Κάτωθεν των Κατουνακίων
υπάρχουν τα Καρούλια, το δυσκολώτερον μέρος του Αγίου Όρους, αι δε Καλύβαι
είναι εσφηνωμέναι εις τους συμπαγείς βράχους μεταξύ ουρανού και γης. Λέγονται
δε Καρούλια διότι αι υποτυπώδεις καλύβαι εκτίσθησαν κατ΄ αρχάς του 17ου αιώνος,
αναβιβάζοντες όλα τα υλικά με καρούλια και σχοινίον και με απίστευτον
δυσκολίαν. Και το να μεταβεί κανείς εκεί απαιτεί τόλμη και ανάλογον θάρρος. Εκ
παραδόσεως ωσαύτως λέγεται ότι πρώτος οικιστής των Καρουλίων είναι ο αρχιληστής
Σταμάτης εκ του χωρίου Ζαγοράς της Δημητριάδος. Ο εν λόγω Σταμάτης ταξιδεύων με
τι πλοιάριον και με άλλους της συμμορίας του, εναυάγησαν κάτωθεν των Καρουλίων,
και ενώ οι άλλοι επνίγησαν, αυτός Θεία προνοία διεσώθη και αρρήτω τρόπω αναρριχήθηκε
εις τους βράχους και έκτοτε έμεινεν εκεί ασκητεύων και μετανοών δια τας
προτέρας πράξεις του, και γενόμενος μοναχός μετενομάσθη Σεραφείμ και ετελείωσεν
εν μετανοία και αγιότητι βίου. Εις την ιδίαν περιοχήν, εις ομαλώτερον μέρος, άνωθεν των Ξινών Νερών,
εις βραχύτατον σπήλαιον ηγίασεν και ο ιερομόναχος Άνθιμος Γκιουρτζής.
ΠΗΓΗ :
"ΠΡΩΤΑΤΟΝ", ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ
1992, αριθ. 34, σελ. 36.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου