"Σήμερα τα παιδιά,
έλεγε ο άγιος Γέροντας, δεν χορταίνουν τη μητρική αγάπη λόγω της λαχτάρας των
γονιών τους να τα χορτάσουν με υλικά αγαθά. Έτσι ούτε τη μητρική τους γλώσσα δε
μαθαίνουν, γιατί η μάνα λείπει όλη την ημέρα για δουλειά.
Μιά φορά μου έφεραν ένα
παιδάκι, περίπου τεσσάρων ετών, νομίζοντας οι γονείς πως είναι δαιμονισμένο. Δε
μιλούσε ελληνικά, αλλ΄ έβγαζε μόνο κάποιες άναρθρες κραυγές. Όταν το είδα τους είπα
πως δεν ήταν δαιμονισμένο. Ρώτησα τους γονείς με τί ασχολούνται και μου
απάντησαν και οι δύο πως έχουν από δύο δουλειές ο καθένας. Φεύγουν νύχτα το
πρωί από το σπίτι και επιστρέφουν νύχτα το βράδυ. Το παιδί το μεγάλωνε μια ξένη
γυναίκα, η οποία, για να είναι ήσυχη, άνοιγε την τηλεόραση, βάζοντας τους
ξένους σταθμούς, και έτσι το παιδί έμαθε να λέει ανάμεικτες ξένες λέξεις.
Συνέστησα στη μητέρα ν΄ αφήσει τη δουλειά και να σταθεί δίπλα στο παιδί, για να
νιώσει αυτό λίγη στοργή και να μάθει τη μητρική του γλώσσα".
ΠΗΓΗ :
"ΠΡΩΤΑΤΟΝ", ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ -
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1995, αριθ. 51, σελ. 438.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου