ΤΑ ΣΥΚΑ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ

Υπήρχε συνήθεια, όταν η Λαύρα ήταν ιδιόρρυθμο, να εκμεταλλεύονται οι μοναχοί τις συκιές, οι οποίες ήταν πάρα πολλές στην περιοχή. Οι πατέρες ως επί το πλείστον έκαναν με αυτά ρακί.

Κάποτε ένας επίτροπος θέλησε να εμποδίσει τους πατέρες του ιδιόρρυθμου να παίρνουν τα σύκα, διότι θεώρησε ότι είναι ορθό να τα οικειοποιηθεί το μοναστήρι. Έτσι κατάφερε και επέβαλε την άποψή του και στους υπόλοιπους προϊσταμένους, με αποτέλεσμα να λυπηθούν οι μοναστές της Λαύρας.

Αυτός λοιπόν ο επίτροπος ανέθεσε σε ένα μοναχό τη διάθεση και εκμετάλλευση των καρπών.

Η εκμετάλλευση (καλλιέργειά) τους από τη μονή απέφερε 2000 κιλά ρακί, πράγμα που ευχαρίστησε και ενθουσίασε τους επιτρόπους. Την επόμενη χρονιά όμως, κατά παραχώρηση Θεού, τα σύκα ξεράθηκαν όλα, με αποτέλεσμα να αποδειχθεί ότι ο Θεός προνόησε, ώστε το κακό να μην διαιωνίζεται. Με αυτό τον τρόπο ήθελε ο Δικαιοκριτής Κύριος να φανερώσει πόσο μεγάλη αρετή είναι η ελεημοσύνη και ότι ο Θεός βοηθάει και δίνει πνευματική προκοπή σ΄ αυτόν που την επιτελεί.

[...]

(Διήγηση μοναχού Εφραίμ Λαυρεώτη)

ΠΗΓΗ : "ΠΡΩΤΑΤΟΝ",  ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1997, αριθ. 64, σελ. 42.