"............ΤΑ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΑΚΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΛΥ ΜΕ ΩΦΕΛΗΣΑΝ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΑΝΑΠΑΥΣΗ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ"

Ήταν στον Άγιο Παύλο ένα Γεροντάκι ονόματι Κωνστάντιος από τη Κεφαλλονιά^. ήταν κι ένα άλλο Γεροντάκι, Κεφαλλονίτης κι αυτός,  από το Πυργί. που λεγόταν Δημήτριος και η μητέρα του Μαρία. Κάποτε έλαβε ένα γράμμα ότι η μητέρα του εκοιμήθη. Δεν είχαν τηλέφωνα τότε.

Πάει λοιπόν στον π. Κωνστάντιο και του λέει :

- Γερω-Κωνστάντιε, σε θερμοπαρακαλώ, κάνε ένα κομποσχοινάκι, ένα σαραντάρι (δηλ. σαράντα μέρες) για την μητέρα μου.

- Θα κάνω, λέει, νάναι ευλογημένο. Ήταν αγωνιστής, όλη νύχτα τραβούσε κομποσχοίνι.

Όταν συμπληρώθηκαν σαράντα μέρες εκεί που καθόταν και έκανε το κομποσχοινάκι λέγοντας : "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον την δούλη σου Μαρία", βλέπει μία γυναίκα να μπαίνει μέσα στο κελλί του (ήταν η κεκοιμημένη Μαρία) και του λέει με ευγένεια πολλή :

-Ευλογείτε, Γέροντα.

-Ο Κύριος. Που βρέθηκες εσύ εδώ πέρα ;

-Μην ταράζεσαι Γέροντα, γιατί ο Θεός με έστειλε νά΄ ρθω.

-Και τί θέλεις ;

-Δεν θέλω τίποτε, αλλά ήρθα να σε ευχαριστήσω διότι αυτά τα κομποσχοινάκια που μου έκανες, πολύ με ωφέλησαν και βρήκε ανάπαυση η ψυχή μου. Σε ευχαριστώ, Γέροντά μου, σε ευχαριστώ και εξαφανίστηκε.

ΠΗΓΗ : ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΑΓΙΟΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ" ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2011, σ. 356 κ.ε.