«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ – ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος. 

Προ δεκαπέντε περίπου ετών, ο Ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Μισαήλ έστειλε τον πατέρα Σ. σε εργασία στο ιστιοφόρο πλοίο της Μονής, αλλά εκείνος αρνήθηκε και είπε : «δεν πηγαίνω». Τότε ο Ηγούμενος τον ρώτησε : «Και που θέλεις νας πάς ;». Ο πατήρ Σ. απάντησε : «στο δάσος, να κόβω ξύλα». Και όταν πήγε στο δάσος, μετά από λίγο έπεσε πάνω του ένα δένδρο, και για πολύ χρόνο παρέμεινε στο νοσοκομείο και μετανοούσε για την παρακοή του αυτή.

Ομοίως κι εγώ για ένα χρονικό διάστημα πέτυχα όπως μου δοθεί διακόνημα κατά την θέλησή μου. Ήμουν Οικονόμος και ήθελα να ησυχάζω στο παλαιό Ρωσικό. Εκεί κρατούνταν πάντοτε νηστεία^. καθ΄ όλη την εβδομάδα οι πατέρες έτρωγαν άνευ ελαίου, εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, και εξαιτίας της νηστείας πολλοί λίγοι τους επισκέπτονταν. Αρχοντάρης (ξενοδόχος) ήταν ο π. Σεραπίων, ο οποίος έτρωγε μόνο άρτο και έπινε νερό^. αργότερα τον αντικατέστησε ο π. Ονησιφόρος. Αυτός με τη πραότητα, την ταπείνωση και το χάρισμα του λόγου, έλκυε προς αυτόν πολλούς ανθρώπους. Ήταν τόσο πράος και ταπεινός, ώστε και χωρίς λόγους, μόνον με την παρουσία του, ωφελούσε τους ανθρώπους. Παρέμεινα με αυτόν αρκετό χρόνο, χαίροντας για τη σύνεση και τον ήρεμο χαρακτήρα του. Ο Γέρων Σαβίνος επί επτά έτη δεν κοιμήθηκε σε κρεβάτι. Ο Γέρων Δοσίθεος ήταν κατά πάντα υποδειγματικός μοναχός. Ο Γέρων Ανατόλιος είχε το χάρισμα της μετανοίας. Αυτός μου είπε : «Πολύ καιρό δεν γνώριζα πώς ενεργεί η Χάρις, τώρα όμως γνωρίζω». Δέχθηκε την Χάρη κατά την ώρα της τραπέζης,

Εκεί επίσης ήταν ο ησυχαστής Ισραήλ. Αυτός είδε την Θεομήτορα. Ήταν πολύ Γέρων και, όταν ακόμη ζούσε στην Ρωσία, επισκέφθηκε τον Όσιο Σεραφείμ του Σαρώφ και τον είδε όταν ακόμα ζούσε………. Πήγα κάποτε σε αυτόν. Κάθονταν σε σκαμνί, κάτω από μια πράσινη δρυ. Ήταν ψηλός, ισχνός, και κρατούσε κομποσχοίνι στα χέρια. Εγώ ήμουν νεαρός μοναχός, τον πλησίασα, έβαλα ευλαβικά μετάνοια και του είπα : «Ευλόγησον Πάτερ». Και εκείνος ήπια μου είπε : «ο Θεός να σε ευλογήσει τέκνο του Χριστού». Τότε πάλι του είπα : «Γέροντα, εδώ είστε μόνος, και έχετε ευκολία να εργάζεστε την νοερά προσευχή». Και αυτός απάντησε : «Προσευχή άνους δεν υπάρχει, αλλ΄ εμείς είμαστε α-νόητοι». Αισθάνθηκα ντροπή και δεν τόλμησα να ρωτήσω αυτόν περισσότερο, αλλά και την έννοια των λόγων του δεν κατανόησα. Ύστερα όμως κατάλαβα ότι «εμείς μόνο είμαστε ανόητοι», διότι δεν γνωρίζουνε να ζούμε και να δουλεύουμε για τον Κύριο όπως πρέπει.

Εκτός του Γέροντος Ισραήλ, είχαμε στην Μονή άλλους δύο, οι οποίοι επισκέφθηκαν τον Όσιο Σεραφείμ : τον Γέροντα Σαβίνο και τον Γέροντα Σεραφείμ…………………..

Εξαιτίας όμως της αυθαιρεσίας μου (το ίδιον θέλημα) με τιμώρησε ο Κύριος, και στο παλαιό Ρωσικό έπαθα σοβαρή ψύξη της κεφαλής και έκτοτε έχω συνεχώς κεφαλαλγία.

Έτσι πρέπει να αναγνωρίζουμε το Θέλημα του Θεού μέσω του Ηγουμένου, και να μην επιμένουμε σε τίποτα.

ΠΗΓΗ : ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ (ΣΑΧΑΡΩΦ), Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ, εκδ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ, 2002, σ. 576 κ.ε.