«ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ» - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΩΥΣΗ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

26 Aγιορείτες μάρτυρες ανθενωτικοί μοναχοί της Ιεράς Μονής Ζωγράφου -
κατεκάησαν ζωντανοί στον πύργο της Μονής την 10η Οκτωβρίου 1276, υπό  των
λατινοφρόνων Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου και Ιωάννη Βέκκου,

Πολλοί λέγουν πως το θέμα της θρησκείας στον 21^ο αιώνα λαμβάνει μια κεντρική θέση στις συζητήσεις. Μάλιστα τονίζεται ότι ο χριστιανικός κόσμος έχει χάσει τη χριστιανοσύνη του (“The New York Times” 7.4.2007). Η προ μηνός ξαφνική αλλά όχι και τόσο απροσδόκητη διακήρυξη του Βατικανού πώς «μόνο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία κατέχει την αλήθεια του Χριστιανισμού (“Le Monde” 11.2.2007) είναι γεγονός πώς προκάλεσε απογοητεύσεις σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Λέγεται ότι οι προτεστάντες αντέδρασαν περισσότερο. Οι Ορθόδοξοι είχαν ελπίσει σε μια φιλορθόδοξη στάση του νέου πάπα. Γι΄ αυτό και σημειώνεται στοχαστικά «και άκαιρη, και άστοχη, και αναληθής συμβαίνει να είναι η διακήρυξη αυτή που συνιστά μια συγκλονιστική οπισθοδρόμηση στην δυναμική κατάσταση φιλίας και συνεργασίας που έμοιαζε να προωθεί ο πάπας Βενέδικτος» (“Ευθύνη” 20.7.2007).

Δεν πιστεύω ότι χαρακτηρίζομαι από σκληροπυρηνικό φανατισμό και ζηλωτισμό ούτε από το άλλο άκρο, τον μοντέρνο οικουμενισμό. Νηφάλια λοιπόν λέγω πώς ο παπισμός ποτέ δεν έχασε την κοσμικότητα, εξουσιαστικότητα και υπεροψία του. Έτσι οι συναντήσεις Ορθοδόξων ταγών με τον πάπα της Ρώμης, που δημιούργησαν τόση συναισθηματική ευφορία σε ορισμένους, τώρα φαίνεται ν΄ ανησυχούν πολύ πολλούς συνειδητούς ορθοδόξους. Ο Πάπας σε κανένα από τους λόγους του δεν φανέρωσε ούτε ενδείξεις ουσιαστικής αλλαγής στη σκληρή βατικάνεια γραμμή. Το πρωτείο και το αλάθητο του πάπα υποστηρίζεται πάντοτε σθεναρά. Κατά τον σοφό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους αρχιμανδρίτη Γεώργιο, γίνεται μια προσπάθεια για να προωθηθεί «μια ένωση με τους Ορθοδόξους σύμφωνη με το πνεύμα της Συνόδου Φεράρας – Φλωρεντίας και της Β΄ Βατικανείου Συνόδου, οι οποίες καλούσαν τους «αποσχισθέντες αδελφούς» Ορθοδόξους να επανέλθουν στην Παπική Εκκλησία, διότι μόνο η κοινωνία με τον διάδοχο του Πέτρου εξασφαλίζει την πλήρη και αληθινή εκκλησιαστικότητα» (“Παρακαταθήκη” 30.6.2007).

Καλός είναι ο διάλογος, αρκεί να μη γίνεται για τον διάλογο. Να μή η αγάπη λησμονά την αλήθεια. Να μή η αγαπολογία κάνει να παραβλέπονται δόγματα, θεσμοί, ήθη, παραδόσεις, αξίες, που υπεγράφησαν με αίμα. Η ύπαρξη της Ουνίας και κάθε τόσο δηλώσεις του πάπα ναρκοθετούν τον διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών.

……………. Φρονούμε πώς σήμερα οι Ορθόδοξοι θα πρέπει να γίνουν πιο Ορθόδοξοι. Δίχως φανατισμούς και ακρότητες, φοβίες και δειλίες, προχειρολογίες και ωραιολογίες, εμπάθειες και μονομέρειες, λήθη και αγνωσία………..

ΠΗΓΗ : ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΕΟΡΤΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, εκδ. ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2012, σσ. 61-63.