«ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΟΥΝ, ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ Η ΜΙΚΡΗ ΚΟΡΗ» - ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Άγιος Νικόλαος - Μετέωρα 17ος αιών.

Το χωριό Αετός Φιλιατών δεν είχε ιερέα και μου το έδωσαν εμένα. Ήταν μεγαλύτερο από τη Σίδερη και είχε απλό και καλό κόσμο. Κάποτε σε μια οικογένεια πέθανε το μικρό της παιδάκι, και σε τρεις μήνες αρρώστησε και η κοπέλα βαριά και ήταν και αυτή ετοιμοθάνατη. Την πήγανε μισοπεθαμένη στο Νοσοκομείο Φιλιατών. Ο Παιδίατρος έκαμε απεγνωσμένες προσπάθειες να σώσει το κορίτσι. Ήταν Σάββατο και εγώ πήγαινα να κάνω Εσπερινό στον Άγιο Νικόλαο για να λειτουργήσω την άλλη μέρα. Τον πρώτο που εύρισκα στον δρόμο μου τον ρωτούσα με αγωνία να μάθω τί κάνει το χωριό. Έμαθα το δυσάρεστο νέο, ότι η κόρη του Σ. Κομίνη ήταν ετοιμοθάνατη. Τρέχω στον Άγιο. Γονατίζω έξω από την Ωραία Πύλη στην εικόνα Του και του ζητώ να επαναφέρει την κόρη στην ζωή, γιατί το μνήμα του άλλου παιδιού του είναι ακόμη φρεσκοσκαμμένο. Η Χάρις του Αγίου μας λυπήθηκε και την ώρα εκείνη που προσευχόμουν 5.30 μ.μ., εκείνη την ώρα επανήλθε στην ζωή η μικρή κόρη και εδόθη στους γονείς γερή πλέον. Ο γιατρός εθαύμασε για την σωτηρία της μικρής κόρης και όταν ανταμώσαμε στο χωριό μου είπε το περιστατικό και εγώ τον είπα τα δικά μου. Ήταν πράγματι θαύμα του Αγίου Νικολάου και ήλθεν και όλη η οικογένεια μαζί μου, και ευχαριστήσαμε τον Άγιο για την σωτηρία της μικρής κόρης.

ΠΗΓΗ : ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΝΑΡΕΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ, «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», Τευχ. 38-39, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1990, σ. 110 κ.ε.