Ένας
μοναχός Πέτρος, καταγόμενος από την περιοχή της Ιβηρίας, ήταν προσκολλημένος σε
αυτόν σε έναν τόπο απέραντης ερημίας, που ονομάζεται Εβάσα. Όπως έμαθε από διήγηση
του ίδιου του Πέτρου, πριν εκείνος να αναζητήσει την έρημο, τον είχε προλάβει
μια σωματική ασθένεια και πέθανε. Αμέσως όμως βρέθηκε στο σώμα του και
πιστοποιούσε πως είχε δει τις τιμωρίες του άδη κα τους αναρίθμητους τόπους των
φλογών. Ακόμη διηγήθηκε πως είδε και μερικούς από τους ισχυρούς αυτού του
αιώνος να κρέμονται μέσα στις φλόγες αυτές.
Εκεί
που τον μετέφεραν για να τον βουτήξουν και αυτόν εκεί μέσα, ξαφνικά εμφανίσθηκε,
όπως διαβεβαίωνε, ένας άγγελος με αστραποβόλο ιματισμό, ο οποίος εμπόδισε να
τον βυθίσουν μέσα στο πυρ. Επιπλέον του είπε : «Βγες, και κοίταξε πως θα ζήσεις μετά από αυτά όσο γίνεται πιο
προσεκτικά». Μετά από αυτή την κουβέντα άρχισαν να ξαναζεσταίνονται τα μέλη
του και ξυπνώντας από τον ύπνο του αιωνίου θανάτου διηγήθηκε όλα όσα είχαν
συμβεί γύρω του. Από τότε με τόσες αγρυπνίες και νηστείες συνέσφιξε τον εαυτό
του, ώστε το ότι είχε δει και φοβόταν τις βασάνους του άδη, κι αν ακόμη το
αποσιωπούσε η γλώσσα, μιλούσε γι΄ αυτό η πολιτεία του. Όντως, κατά θαυμαστή
δωρεά του Παντοδυνάμου Θεού δια του θανάτου του οικοδομήθηκε το να μην πεθάνει
(να μην χάσει δηλαδή τον Παράδεισο).
ΠΗΓΗ
: ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ, ΒΙΟΙ
ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ, ΚΕΛΛΙΟΝ «ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ» ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ, Β΄ ΕΚΔΟΣΗ,
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1988, σσ. 350 – 351.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου