Κάποιος άνθρωπος που
υπέφερε από μια ενοχλητική αρρώστια, ήρθε στο Μοναστήρι ζητώντας να καρεί
μοναχός, προτού πεθάνει. Ο Όσιος Κύριλλος δεν καταφρόνησε την ιερή επιθυμία του
και τον χειροθέτησε μοναχό, δίνοντάς του το όνομα Δαλμάτιος.
Μετά από λίγες ημέρες
πλησίασε το τέλος του και ζήτησε να μεταλάβει τα Άχραντα Μυστήρια. Ο ιερέας
όμως χρονοτριβούσε στη Θεία Λειτουργία, και όταν έφερε τα Τίμια Δώρα στο κελλί
του, ο άρρωστος είχε ήδη πεθάνει. Τρομαγμένος ο ιερέας έτρεξε να το αναγγείλει
στον Όσιο, ο οποίος λυπήθηκε πολύ για το γεγονός και γρήγορα έκλεισε το
παράθυρο του κελλιού του και άρχισε να προσεύχεται. Λίγο αργότερα κάποιος που
φρόντιζε τον Δαλμάτιο στο κελλί του ήρθε και, κτυπώντας το τζάμι του παραθύρου
του, ανήγγειλε στον Όσιο ότι ο Δαλμάτιος έπαιρνε το καλύτερο και ζήτησε να
κοινωνήσει !
Ο Όσιος Κύριλλος αμέσως
ειδοποίησε τον ιερέα να φέρει τα Άγια Μυστήρια στον αδελφό. Ο ιερέας, αν και
ήταν βέβαιος ότι ο Δαλμάτιος είχε ήδη πεθάνει, δεν ήθελε να αντιλογήσει στον
Όσιο. Πόσο μεγάλη όμως ήταν η έκπληξή του όταν είδε τον Δαλμάτιο ανακαθισμένο στο
κρεβάτι του. Μόλις μετέλαβε τα Άγια Μυστήρια ο Δαλμάτιος άρχισε ν΄ αποχαιρετά όλους
τους αδελφούς και ήσυχα ανεχώρησε προς τον Κύριο !
ΠΗΓΗ : ΣΟΛΩΝΟΣ Γ.
ΝΙΝΙΚΑ, ΡΩΣΙΚΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ, ΑΘΗΝΑ 1996,
σελ. 187 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου