"Ιδού, επί του
Κυρίου μου μάρτυρος, του απολούντος τους ψεύτας μετά του ψεύδους, εικοσιπέντε
έτη και πλέον εν κόσμω έχω όπου μανιωδώς και αιματηρώς παλαιώ τοις δαίμοσιν.
Εκατέβην εις τον βυθόν του πελάγους, γυμνός αυταρεσκείας και ιδίου θελήματος,
δια να εύρω τον Πολύτιμον Μαργαρίτην. Εχειρωσάμην (σημ. κάνω κάποιον υποχείριο
του εαυτού μου, κυριεύω, υποτάσσω), τον ίδιον τον Σατανάν συν πάση τη στρατιά,
επιστήμη και τέχνη αυτού. Και δια ταπεινώσεως πεδήσας (σημ. σταματώ, εμποδίζω,
κατέχω) αυτόν ερωτώ : διατί έχεις τόσην μανίαν εις ημάς και μας πολεμείς με
τόσον θυμόν ; Και μου λέγει : Δια να έχω συντρόφους πολλούς εις τον Άδην και να
καυχώμαι εις τον Ναζωραίον ότι δεν είμαι ο μόνος παραβάτης εγώ, αλλά ιδού πόσοι
άλλοι είναι μαζί μου !
Και πάλιν ανέβην εις ουρανούς
δια χάριτος και πνευματικής θεωρίας και είδον απόρρητα κάλλη του παραδείσου τα
οποία ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν".
ΠΗΓΗ :
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΛΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ
ΕΜΠΕΙΡΙΑΙ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΟΥ, "εκδ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΚΥΨΕΛΗ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2005, σ. 179
κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου