Κάποτε μετά το Πάσχα
πήγαμε από τα Κύρια στο Μοναστήρι 54 άτομα. Ο Γέροντας καθόταν μόνος του στο κελί
του. Τον χαιρετήσαμε και του είπαμε ότι είμαστε πολλοί. Εκείνος σηκώθηκε σιγά
σιγά και ήρθε έξω και ακούμπησε στην κολώνα του καμπαναριού. Εκεί ερχόταν ένας
ένας και τον χαιρετούσε. Μια γριά περπατούσε με ένα μπαστούνι και μόλις ήθελε
λίγα βήματα να τον πλησιάζει. Εκείνος, μας κοίταξε και είπε : "Όλοι
ήρθατε, αυτήν γιατί την φέρατε ;"Δε μιλήσαμε. Εγώ σκέφτηκα, επειδή την
είδε σ΄ αυτά τα χάλια γι΄ αυτό το είπε. Πλησίασε μια άλλη γριά και του φίλησε
το χέρι. Της έδωσε το δεξί του και κοιτάζοντάς την δεν το πήρε, αλλά της
κούνησε το κεφάλι και τη ρώτησε πόσα τάματα έκαμε και δεν τα πλήρωσε κι εκείνη απάντησε
ότι έταξε πολλά αλλά δεν τα πήγαινε. Δεν είχε τα χρήματα για να τα πάρει. Κι ο
Γέροντας της είπε να μη τάζει αν δεν μπορεί να τα κάνει ή να τάζει μικρά και να
μπορεί να τα κάνει. Και πάλι της είπε : "Καλά όλο τάζεις και δεν τα
πηγαίνεις, αλλά ένα μεγάλο εδώ και 45 χρόνια που το έταξες σε μεγάλη ανάγκη,
γιατί δεν το έκανες ;" Κι εκείνη απάντησε ότι δεν μπόρεσε να το κάνει.
αλλά και το ξέχασε. Τότε της είπε : "Άκου τί θα σου πω. Φρόντισε να
πληρώσεις το χρέος σου αυτό το μεγάλο πριν φύγεις από δω, γιατί όσο και να
ζήσεις μια μέρα θα φύγεις και για να φτάσεις εκεί που πρέπει θα ανέβεις 7
σκαλοπάτια. Για να τα ανέβεις όμως, θα υποφέρεις, θα κουραστείς, θα ιδρώσεις,
θα πονέσεις, κι όταν ανέβεις εκεί θα σε περιμένουν οι χρεωφειλέτες και θα σε
ρωτήσουν αν πλήρωσες τα χρέη σου κι εσύ βέβαια θα πεις όχι, γιατί εκεί τίποτε
δεν κρύβεται. Τότε θα σου πουν να τα πληρώσεις και μετά να΄ ρθείς, πράγμα που
δεν είναι εύκολο να ξαναρθείς. Γι΄ αυτό κοίταξε να πληρώσεις το χρέος σου όσο
ζεις". Μετά μας είπε ο Γέροντας ότι τα επτά σκαλοπάτια είναι τα επτά
τελώνεια που θα περάσουμε, όταν η ψυχή μας περνά από τα κριτήρια.
ΠΗΓΗ :
Γ.Κ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ - Ι.Σ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, Η
ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ, ΔΡΑΜΑ 1982., σ. 96 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου