ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΑΡΠΑΓΗΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΙΣΑΑΚ

Σε κάποιο μονοπάτι του Άθωνα. 

Κατά την νεαρά του ηλικία, δεκαεννέα ετών, υπηρετούσε ως μάγειρας στο Κονάκι των Καρυών όπου αντιπρόσωπος ήταν ο εκ Λακωνίας γέροντας Γελάσιος. Κάποια ημέρα, συνεπεία επείγουσας υπόθεσης που έχριζε συνεννόηση μετά της Μονής (τηλέφωνα δεν υπήρχαν τότε), απέστειλε τον υποτακτικό του Ισαάκ με γράμμα στην Μονή (Διονυσίου). Ο καιρός ήταν νεφελώδης και προμηνύονταν χιονοθύελλα. Ο Ισαάκ χωρίς αντιλογίες και γογγυσμούς, έβαλε μετάνοια, πήρε το γράμμα και αναχώρησε με τα πόδια την 7^η απογευματινή (βυζαντινή) ώρα και περί την 9^η έφτασε στα όρια της Σιμωνόπετρας, στη τοποθεσία «Μουσδούμ». Εν τω μεταξύ, είχε αρχίσει πυκνή χιονόπτωση, προ μισής ώρας, οπότε σκεπάσθηκαν όλα τα σημεία του δρόμου και ο καιρός χειροτέρευε. Ο Ισαάκ με την γλυκιά επίκληση του Ιησού βαδίζει αρκετό διάστημα, αλλά κατόπιν αναγκάζεται να σταματήσει εξαιτίας της σφοδρής χιονοθύελλας. Είχε πάψει να διακρίνει πλέον τον δρόμο. Τότε ύψωσε τα χέρια και τα μάτια του στον ουρανό και θερμή και αδίστακτη πίστη εβόησε με όλη τη δύναμη της ψυχής του : «Άγιε Τίμιε Πρόδρομε, βοήθησέ με να φθάσω στο Μοναστήρι». Είχε πολλή ευλάβεια στον Τίμιο Πρόδρομο. Και ώ του εξαισίου Θαύματος ! Επληρώθη εν τάχει το του Προφήτη  Ησαΐα : «Έτι σου λαλούντος πάρειμι», και ο λόγος του Δαβίδ : «Εκέκραξαν οι δίκαιοι και ο Κύριος εισήκουσεν αυτών». Αμέσως, αόρατη δύναμη τον άρπαξε και αυτοστιγμεί βρέθηκε στο Προσκυνητάριο που βρίσκεται στον δρόμο προς τον Αρσανά, έξω της Μονής και ακριβώς την ώρα που οι Πατέρες σηκώθηκαν από την τράπεζα. Τότε ο Ισαάκ μπήκε στην Μονή (Διονυσίου), και όλοι οι Πατέρες θαύμασαν πώς βρήκε τρόπο να ξεπεράσει την χιονοθύελλα και να φτάσει εκεί, προκειμένου να παραδώσει το γράμμα του αντιπροσώπου. Στα ερωτήματά τους δεν απάντησε, αλλά μετά παρέλευση ενός χρονικού διαστήματος, το φοβερό θαύμα μαθεύτηκε από τον Πνευματικό του.

ΠΗΓΗ : ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ, ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΙΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ, ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ 1989, σελ. 109 κ.ε.