«ΟΤΑΝ ΕΜΠΑΙΝΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΒΗΜΑ, ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ, ΜΕ ΕΔΕΝΕ ΟΠΙΣΘΑΓΚΩΝΑ, ΤΕΛΟΥΣΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΕ ΤΟ ΛΑΟ»

Θεία Ευχαριστία. Ο αργυρός δίσκος του Riha.
Kωνσταντινούπολη 565-578. Συλλογή Dumbarton Oaks.

Στο χωριό Τραχιάδες της Κύπρου, δέκα έτη προ της άλωσης της Νήσου, στους χρόνους του Αρχιεπισκόπου Αρκαδίου, ήταν ένας ιερεύς, εμπαιχθείς υπό του διαβόλου, ασχολήθηκε με τη μαγεία. Σε τόση αθεία και περιφρόνηση του Θεού είχε περιέλθει ο άθλιος ώστε, έτρωγε και έπινε και έπινε στα άγια και ιερά σκεύη με τις πόρνες.

Ο άρχοντας, πληροφορηθείς τα αίσχη του, χάριτι Θεού, τον καταδίκασε σε θάνατο.

Τον μετέφεραν στο θέατρο όπου ήταν συγκεντρωμένο μέγα πλήθος και ο λόγιος σύμβουλος του άρχοντα του είπε τα ακόλουθα : «Πες μας μιαρέ, γεμάτε κάθε ασέβειας, πώς έκαμες την αναίμακτο εκείνη θυσία ; πώς τόλμησες και πλησίασες στο ιερό βήμα της Θείας Μεγαλειότητος ; Με βρώμικη και μολυσμένη καρδιά λάμβανες τον αμόλυντο ; Με ποιά χείλη ιουδαϊκά τον ασπαζόσουν ; Με ποιά ακάθαρτα χέρια τον ψηλαφούσες τρισάθλιε ; Με ποιά μάτια τον κοίταζες ; Πώς δεν έτρεμες, πώς δεν δείλιασες, μήπως ανοίξει η γη και σε καταπιεί ή πέσει από τον ουρανό κεραυνός και σε κάνει πυρίκαυστο, επειδή λάτρευες και προσκυνούσες το σατανά, και ως χοίρος που κυλίστηκε στον βόρβορο μετελάμβανες τον λαό τα θεία μυστήρια» ;

Ο ασεβέστατος και παμμίαρος κληρικός απάντησε :

«Μα το Θεό, που μέλλει να με κολάσει στη φωτιά της κολάσεως αιώνια, δεν ψεύδομαι. Από την ώρα που ασχολήθηκα με τη μαγεία, δεν λειτουργούσα εγώ, αλλά όταν έμπαινα στο άγιο Βήμα, κατέβαινε Άγγελος Κυρίου, με έδενε στην κολόνα οπισθάγκωνα, τελούσε Θεία Λειτουργία και αφού κοινωνούσε το λαό και τελείωνε όλη την Ακολουθία, με έλυνε και έβγαινα από το άγιο Βήμα.

Ο λαός δόξασε το Θεό λέγοντας : Μέγας ο Θεός των Χριστιανών, ο δε καταδικασθείς παμμίαρος ιερεύς παραδόθηκε στη φωτιά.

ΠΗΓΗ : ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1851, σσ. 191-192.