«ΑΥΡΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΤΟΥ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Άγγελος Κυρίου μεταλαμβάνει
τον Όσιο. 

Και βαδίζοντας μια ημέρα (μέσα στην έρημο της Αιγύπτου) έφθασα (ο όσιος Παφνούτιος) σε τόπο πολύ όμορφο, όπου ήταν ένα σπήλαιο και μια πηγή ύδατος η οποία πότιζε πολλά δένδρα φορτωμένα με καρπούς, και θαύμαζα το πλήθος και την ποικιλία τους. Ήταν φοίνικες, κίτρα, ρόδα, συκάμινα, ροδάκινα, ζίζιφα, σταφύλια, αμύγδαλα και άλλα καρποφόρα δένδρα, των οποίων η γεύση ήταν γλυκήτερη από το μέλι και η ευωδία θαυμάσια, τόση ώστε φαίνονταν ότι ήμουν στον Παράδεισο.

Κι ενώ θαύμαζα την ωραιότητά τους, βλέπω τέσσερις νέους ευειδείς στα πρόσωπα, ενδεδυμένους δέρματα προβάτων, οι οποίοι με πλησίασαν και μου είπαν :

- «Χαίρε, αδελφέ Παφνούτιε».

Εγώ δε έπεσα στο έδαφος και προσκύνησα, αυτοί δε με σήκωσαν, καθίσαμε και συνομιλήσαμε. Ήσαν στην όψη τόσο ένδοξοι, που νόμισα ότι ήταν Άγγελοι που ήλθαν από τον ουρανό. Έκοψαν από τους καρπούς των δένδρων και μου έδωσαν να φάω, δείχνωντας την ευσπλαχνία και την αγάπη τους σε μένα.

Έμεινα εκεί επτά ημέρες, και τους ρώτησα από πού κατάγονται και πως πήγαν στον τόπο εκείνο. Μου αποκρίθηκαν ότι ήταν από μια πόλη που ονομάζονταν Οξύρυγχος. «Οι γονείς μας ήταν οι πρώτοι άρχοντες της πόλης, Βουλευτές, οι οποίοι μας σπούδασαν και κατόπιν θέλησαν να μάθουμε και Φιλοσοφία. Κι εμείς, αποφασίσαμε, του Θεού συνεργούντος, να μάθουμε καλύτερα την Σοφία του Θεού. Έτσι, φύγαμε κρυφά από την πατρίδα μας, και ήλθαμε στην έρημο έχοντας μόνο λίγους άρτους και νερό, τα οποία μας έφθασαν μόνο για μια εβδομάδα. Έπειτα περάσαμε πολλές ημέρες πείνας και κακοπάθειας, μη γνωρίζοντας τι να κάμουμε. Και τότε είδαμε μπροστά μας έναν άνδρα ένδοξο, ο οποίος μας έφερε σε τούτον εδώ το τόπο, και μας παρέδωσε στον άγιο Γέροντα, ο οποίος έζησε έναν χρόνο διδάσκοντάς μας πώς να δουλεύουμε εν Κυρίω και πληρωθέντος του χρόνου, τελειώθηκε ο Όσιος. Έκτοτε ζούμε έξι χρόνους εδώ, χωρίς να φάμε άρτο ή άλλο φαγητό, μόνον από τους καρπούς αυτών των δένδρων. Τις πέντε ημέρες της εβδομάδας ησυχάζει ο καθένας ξεχωριστά, το δε Σάββατο συναντιόμαστε όλοι και περνάμε τις δύο ημέρες αδελφικά σιτιζόμενοι. Κατόπιν πάλι πηγαίνουμε στην ησυχία, και ο ένας δεν γνωρίζει τους αγώνες και τα κατορθώματα του άλλου».

Εγώ τους είπα :

- «Πότε κοινωνείτε τα Θεία Μυστήρια» ;

Κι αυτοί αποκρίθηκαν :

- «Γι΄ αυτό συνασσόμαστε^. και ετοιμάσου αύριο να κοινωνήσεις. Αύριο έρχεται Άγγελος Κυρίου και μας μεταλαμβάνει δια χειρός του το άγιον Σώμα και αίμα του Χριστού».

Εγώ, μόλις το άκουσα χάρηκα και περάσαμε τη νύκτα ψάλλοντες και υμνούντες τον Βασιλέα Χριστό. Και το πρωί όταν ήλθε ο Άγγελος, οσφρανθήκαμε οσμή και ευωδία τερπνή και θαυμάσια και πληρωθήκαμε ευφροσύνης, εγώ δε έμεινα εκστατικός, λες και ήμουν στον Παράδεισο. Και λαμβάνοντας δύναμη η καρδιά μου υπό του Αγγέλου, σηκώθηκα. Και αφού κοινωνήσαμε δια της χειρός του, ο Άγγελος μας ευλόγησε λέγοντας : «Γένοιτο εν υμίν το σώμα τούτο και αίμα του Δεσπότου Ιησού Χριστού του Θεού ημών τροφή άφθαρτος και ζωή αιώνιος». Ήταν ημέρα Κυριακή και μείναμε με χαρά μεγάλη στις καρδιές μας και τότε είπε προς εμένα ο Άγγελος :

- «Παφνούτιε, πήγαινε στην Αίγυπτο και κήρυξε στους ευσεβείς όλα όσα είδες και άκουσες στην έρημο, εξαιρέτως δε τα περί του οσίου Ονουφρίου, τον οποίο σε αξίωσε ο Κύριος και απόλαυσες και σε συναρίθμησε μετά των αγίων αυτού».

Ο όσιος Παφνούτιος, ευχαρίστησε τον Κύριο και αναχώρησε στην Αίγυπτο όπου κήρυξε όλα όσα είδε σε εκείνη την έρημο και ζήσας ολίγο χρόνο, «εξεμέτρησε το ζειν».

ΠΗΓΗ : ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥ, σ. 9 κ.ε.