Πάντοτε
πρέπει να είναι έτοιμος κανείς αλλά, όταν πρόκειται να κοινωνήσει, καλά είναι
να κάνει κάτι περισσότερο από τα πνευματικά που κάνει συνήθως, για να ετοιμασθεί
καλύτερα…..
Η
καλύτερη προετοιμασία είναι η ταπεινή αντιμετώπιση, η συντριβή, το φιλότιμο.
Για
την Θεία Κοινωνία δεν προετοιμάζεται κανείς αλλάζοντας τα ρούχα και πλένοντας
τα δόντια. Το κυριότερο είναι να εξετάσει τον εαυτό του. να δει : Αισθάνεται την Θεία Κοινωνία ως ανάγκη ; Είναι
τακτοποιημένος ; Μήπως υπάρχει κάτι που τον εμποδίζει από την Θεία Κοινωνία και
δεν το έχει εξομολογηθεί ; Για να νιώσουμε την Θεία Κοινωνία, πρέπει να υπάρχουν
προϋποθέσεις. Η καλύτερη προϋπόθεση είναι
η ταπεινή προσπάθεια να κόψουμε τα πάθη μας, για να μείνει στην καρδιά μας ο
Χριστός. Αλλιώς ο Χριστός έρχεται με την Θεία Κοινωνία μέσα μας, αλλά φεύγει
αμέσως και δεν αισθανόμαστε τίποτε. Όταν παραμένει ο Χριστός γίνεται μια αλλοίωση
στον άνθρωπο. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν μέσα τους τον Χριστό από την μία Θεία
Κοινωνία μέχρι την άλλη χωρίς διακοπή.
…Όταν
ο ιερέας λέει : «Μετά φόβου Θεού», να σκέφτεσαι ότι γίνεται νοσηλεία και να
προσέρχεσαι στην Θεία Κοινωνία με συναίσθηση της αμαρτωλότητός σου, ζητώντας ταπεινά το έλεος του Θεού.
ΠΗΓΗ
: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ, ς΄ ΠΕΡΙ
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, εκδ. ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»,
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012, σ. 213 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου