ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ΤΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗ (+1929) – ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ

Ο μακαριστός Γέρων (κέντρο) Δανιήλ ο Κατουνακιώτης με τη συνοδεία του.

Λέγει ο μακαριστός Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος σε μια επιστολή του : «Όταν κατά το έτος 1910, Διάκονος ων, μετέβην εις προσκύνησιν του Αγιωνύμου Όρους του Άθωνος, περιερχόμενος τας διαφόρους Μονάς και Σκήτας, επισκέφθηκα και την έρημον των Κατουνακίων όπου παρέμεινα επί δέκα ημέρας φιλοξενούμενος εις το ησυχαστήριον του οσιολογιωτάτου αειμνήστου Γέροντος Δανιήλ Σμυρναίου του Αγιογράφου, ο οποίος μου διηγήθη τα εξής» :

«Όταν ήμουν εις ηλικίαν 18 ετών μου ήλθε πόθος όπως ασπασθώ τον μοναχικόν βίον. Ανεχώρησα από την πατρίδα μου Σμύρνη και επήγα εις την Σύρον η οποία τότε ήταν η πρώτη εμπορική πόλις τη; Ελλάδος. Εκεί γνωρίστηκα με τον σοφιολογιώτατον Φωκίωνα Βάμβαν και με άλλους φιλοχρίστους εις τους οποίους εξέθεσα τον πόθον μου και τον σκοπόν μου. Με συνέστησαν δε να έλθω εις Πάρον να συμβουλευθώ τους διαπρέποντας εις αρετήν, οσιότητα και διάκρισιν οσίους Πνευματικούς Ιερόθεον, Ηγούμενον της Μονής Λογγοβάρδας και Αρσένιον της Μονής Αγίου Γεωργίου. Αφού ήλθα εις την Πάρον κατ΄ αρχάς εξομολογήθηκα εις τον Ηγούμενον της Μονής Λογγοβάρδας , ο οποίος μετά τας ικανάς οδηγίας που μου έδωσε με συμβούλευσε να επισκεφθώ και τον πατέρα Αρσένιο, να λάβω την ευχήν του και ότι μου πει να προσπαθήσω να εφαρμόσω. Επήγα εις την Μονήν του Αγίου Γεωργίου και συνάντησα τον Γέροντα Αρσένιον. Με δέχθηκε με φιλοφρόνηση και με εκράτησε αρκετάς ημέρας και σαν φιλόστοργος πατήρ καθημερινός με νουθετούσε τα προς σωτηρίαν αρμόδια. Όταν δε τον αποχαιρέτησα του είπα ότι θα επέστρεφα εις Σμύρνην και, αφού εκανόνιζα τας υποθέσεις μου, θα κατέφευγα εις κάποια Μονήν δια να γίνω μοναχός. Μου είπε^. πήγαινε εν ειρήνη, θα γίνεις μοναχός και εις τους πρόποδες του Άθωνος εκεί θα είναι η κατοίκησίς σου και εκεί θα δώσεις το μακάριον τέλος, και καθώς μου είπεν, έτσι και έγινε. Ήλθα εις το Άγιον Όρος, έγινα μοναχός εις την Μονήν Βατοπαιδίου. Κατόπιν εκοινοβίασα εις την Μονήν του Αγίου Παντελεήμονος και μετά πάροδον πολλών ετών ανεχώρησα από την Μονήν του Αγίου Παντελεήμονος δια τα σκάνδαλα και τας μεταξύ Ρώσων και Γραικών διενέξεις. Ήλθα και έκτισα καλύβην εδώ εις Κατουνάκια και κατ΄ αρχάς προσέλαβα κάποιον υποτακτικόν κατόπιν ήλθε και δεύτερος και τρίτος, εκτίσαμε και άλλα δωμάτια και την εκκλησίαν την οποίαν βλέπετε επ΄ ονόματι των Αγιορειτών Πατέρων. Όταν δε κτίστηκε ο Ναός και η συνοδεία μου αυξήθηκε εις επτά, τότε εμνήσθην των λόγων του Οσίου Πατρός ημών Αρσενίου ο οποίος μου είχε πει^. «εις τους πρόποδας του Άθω έσται η κατοίκησις σου και η ανάπαυσίς σου». Εξεπληρώθη δε κατά πάντα η Προφητεία του Οσίου καθότι εις το έτος 1929 αναπαύθηκε εις τους πρόποδας του Άθω ο αοίδιμος Γέρων Δανιήλ, ένας από τους πλέον εναρέτους και εγκριτωτέρους μοναχούς του Αγίου Όρους».

ΠΗΓΗ : ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ, «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», τευχ. 76, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1999, σ. 203 κ.ε.