«ΠΡΟΣΕΥΧΟΤΑΝ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΙΜΠΗΣΕ ΣΚΟΡΠΙΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΔΙΕΚΟΨΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ» - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ

Είναι αδύνατον να μιλήσει κανείς για την προσευχή του Γέροντος, διότι οι πνευματικές του πορείες είναι αθεώρητες και ανέκφραστες…….

Είπε κάποτε σε νέο Μοναχό : «Εγώ στην ηλικία σου είχα κάθε βράδυ πανηγύρι», εννοώντας τη νυχτερινή του προσευχή που είναι «εργασία τρυφής».

Κάποτε προσευχόταν γονατιστός στο δάσος και τον τσίμπησε σκορπιός, αλλά δεν διέκοψε την προσευχή του,

Εύκολα και πολύ γρήγορα μεταφερόταν ο νους του στην προσευχή, έχανε την επαφή του με το περιβάλλον και ήταν ως «μη ων». Ακόμη και όταν ταξίδευε με αυτοκίνητο ή βρισκόταν με άλλους, μέσα του έλεγε την ευχή, «απορροφάτο όλος από τον Θεό, γινόταν ένα με Αυτόν», όπως μαρτυρούν αυτόπτες.

ΠΗΓΗ : +ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΙΣΑΑΚ, ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2004, σ. 495 κ.ε.