Παράσταση της Αποκάλυψης του Ιωάννη σε χειρόγραφο του 15ου αιώνα. |
“Και θα
στείλη ο Θεός τον προφήτην Ηλίαν να
διδάξη τους χριστιανούς να φυλάγουν
την πίδτιν των. Ο αντίχριστος, αδελφοί
μου, είνε άνθρωπος οπού έχη κακήν γνώμην,
κακήν προαίρεσιν, και κατοική ο διάβολος
εις την καρδίαν του, και λέγει πως είνε
Θεός. και ο αντίχριστος θα θανατώση
τον προφήτην Ηλίαν. Εγώ, αδελφοί μου,
εξετάζοντας έμαθα και εκατάλαβα, πως ο
προφήτης Ηλίας και ο αντίχριστος ήλθε.
Και εθανάτωσε τον προφήτην Ηλίαν. Ο
προφήτης Ηλίας, χριδτιανοί μου, είνε
ζωντανός τόσους χρόνους και ηξεύρει ο
Θεός που τον έχη φυλαγμένον έως την
σήμερον. Ανίσως και θέλετε να μάθετε
που ευρίσκεται, εδώ κοντά είνε και αυτός.
τα λόγια οπού σας λέγω εκείνου είνε. Ο
προφήτης Ηλίας, όταν έλθη να διδάξη, δεν
θα φανερωθή εις τον κόσμον, καθώς λέγει
το 'Αγιον Πνεύμα, ίνα μη ελθών πατάξη
την γην άρδην, ήτοι, λέγει το Άγιον
Πνεύμα, διά να μη φοβίση και ταράξη τον
κόσμον και την γην, δεν θέλω τον φανερώση
εις σας τους χριστιανούς. Αμή τί έχει,
παιδιά μου, να φανερωθή ; Ο ζήλος του και
η διδασκαλία του. Αυτα τα δύο με ηξίωσε
ο πανάγαθος Θεός διά την ευσπλαχνία του
και μου εχάρισε, και μη καρτερήτε άλλον
Ηλίαν να σας διδάξη. Αμή, τί καρτερούμεν
; Λυπηρόν είνε να σας το είπω ! Σήμερον,
αύριον καρτερούμεν δίψας, πείνας,
μεγάλας, οπού να δίνωμεν χιλιάδας φλωρία
και να μη ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί ή νερό.
Σήμερον, αύριον περιμένομεν θανατικάς
ασθενείας μεγάλας, οπού να μην προφθάνωμεν
οι ζωντανοί να θάπτωμεν τους αποθαμένους.
Σεισμός παγκόσμιος θα γίνη, όλος ο κόσμος
θα γίνη ένας κάμπος. Θα πέσουν όλα τα
βουνά, όλα τα σπίτια. Η θάλασσα θα σηκωθή
υψηλά δέκα πέντε πήχεις από τα υψηλότερα
βουνά. Τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανόν.
ο ήλιος και η σελήνη θα σκοτινιασθούν.
ο ουρανός οπού φαίνεται, η γη και τα
πάντα, και όλος ο κόσμος θα χαλάση. Πότε
θα γίνουν αυτά ; Ο Χριστός μα λέγει :
Επλησίασε τώρα κοντά, έγγιξε το μαχαίρι
εις το κόκκαλον. Έξαφνα θα γίνουν.
ημπορούν να γίνουν και απόψε. Τάχα να
μην είνε και τώρα η αρχή ; Δεν βλέπετε
πως εχάθησαν τα γεννήματά σας και τα
σπαρτά σας ; Εστέρεψαν αι βρύσες, τα
ποτάμια. σήμερον μας υστερεί το
ένα, αύριον το άλλο, και από ολίγον μας
τα δίδει ο Θεός, και ημείς ως αναίσθητοι
δεν τα στοχαζόμεθα” (Διδαχή δ΄).
ΠΗΓΗ : (+) ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ, “Ο ΣΤΑΥΡΟΣ”,
ΑΘΗΝΑΙ 1977, σ. 191 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου