Έτσι
επικράτησε να λέγονται οι Εσπερινοί της Κυριακής της Τυρινής και των πέντε
Κυριακών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ο καθένας από τους Εσπερινούς αυτούς αποτελεί
την έναρξη της νέας εβδομάδας και αυτό δηλώνεται με τους ύμνους που ψάλλονται. Στους
Εσπερινούς αυτούς γίνεται είσοδος και ψάλλονται εναλλάξ τα δύο μεγάλα προκείμενα
: «῎Εδωκας
κληρονομίαν» καί «Μή ἀποστρέψῃς...». Η Εκτενής λέγεται μόνο μέχρι την δέηση
: «Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών….». Αντί
απολυτικίων ψάλλονται τα τροπάρια : «Θεοτόκε Παρθένε….. Βαπτιστά του Χριστού….. Δόξα.
Ικετεύσατε υπέρ ημών…… Και νυν. Υπό την σην ευσπλαχνίαν……». Έπειτα ο
αναγνώστης λέγει το Κύριε ελέησον 40 φορές, «Δόξα, και νυν. Την Τιμιωτέραν…..
Εν ονόματι Κυρίου ευλόγησον Πάτερ». Ο ιερεύς : «Ο ων ευλογητός Χριστός ο Θεός
ημών…», την ευχή : «Επουράνιε Βασιλεύ…..» και την απόλυση, στην οποία πριν από
το «Δι΄ ευχών…» ψάλλεται το Θεοτοκίον : «Πάντων προστατεύεις αγαθή…….».
ΠΗΓΗ : ΠΡΩΤ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ – ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ,
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1999, σσ. 135-136 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου