Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ

Ένας ασκητής παρακαλούσε το Θεό να του φανερώσει πολλά μυστήρια και βγαίνοντας από το κελί του για να πάει σε κάποια εργασία, στο δρόμο συνάντησε έναν άγγελο, για τον οποίο πίστεψε ότι ήταν άνθρωπος. Βαδίζοντας οι δυο τους συνάντησαν ένα ψόφιο άλογο και τότε ο ασκητής έπιασε τη μύτη του ενώ ο άγγελος όχι. Παρακάτω, συνάντησαν ένα ψόφιο βόδι και συνέβη το ίδιο. Λίγο πιο πέρα απάντησαν έναν ψόφιο σκύλο και επαναλήφθηκε η ίδια σκηνή. Πλησιάζοντας στο προορισμό τους, συνάντησαν μια ωραία κόρη και τότε ο άγγελος έπιασε τη μύτη του. Τότε ο ασκητής του λέγει : «τι είσαι συ ; Άγγελος, άνθρωπος ή διάβολος ; Συναντήσαμε ψόφιο άλογο και δεν έπιασες τη μύτη σου, το ίδιο και με το ψόφιο βόδι και το σκύλο και τώρα που απαντήσαμε τέτοια ωραία κόρη έπιασες τη μύτη σου» ; Τότε ο άγγελος φανέρωσε την ιδιότητά του και του αποκρίθηκε πως κανένα πράγμα δε βρωμά περισσότερο στον Θεό, όσο η περηφάνια και αμέσως εξαφανίστηκε. Ευθύς, επέστρεψε ο ασκητής στο κελί του και έκλαιγε για τις αμαρτίες του και παρακαλούσε το Θεό να τον προστατέψει από τις παγίδες του σατανά και από τη περηφάνια, για να μη κολαστεί.

ΠΗΓΗ : ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗΣ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ», ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1932.