"Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς" (Κατά Ιωάννη 8,32).

Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

ΘΕΙΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ


Κάποτε κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα και μάλιστα τη Μεγάλη Πέμπτη, ο Όσιος αξιώθηκε κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας να δει μια υπέροχη οπτασία. Λειτουργούσαν οι θεοσεβείς Γέροντες Παχώμιος και Ιωσήφ μαζί με το μακάριο Σεραφείμ, δεδομένου ότι ο Παχώμιος είχε βαθύτατα αγαπήσει το νεαρό μεν, πλην όμως πνευματικώς έμπειρο μοναχό και σχεδόν πάντοτε λειτουργούσε μαζί του. Όταν ο Σεραφείμ, μετά τη μικρά είσοδο, εξεφώνησε το «Κύριε, σώσον τους ευσεβείς», και βγαίνοντας από την Ωραία Πύλη με τις λέξεις «…. και εις τους αιώνας των αιώνων», ύψωσε το χέρι με το Οράριο προς το εκκλησίασμα, φωτίσθηκε από ένα ασυνήθιστο φως, ωσάν από ηλιακές αχτίνες. Υψώνοντας τα μάτια προς τη κατεύθυνση του φωτός, ο μακάριος Σεραφείμ είδε το Κύριο Ιησού Χριστό με τη μορφή του Υιού του Ανθρώπου, ο οποίος άστραπτε με φως ανέκφραστο και ήταν περικυκλωμένος, ωσάν από σμήνος μελισσών, από τις ουράνιες Δυνάμεις : τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους, τα χερουβείμ και τα σεραφείμ. Ερχόταν από τη δυτική πύλη του ναού, σταμάτησε εμπρός στον άμβωνα και, αφού ύψωσε τα χέρια Του, ευλόγησε τους λειτουργούντες και το συμπροσευχόμενο λαό. Κατόπιν μπήκε μέσα στην εικόνα του τέμπλου δίπλα στην Ωραία Πύλη. Η καρδιά του μακαρίου πλημμύρισε από άρρητη χαρά μέσα σ΄ ένα αίσθημα γλυκιάς, φλογερής αγάπης προς το Κύριο και περιεβλήθη από το Θείο φως της χάριτος. Από το μυστικό αυτό δράμα η όψις του αλλοιώθηκε όλη, ώστε ούτε να κινηθεί ούτε να μιλήσει μπορούσε. Πολλοί το αντιλήφθηκαν αλλά κανείς δεν γνώριζε την αληθινή αιτία του συμβάντος. Τότε πλησίασαν τον Σεραφείμ δύο Ιεροδιάκονοι και τον οδήγησαν στο ιερό, όπου στη συνέχεια έμεινε ακίνητος στην ίδια θέση επί δύο ώρες. Μόνο το πρόσωπό του μεταμορφωνόταν συνεχώς. άλλοτε ήταν λευκό σαν το χιόνι και άλλοτε απλωνόταν επάνω του ζωηρό ρόδινο χρώμα. Οι λειτουργούντες Γέροντες Παχώμιος και Ιωσήφ πίστεψαν ότι του συνέβη κάποια οργανική ταλαιπωρία, πράγμα πολύ πιθανό να συμβεί κατά τη Μεγάλη Πέμπτη κατόπιν μακράς νηστείας, ιδίως αν σκεφθεί κανείς το ζήλο που ο μακάριος Σεραφείμ έτρεφε ανέκαθεν στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Γρήγορα όμως αντιλήφθηκαν ότι είδε όραμα και όταν ο Σεραφείμ συνήλθε, οι Γέροντες τον ερώτησαν τι του συνέβη. Αυτός με πραότητα και παιδική εμπιστοσύνη διηγήθηκε την οπτασία του……. Κανείς εκτός από τους Γέροντες δεν έμαθε τότε τη θαυμάσια επίσκεψη του Θεού που αξιώθηκε ο μακάριος Σεραφείμ.

               Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ . Ταχὺ προκατάλαβε.

Χριστῷ ἐκ νεότητος ἀκολουθήσας θερμῶς, εὐχαῖς καὶ δεήσεσιν, ἐν τῇ ἐρήμῳ Σαρώφ, ὡς ἄσαρκος ἤσκησας· ὅθεν τοῦ Παρακλήτου, δεδεγμένος τὴν χάριν, ὤφθης τῆς Θεοτόκου, θεοφόρος θεράπων· διὸ σε μακαρίζομεν, Σεραφεὶμ Πάτερ Ὅσιε.


ΠΗΓΗ : ΑΡΧΙΜ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ, ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ ΒΙΟΣ, «Το Περιβόλι της Παναγίας», 1995. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου