Φίλος πραγματικός είναι
εκείνος ο οποίος, στον καιρό του πειρασμού, υποφέρει μαζί με τον συνάνθρωπό του
τις θλίψεις, τις δυσκολίες, τις δοκιμασίες και τις συμφορές που ήρθαν σε
εκείνον, σαν να είναι δικές του, χωρίς να θορυβηθεί ή να ταραχτεί.
Ο πιστός φίλος είναι
ισχυρό καταφύγιο, επειδή και στην ευημερία του φίλου είναι καλός σύμβουλος και
συνεργάτης ομόψυχος, και στη δυστυχία του είναι ειλικρινής βοηθός και
συμπαραστάτης γεμάτος συμπόνια.
Μόνο όσοι τηρούν με
ακρίβεια τις εντολές και έχουν μυηθεί αληθινά στις βουλές του Θεού δεν
εγκαταλείπουν τους φίλους τους, όταν ο Θεός επιτρέπει να περνούν αυτοί
πειρασμό. Αντίθετα, οι καταφρονητές των εντολών και αμύητοι στις θείες βουλές,
όταν ο φίλος τους ευημερεί, απολαμβάνουν μαζί του, όταν όμως περνά δοκιμασία
και δυστυχεί, τον εγκαταλείπουν, καμιά φορά μάλιστα πηγαίνουν και με το μέρος
των εχθρών του.
ΠΗΓΗ : ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΗ΄ (38), ΤΟΜ. Γ΄,
Εκδ. "Το Περιβόλι της Παναγίας", Θεσσαλονίκη 2006, σ. 320.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου