ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ - ΑΘΩΝΑΣ (18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019)

O ΘΕΟΚΡΕΜΜΑΣΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Η παλαίφατη Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, οικοδομήθηκε Θεία συνάρσει υπό της Αγίας Ελένης, αφού απάλλαξε τη περιοχή από το πλήθος δηλητηριωδών όφεων.

Σε αυτήν η Αγία, αφιέρωσε ως ιερά Παλλάδια τον σταυρό του καλού ληστού, στο κέντρο δε αυτού τοποθέτησε σε σχήμα σταυρού, τεμάχιο από τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού, κι ένα καρφί εκ του Σταυρού.

Όπως διηγούνταν οι παλαιότεροι αυτόπτες περιηγητές και χριστιανοί, ο σταυρός αυτός κρέμονταν στον αέρα, χωρίς να στηρίζεται πουθενά^. γι' αυτό και καλούνταν Θεοκρέμμαστος. 

Πολλές φορές τον είχαν δει οι ευσεβείς χριστιανοί των περιχώρων υψωμένο εν μέσω λαμπρού φωτός, άνωθεν της Ιεράς Μονής.

Δυστυχώς, κατά την πυρκαγιά του 1888, κάηκε ο σταυρός του καλού ληστή, διασώθηκε όμως θαυματουργικώς ανέπαφος ο σταυρός με το τεμάχιο του Τιμίου ξύλου.

ΠΗΓΗ : ΠΑΥΛΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ, "ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ", ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, Ετ. 30ο, 1965, σ. 33 κ.ε.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΡΙΛΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Με τη συμμετοχή Βυζαντινού χορού από τη Θεσσαλονίκη τελέστηκε με λαμπρότητα μια εκ των τριών εορτών του Οσίου Ιωάννη της Ρίλας τη παρελθούσα Παρασκευή - Σάββατο, χοροστατούντος του Ηγουμένου της Αδριανουπόλεως κ.κ. Ευλόγιου. 

Ο προσκεκλημένος βυζαντινός χορός από τη Θεσσαλονίκη, υπό την καθοδήγηση του Μουσικοδιδασκάλου και Πρωτοψάλτη κ. Χρήστου Χαλκιά, με μοναδική δεξιοτεχνία απέδωσε τους ύμνους της ιεράς ακολουθίας στην ελληνική γλώσσα, ενώ ο έτερος  χορός από τη Σόφια - ομολογουμένως εξαιρετικός - στη βουλγαρική γλώσσα. 

Το εντυπωσιακό συγκρότημα της παλαίφατης σταυροπηγιακής Ιεράς Μονής, κατέκλυσε από νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής πλήθος πιστών, γεμίζοντας αλλεπάλληλα το επιβλητικό καθολικό της, μια μονόκλιτη βασιλική, προκειμένου να προσκυνήσουν το ιερό σκήνωμα του Οσίου και να συμπανηγυρίσουν. 

Της Ιεράς ακολουθίας προεξήρχε ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής, επίσκοπος Αδριανουπόλεως κ.κ. Ευλόγιος, πλαισιούμενος υπό πλειάδος κληρικών.

Μετά το πέρας της Ιεράς Αγρυπνίας, η Θεία Λειτουργία τελέστηκε το πρωί του Σαββάτου, ενώ ακολούθησε λιτάνευση της εικόνας του Οσίου. Τους βυζαντινούς χορούς δεξιώθηκε ο Ηγούμενος της Ι. Μονής Επίσκοπος κ.κ. Ευλόγιος στη πλούσια τράπεζα που παραιτέθηκε. 

"Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ" - ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΣΤΗ ΜΑΪΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Μήνυμα Ζωής, Ανάστασης και Ελπίδας αναδίδει ο "μικρός", κατανυκτικός, λιτός και απέριττος Επιτάφιος του προσκυνήματος του Αγίου Παϊσίου στην Μαίστρο της Αλεξανδρούπολης,  από τις εσχατιές της Ελληνίδος γης. Ελπίδας και Ανάστασης προσωπικής όσο και Εθνικής. 

ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΗΣ

[…]

Εκεί, κουβεντιάζοντας και με το Γέροντα Δραγουμάνο Θεοδώρητο, αλλά και με πολλούς ακόμα καλόγηρους, μάθαμε για το μοναστήρι του αγίου Σάββα, το πιο αυστηρό, το πιο απομονωμένο, όπου οι καλόγεροι ζουν με σκληρή ζωή, τέτοια που να προκαλεί τον θαυμασμό ακόμα και των ίδιων των ιερωμένων που ζουν μέσα στην Ιερουσαλήμ.

Το μοναστήρι του αγίου Σάββα που κτίστηκε τα τέλη του 5^ου αιώνος, δεν μπορεί να πατήσει γυναίκα, το άβατον διατηρείται με μεγάλη αυστηρότητα. Εκεί μέσα ανεδείχθη ο υμνογράφος άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Εκεί υπάρχει και ο τάφος του αγίου Σάββα […].

Μια φορά μόνο την ημέρα τρώνε οι καλόγεροι του αγίου Σάββα. Παλιά παράδοσις που τηρείται για να ξεφορτωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το σώμα από τις επίγειες φροντίδες. Το μοναστήρι, κτισμένο στην άκρη ενός τρομακτικού γκρεμνού, μοιάζει με σωστή φωλιά αετών, ενώ γύρω και από κάτω κίτρινοι αμμόλοφοι του δίνουν περισσότερη αίγλη στην αυστηρή του εμφάνιση. Ο ηγούμενος, δεκατέσσερις καλόγηροι, αντί πεντακοσίων που στέγαζε τα παλιά χρόνια, είναι οι κάτοικοί του. Τρώνε, όπως είπαμε, μια φορά την ημέρα και όταν πεθάνουν δεν ανοίγουν τάφο για να τους σκεπάσουν με τα χώματα. Σε κάποιο μέρος της αυλής ανασηκώνουν μια πλάκα και τους κατεβάζουν σ’ ένα θόλο. Δύο περίεργα πράγματα συμβαίνουν : Πρώτον δεν μυρίζουν και δεύτερον δεν λιώνουν για πολλά χρόνια, ίσως γιατί το έδαφος έχει κάποια ιδιαίτερη σύσταση, που επηρεάζει τη γρήγορη αποσύνθεση. 

Το μοναστήρι του αγίου Σάββα είναι και ο τόπο όπου οι τιμωρημένοι καλόγεροι από τα εκκλησιαστικά δικαστήρια εκτίουν την ποινή τους. Τρέμουν φυσικά την μετάθεσή τους εκεί. Σχεδόν ολόκληρη η νύχτα περνά στην εκκλησία με παρακλήσεις και λειτουργίες. Την ημέρα στα κελλιά ή στην θεόρατη αυλή, που μοιάζει με μπαλκόνι απάνω από την χαράδρα, όπου είναι χτισμένη η μονή. Και τα άγρια πετούμενα και αυτά έχουν ημερέψει. Μου λέγανε ότι κατεβαίνουν στο μοναστήρι και κάθονται στα χέρια των καλογήρων για να πάρουν από κει την τροφή τους. […]

ΠΗΓΗ : «ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», έτος 23ο, 1958, αριθ, 261-2, σ. 198 κ.ε.

Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΑΦΗΣ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΕΝ ΓΟΛΓΟΘΑ

Παρεκκλήσιο του Αδάμ (Πανάγιος Τάφος)*.

Τινές των αρχαίων πάτερων της ’Εκκλησίας ως ο Αθανάσιος Αλεξανδρείας (+ 373) Αμβρόσιος Μεδιολάνων (+ 397) Βασίλειος Σελεύκειας (μεσούντος τού ε'. αιώνες) την παράδοσιν περί της ταφής τού Αδάμ εν τω Γολγοθά θεωρούσαν ως ιουδαϊκής προελεύσεως, άλλοι, όμως των πατέρων και διδασκάλων της Εκκλησίας καλούσιν αυτήν απλώς «παράδοσιν»  «αρχαίαν παράδοσιν». Καί αξιοσημείωτον ότι τινές τούτων ουδόλως αυτήν αναφέρουσι. Δεν αναφέρει αυτήν και αυτός ετι ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (+ 386) την δε σιωπήν αυτού οι μεν εξηγούσιν ως προελθοϋσαν εκ της επιθυμίας του αγίου Κυρίλλου ίνα μή παοαπέμψη εις ιουδαϊκήν παράδοσιν, τινες δ’ εκ της παντελούς ελλείψεως τοιαύτης παραδόσεως εν Ίεροσολύμοις. Την τελευταίαν ταύτην γνώμην αποδέχεται ο ρώσος Ε. Πολιάνσκης, όστις αντιθέτως τη γνώμη άλλων επιστημόνων και δη του A. Dilman καi C. Wilson θεωρούντων την εν λόγω παράδοσιν ως ιουδαϊκής προελεύσεως (Πρβλ. «Νέαν Σιών» Δ, 330 εξ.) εν ειδική αυτού πραγματεία (εν τω περιοδικώ της Ακαδημίας Καζάν 1908 Ιουλίου — Αυγούστου σ. 137 εξ.), καταλήγει εις το συμπέρασμα ότι «η παράδοσις περί του Αδάμ εν Γολγοθά είνε Χριστιανικής προελεύσεως εμφανισθείσα το πρώτον, κατά πάσαν πιθανότητα εν τη Αλεξανδρινή Σχολή εκ της τάσεως του εξηγήσαι την ευαγγελικήν έκφρασιν «κ ρ α ν ί ο υ  τ ό π ο ς». Ένεκα τούτου «εμορφώθη εν Αλεξανδρεία το απόκρυφον περί ενταφιασμού του Αδάμ υπό του Σήμ και του Μελχισεδέκ εν τω λόφω του Γολγοθά».

_______________________

*Στο βράχο παρατηρούμε μια σχισμή από την οποία το Αίμα Του Εσταυρωμένου έπεσε στο κρανίο του Αδάμ. Από αυτή την παράδοση εμπνέεται η βυζαντινή αγιογραφία και τοποθετεί στη βάση του Σταυρού το κρανίο του πρωτόπλαστου.

ΠΗΓΗ : "ΝΕΑ ΣΙΩΝ", έτος Ε΄, 1908, τομ. Ζ΄,  σ. 745.