Άλλη φορά πάλι μας
έλεγε :
- Πηγαίναμε μερικοί
ιερείς να επισκεφτούμε τον πατέρα Εφραίμ στα Κατουνάκια. Στο δρόμο συναντάμε
και έναν άλλο ιερέα.
- Πού πάτε αδελφοί ;
- Στα Κατουνάκια, στον
γέροντα Εφραίμ.
- Και εγώ εκεί πηγαίνω.
Προχωράμε όλοι μαζί
κουβεντιάζοντας. Κάποτε φτάνουμε. Βγαίνει ο γέροντας στην πόρτα. Αγριεύει και
βάζει τις φωνές.
- Αυτός τί θέλει μαζί
σας ; Δεν είναι ιερέας, είναι μασόνος. Έξω από δω. Ελάτε μόνο οι άλλοι μέσα.
Πράγματι μπήκαμε οι
άλλοι, κουβεντιάσαμε και σε λίγο πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Στην στροφή
του δρόμου μας περίμενε ο ψευτοϊερέας. Αλήθεια, μας λέει, δεν είμαι ιερέας,
είμαι μασόνος, όπως είπε ο γέροντας, έβαλα το ράσο για να μπορέσω να εισχωρήσω
παντού και να τα δω όλα, αλλά δεν φανταζόμουν ότι υπάρχουν πράγματι εδώ τόσοι
άγιοι γέροντες με τόση φώτιση.
ΠΗΓΗ : Σταχυολογήματα από την θαυμαστή ζωή του π.
Ευαγγέλου Χαλκίδη, Εφημέριου Αγ. Βασιλείου Λαγκαδά, Εκδ.: "Ορθόδοξος
Κυψέλη", Θεσσαλονίκη, σ. 18.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου