ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ, ΓΕΝΟΥΣ, ΟΙΚΟΥ, ΠΑΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ – ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Το σπήλαιο της Γεννήσεως του Χριστού στη Βηθλεέμ.

Ει και δεν θ' απεδέχοντο Αυτόν επιδημήσαντα οι συμφυλέται του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλ' ουδέν ήττον προς αυτούς απέκειτο να έλθη· διό και η ανθρώπινος του Σωτήρος Μεσσίου γενεαλογία κατ' ακρίβειαν περιγράφεται εν ταις προφητείαις ως και ο της επιφανείας Αυτού χρόνος. Η θειότης του προσώπου του Μεσσίου αγγέλλεται σαφώς εν τη Παλαια Διαθήκη και επικυρούται υπό της Καινής Διαθήκης ως επίσης και η ενανθρώπησις Αυτού, ότι εν τέλει ο Θεός εγένετο τέλειος άνθρωπος.

Η πρώτη από στόματος Θεού προενεχθεiσα πρόρρησις η μετ' έπειτα πληρωθείσα κατά το πλήρωμα του χρόνου εστίν αύτη· «Και είπεν ο Θεός προς τον όφιν (τον διάβολον). Έχθραν θήσω ανά μέσον σου και ανά μέσον της γυναικός και αναμέσον του σπέρματος σου και ανά μέσον του σπέρματος αυτής». Περί της πληρώσεως της προρρήσεως ταύτης η Καινή Διαθήκη λέγει τάδε· «ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν Αυτού γενόμενον εκ γυναικός» (Γαλ. δ' 4), ο Θεός έτι λέγει προς τον διάβολον περί της συντριβής του κράτους της ισχύος αυτού και περί του πάθους του Υιού Αυτού. «Αυτός σου τηρήσει κεφαλήν και συ τηρήσεις Αυτού πτέρναν» (Γεν. γ' 15). Η Καινή Διαθήκη αναφέρει την πλήρωσιν αυτής της προρρήσεως· εν τη προς Ρωμαίους επιστολή ο Παύλος λέγει· «ο δέ Θεός της ειρήνης συντρίψει τον Σατανάν υπό τους πόδας υμών εν τάχει» (Ρωμ. ιστ' 20).

Η του μέλλοντος Σωτήρος και Λυτρωτού έλευσις και το έργον Αυτού και ο θείος Αυτού χαρακτήρ εν τη Παλαιά Γραφή πολλάκις επαναλαμβάνεται και πολλάκις περιγράφεται· εν τη προς Αβραάμ Διαθήκη ο Θεός λέγει. «Και ενευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης» (Γεν. κβ' 18). Περί της επαγγελίας ταύτης ο Παύλος εν τη προς Γαλάτας επιστολή αυτού λέγει· «Προϊδούσα δε η Γραφή ότι εκ πίστεως δικαιοί τα έθνη ο Θεός, προευηγγελίσατο τω Αβραάμ, ότι ευλογηθήσονται εν σοι πάντα τα έθνη»· ώστε οι εκ πίστεως ευλογούνται συν τω πιστώ Αβραάμ» (γ' 8-16). Ότι εκ της φυλής Ιούδα έμελλε να γεννηθή ο Σωτήρ, ο Πατριάρχης Ιακώβ ευλογών τον Ιούδαν λέγει·« Ιούδα, σε αινέσουσιν οι αδελφοί σου... προσκυνήσουσί σε οι υιοί του πατρός σου. Σκύμνος λέοντος Ιούδα· εκ βλαστού υιέ μου ανέβης· αναπεσών εκοιμήθη ως λέων και ως σκύμνος, τις εγερεί αυτόν;» (Γεν. μθ' 8-9). Ο Ησαΐας ο μεγαλοφωνότατος προφητεύει την εξ Ιούδα έλευσιν του Σωτήρος και προαναγγέλλει ότι εκ της ρίζης Ιεσσαί απογόνου του Ιούδα, θέλει προέλθει ο επηγγελμένος Σωτήρ του κόσμου· «και έξελεύσεται ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί και άνθος αναβήσεται εκ της ρίζης και αναπαύσεται επ' αυτόν πνεύμα του Θεού, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και ισχύος, πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας· εμπλήσει αυτόν πνεύμα φόβου Θεού» (Ησ. ια' 1-3).

«Καί έσται εν τη ημέρα εκείνη η ρίζα του Ιεσσαί, και ο ανιστάμενος άρχειν εθνών, επ' αυτώ έθνη ελπιούσι· και είναι η ανάπαυσις αυτού τιμή» (αύτ. 10).

Και ο προφήτης Ιερεμίας προφητεύει περί της ελεύσεως του Σωτήρος ότι εκ σπέρματος έσται Δαυΐδ, λέγων. «Ιδού ημέραι έρχονται, λέγει Κύριος, και αναστήσω τω Δαυΐδ ανατολήν δικαίαν, και βασιλεύσει βασιλεύς, και συνήσει, και ποιήσει κρίμα και δικαιοσύνην επί της γης... και τούτο το όνομα αυτού, ο καλέσει Κύριος Ιωσεδέκ=ο Κύριος η δικαιοσύνη ημών» (Ιερεμ.κγ' 5-6).

Και ο προφήτης Μιχαίας περί του τόπου της γεννήσεως του Σωτήρος λέγει τάδε. «Και συ Βηθλεέμ, οίκος του Εφραθά, ολιγοστός ει του είναι εν χιλιάσιν Ιούδα· εκ σου μοι εξελεύσεται ηγούμενος του είναι εις άρχοντα εν τω Ισραήλ, και αι έξοδοι αυτού απ' αρχής εξ ημερών αίώνος» (Μιχ. ε' 2, Ματθ. β' 6).

Ο Προφήτης Ησαΐας προορά την γέννησιν του εκ σπέρματος Δαυΐδ κατά σάρκα Υιού του Θεού, λέγων.

«Παιδίον εγεννήθη ημίν, υιός και εδόθη ημίν, ου η αρχή εγεννήθη επί του ώμου αυτου· και καλεiται το όνομα αυτού μεγάλης βουλής άγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός, ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος. Εγώ γαρ άξω ειρήνην επί τους άρχοντας, ειρήνην και υγείαν αυτώ. Μεγάλη η αρχή αυτού, και της ειρήνης αυτού ουκ έστιν όριον επί τον θρόνον Δαυΐδ· και την βασιλείαν αυτού κατορθώσαι αυτήν, και αντιλαβέσθαι αυτής εν κρίματι και δικαιοσύνη από του νυν και έως τον αιώνα χρόνον. Ο ζήλος Κυρίου Σαβαώθ ποιήσει ταύτα» (Ησ. θ' 5-7).

«Εγώ Κύριος o Θεός εκάλεσά σε εν δικαιοσύνη, και κρατήσω σε της χειρός και ενισχύσω σε και έδωκά σε εις διαθήκην γένους, εις φως εθνών, ανοίξαι οφθαλμούς τυφλών, εξαγαγείν εκ δεσμών δεδεμένους, και εξ οίκου φυλακής και καθημένους εν σκότει» (αυτ. μβ' 6-7).

«Ου κατά την δόξαν κρινεί ουδέ κατά την λαλιάν ελέγξει, αλλά κρινεί εν δικαιοσύνη ταπεινώ κρίσιν, και ελέγξει εν ευθύτητι τους ταπεινούς της γης και πατάξει γην τω λόγω του στόματος αυτού, και εν πνεύματι δια χειλέων ανελεί ασεβή, και έσται δικαιοσύνη εζωσμένος την οσφύν αυτού και αληθεία ηλειμμένος την πλευράν αυτού» (αυτ. ια' 4-5).

«Προσέχετε τοις ωσίν υμών και επακαλουθήσατε ταις οδοίς μου· επακούσατέ μου, και ζήσεται εν αγαθοίς η ψυχή υμών, και διαθήσομαι υμίν διαθήκην αιώνιον, τα όσια Δαυΐδ τα πιστά. Ιδού μαρτύριον εν έθνεσι δέδωκα αυτόν άρχοντα και προστάσσοντα έθνεσιν» (Ησ.νε' 3-4).

Ο Ιερεμίας προφητεύει περί της Καινής Διαθήκης του μέλλοντος λυτρωτού. «Ιδού ημέραι έρχονται, λέγει Κύριος, και διαθήσομαι τω οίκω Ισραήλ και τω οίκω Ιούδα διαθήκην καινήν, ου κατά την διαθήκην, ην διεθέμην τοις πατράσιν αυτών, εν ημέρα επιλαβομένου μου της χειρός αυτών εξαγαγών αυτούς εκ της γης Αιγύπτου, ότι ουκ ενέμειναν εν τη διαθήκη μου, καγώ ημέλησα αυτών, φησί Κύριος, ότι αύτη η διαθήκη, ην διαθήσομαι τω οίκω Ισραήλ μετά τας ημέρας εκείνας, φησί Κύριος, διδούς νόμους μου εις την διάνοιαν αυτών, και επιγράψω αυτούς επί τας καρδίας αυτών, και όψομαι αυτούς, και έσομαι αυτοίς εις Θεόν, και αυτοί έσονταί μοι εις λαόν. Και ου μη διδάξωσιν έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού λέγων, γνώθι Κύριον ότι πάντες ειδήσουσί με, από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών· φησί Κύριος· ότι ίλεως έσομαι ταις αδικίαις.αυτών και των ανομιών αυτών ου μη μνησθώ έτι» (Εβρ. η' 7-13, Ιερ. λα' 31-34).

Το παιδίον το γεννηθέν εκ της ρίζης Ιεσσαί και εκ σπέρματος Δαυΐδ ο θαυμαστός σύμβουλος, ο μεγάλης βουλής άγγελος, ο άγγελος της Καινής Διαθήκης, ο πατήρ του μέλλοντος αιώνος, ο Κραταιός Θεός, ο μέλλων να συντρίψη την κεφαλήν του αρχαίου όφεως, του μεγάλου δράκοντος (Αποκ. ιβ' 8-9), είναι ο υιός του ανθρώπου ο ελθών εις τον κόσμον ίνα σώση τον άνθρωπον. Ούτος ο πανσθενής Θεός γέγραπται, ότι έμελλε να γεννηθή εν Βηθλεέμ εν οίκω Εφραθά, διότι εξ αυτής έμελλεν να εξέλθη ηγούμενος και άρχων εν Ισραήλ κατά τας απ' αρχής εξ ημερών αιώνος εξόδους αυτού. Αυτώ μόνω έθνη ελπιούσιν.

ΠΗΓΗ : ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1900,

σσ. 231-234