Ολίγες εβδομάδες προτού κοιμηθεί ο μακαριστός Γέρων, τον επισκέφθηκαν δύο
πολύ αγαπητοί του λαϊκοί προσκυνητές, οι οποίοι του υπέβαλαν ορισμένα
ερωτήματα. Τους υποδέχθηκε με το χαμόγελο στα χείλη :
-Σας περίμενα, τους είπε. Μου είπε ο Θεός. αύριο άνθρωποι θα σου
έλθουν. ετοιμάσου π. Αββακούμ. Να μη μιλήσω απερίσκεπτα, αλλά τα
καλά και άγια. Και εχθές, προτού έλθει ο π. Ησαΐας με σταφύλια, μου είπε η φωνή
: άνθρωπος θα σούρθει. Χάρηκα που σας είδα. Άμα περιμένω ανθρώπους του Θεού
χαίρομαι.
Αφού τους κέρασε, άκουσε με προσοχή τα ερωτήματά τους : (…………).
-Γέροντα, λέτε να επλησίασε ο
καιρός για τους Τούρκους ;
- Αυτά μή τα θεολογείς. Όλα έρχονται σιγά – σιγά. «Ούκ ευθέως το τέλος»,
λέει η Γραφή. Διπλά θα πάθουν κακά απ’
ό,τι μας έκαναν.
ΠΗΓΗ : ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΑΒΒΑΚΟΥΜ Ο ΑΝΥΠΟΔΗΤΟΣ, ΑΓΙΟΝ
ΟΡΟΣ – ΑΘΗΝΑΙ 1988, σσ. 55-56.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου