Ο Άγιος Μάρτυς κατάγονταν από την ενορία της Κλιμαξίνης της πόλης Αγκύρα της
Μικράς Ασίας. ζούσε δε στους χρόνους του Ιουλιανού του Παραβάτη
(361-363 μ.Χ.). Κάποια ημέρα, καθώς περνούσε ο Αυτοκράτωρ από τη περιοχή του,
στάθηκε με ανδρεία μπροστά του και μίλησε με ένθεα λόγια. Ο Ιουλιανός
οργίσθηκε, και αφού τον συνέλαβε, διέταξε να ζωστεί με σιδερένια ζώνη. Το υγρό
που έτρεχε από το κάψιμο της σάρκας γέμισε όλο το έδαφος γύρω από τον Μάρτυρα. Κατόπιν,
διέταξε να τον ακολουθήσει στην Έδεσσα, όπου τον τραυμάτισε στα τέσσερα μέρη
του σώματός του με κοφτερά ξύλα και ακολούθως τον κατατρύπησε με πυρωμένα
σίδερα, τον κρέμασε και ο δήμιος του έσκιζε τις σάρκες.
Ο Μάρτυς του Χριστού, παρά τα φοβερά βασανιστήρια, συνέχιζε να καταφρονεί
τον ασεβή Ιουστινιανό, ο οποίος για να κάμψει το φρόνημά του τον έβαλε σε
πυρωμένο τηγάνι λαδιού, ρητίνης και λίπους, ενώ από πάνω τον χτυπούσαν με
σίδερα τα οποία είχαν ακίδες. Κατά Θεία παραχώρηση έπεσε ισχυρή βροχή που έσβησε
τη φωτιά και ο Γέμελλος έμεινε αβλαβής. Τότε ο Ιουλιανός διέταξε να του μπήξουν
καρφιά στην κεφαλή και εν συνεχεία τον κρεμούν και τον γδέρνουν από τα πόδια
έως τους ώμους. Ο Αγωνιστής του Αγίου Τριαδικού Θεού, παρά τα αφόρητα
βασανιστήρια μπορούσε να βαδίζει. Κατ’ οικονομία δε Θεού, συνάντησε έναν Ιερέα,
ο οποίος και τον βάπτισε, διότι ήταν ακόμη αβάπτιστος. Μόλις εξήλθε από την
κολυμβήθρα, θαυματουργικώς, ήταν υγιής, χωρίς καμία πληγή στο σώμα του. Ταυτόχρονα
άκουσε εκ του ουρανού τη φωνή του Αγίου Θεού να του λέγει : «Μακάριος είσαι,
Γέμελλε, διότι πολλά εμόχθησας».
Ο Ιουλιανός που πληροφορήθηκε τα γεγονότα, αφού τον συνέλαβε, τον Σταύρωσε με
καρφιά στα χέρια και του πόδια του. Έτσι προσευχόμενος ο πολύαθλος Μάρτυς του
Χριστού, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Το τίμιο σώμα του, το κατέβασαν οι
χριστιανοί κρυφά από τον Σταυρό και το ενεταφίασαν σε επίσημο τόπο. Η αγία μας Εκκλησία
τιμά τη μνήμη του στις 10 Δεκεμβρίου.
ΠΗΓΗ : ΔΟΥΚΑΚΗ Χ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ, τομ.
12, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1896.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου