ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΘΑ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ - ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

 

Ε, φεύγουμε κ΄ εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, που απελαμβάναμε ωρισμένα προνόμια σε ωρισμένας εποχάς και είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, και μπαίνομε στο σχήμα των κατακομβών.

 

Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε. Και η Εκκλησία θα διωχθή^. και οι ναοί θα κλείσουν, ον τρόπον έχουν κλείσει στην Αλβανία και σε άλλα μέρη.

 

Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα. αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνουμε. Λοιπόν, πρέπει κ΄ εμείς να προετοιμάσωμε τον εαυτό μας διά Εκκλησίαν κατακομβών.

 

Αλλά γεννάται το ερώτημα. Έχομε εμείς την διάθεσιν αυτήν ; Τί λέτε ; Μήπως συμβή εκείνο το οποίον είπε ο Χριστός στον Πέτρο. «Σίμων, Σίμων, ἰδού ὁ Σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ συνιᾶσαι ὡς τόν σίτον^. (ο σατανάς, λέει, ζητάει να σας κοσκινίση). ἐγώ δέ ἐδεήθην περί σοῦ ἵνα μή ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου·» (Λουκ. 22, 31). Ο Κύριος εγνώριζε την αδυναμία του Πέτρου και ότι, ναι μεν είχε πόθο ειλικρινή να μείνη κοντά στο Χριστό, αλλά ήταν το πνεύμα του ασθενές.

 

Ο Πέτρος απήντησε^. «Εγώ, Κύριε, μαζί σου θα είμαι». Κ΄ εσείς τώρα είστε εδώ πέρα, μαζί μου. Αλλά θα είστε πάντα ;

 

Θα περάσετε κόσκινο. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω. Ωραία είστε τώρα όλες εδώ. Δεν σας πειράζει κανείς, δεν σας καταδιώκει κανείς. Ελεύθερο κατηχητικό σχολείο έχετε, ελεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ελεύθερα είναι όλα. Ζήτε πάνω σ΄ ένα όρος Θαβώρ. «καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι​...» (Ματθ. 17,4). Έχετε τη συντροφιά σας, το φαγητό σας, τον ύπνο σας, το κέντρο σας, τας ευκολίας σας. Όλα αυτά είναι καλά και ευχάριστα. Αλλά μετά ο Θεός θα μας δώση μια κλωτσιά, όπως λέει και ο Χότζνερ, και θα μας πετάξη από το όρος Θαβώρ^. θα μας ρίξη κάτω, στην σκληράν πεδιάδα, στο σχήμα αυτό.

 

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα^. εμείς είμεθα προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο διωγμό ; Έχομε εμείς το θάρρος και την αυταπάρνησιν του μάρτυρος εκείνου, που άκουε να πλησιάζη το μούγκρισμα των λεόντων και έλεγε^. : «Νά, ακούεται η σάλπιγξ, ακούεται η σάλπιγγα που με καλεί»; Έχομε εμείς τέτοια αυταπάρνησι και θυσία ; Εμείς οι υλικοί, οι γήινοι άνθρωποι, μπορούμε να φτάσουμε σ΄ αυτό το σημείο, που έφτασαν όλοι αυτοί οι ήρωες ; Έχουμε την αυταπάρνησιν αυτή της Μαριάμ, μιας ταπεινής υπηρέτριας, η οποία κατόρθωσε να κερδίση την  Φαβιόλα ;

 

[...........]

Όταν πέση το κόσκινο του διωγμού, όπως στην Αλβανία και σε άλλες χώρες, πόσοι θα μείνουμε ;    

 

[....]

Λοιπόν, μη νομίζετε ότι στο Θαβώρ θα περάσετε όλη σας τη ζωή. Θά΄ρθη η εγκατάλειψις και ο διωγμός. Και θα πεινάσωμε και θα γυμνητεύσωμε, τα πάντα θα υποστούμε για το Χριστό. Θα έχωμε εμείς τον ηρωϊσμόν των μαρτύρων αυτών ; Τότε θα παρουσιασθούν και νέοι νεομάρτυρες. Τοιούτοι νεομάρτυρες παρουσιάζονται στη Ρωσία και στην Αλβανία. [...]

 

Τώρα εμείς πήγαμε στην εκκλησία, λειτουργηθήκαμε, ακούσαμε το Ευαγγέλιο και το κήρυγμα, και επιστρέψαμε στα σπίτια μας υπό ελεύερον ήλιον τέλος πάντων μολονότι έμμεσος είναι ο διωγμός εναντίον των ιδεών του Ευαγγελίου. Μετά θ΄ αρχίση και ο άμεσος διωγμός. Πας χριστιανός θα καταδιώκεται, ακόμα και το σημείο του σταυρού αν θα κάνη.

 

Δεν σας τα λέγω αυτά δια να σας σκορπίσω την απογοήτευσι. Σας τα λέω, γιατί είναι καθρέφτης αυτός, εις τον οποίον καθρεφτιζόμεθα, για να φθάσωμε και εμείς στα ύψη των αγίων^. αλλά και γιατί πρέπει να ξέρετε την αλήθεια.

 

ΠΗΓΗ : ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, Β΄ ΕΚΔΟΣΙΣ, ΚΟΖΑΝΗ 2008, σσ. 32-35.