Έλεγε ο παπα - Ανδρέας,
μετέπειτα ηγούμενος της μονής Αγίου Παύλου, πως μία ημέρα που ξεκίνησαν ο
ίδιος, ο γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ (1896-1993) και ο μοναχός Γεράσιμος Μενάγιας
(+1972) για να μαζέψουν σαλιγκάρια, φθάνοντας στην ασκητική περιοχή του Αγίου
Βασιλείου, βρέθηκαν αντιμέτωποι μ΄ ένα γυμνό ασκητή. Μετά την πρώτη τους
έκπληξη, τον ρώτησαν εάν χρειαζόταν να του φέρουν κάτι. Τότε εκείνος απάντησε
ότι δεν χρειάζεται τρόφιμα παρά μόνο λίγο αλάτι, αν θα ήταν δυνατόν. Έδειξε
μάλιστα στον π. Ανδρέα και μιά μεγάλη πέτρα, στη βάση της οποίας του συνέστησε
να αφήσει το αλάτι. Την επομένη ο π. Ανδρέας εκπλήρωσε την επιθυμία του ασκητή.
Από τότε ο ευλαβής αυτός ιερομόναχος πέρασε πολλές φορές από εκείνο το σημείο.
ο άγνωστος όμως ασκητής δεν είχε παραλάβει το αλάτι. Ίσως να ήταν ένας από τους
"εν γυμνότητι διαβιούντας" στο Περιβόλι της Υπεραγίας Θεοτόκου.
ΠΗΓΗ : ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, ΑΓΙΑΣΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΩΝ
ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ, ΕΚΔ. ΙΕΡΑΣ ΚΑΛΥΒΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
2013, σσ. 273-275.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου