Aπό τις αναμνήσεις του ήταν και αυτό
που το άκουσα ότι το έζησαν και άλλοι.
Σε μια επίσκεψή του
στον πατέρα Παίσιο, βλέπει να βγαίνει μέσα από το κονάκι του ένα φίδι. Μαζεύει
τα ράσα του και έτοιμος να το βάλει στα πόδια. Τον καθησυχάζει ο γέροντας
λέγοντας.
- Μή φοβάσαι, και
απευθυνόμενος στο φίδι του λέει :
- Δεν σου είπα ότι,
όταν έχω φίλους, δεν θα έρχεσαι ; Πήγαινε τώρα και όταν φύγουν έλα να σου δώσω
να φας.
Το φίδι έκανε μεταβολή
και εξαφανίστηκε. Η αγιοσύνη εξημερώνει τη φύση, όπως ήταν και στον παράδεισο
με τους πρωτοπλάστους.
ΠΗΓΗ : Σταχυολογήματα από την θαυμαστή ζωή του π.
Ευαγγέλου Χαλκίδη, Εφημέριου Αγ. Βασιλείου Λαγκαδά, Εκδ.: "Ορθόδοξος
Κυψέλη", Θεσσαλονίκη, σσ 18 - 19.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου