ΟΥΡΑΝΟΦΑΝΤΩΡ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

 

Αλλά είναι ομολογουμένως ιστορική η συ­νάντηση του Αγίου με τον απεσταλμένο Μόδε­στο, έπαρχο του αιρετικού Ουάλη.

Ο Μόδεστος ήλθε στο Βασίλειο το χειμώνα του 371^. δεν ήταν όμως εύκολο να νικηθεί ο Άγιος. Και, όταν διαφώνησαν, γιατί ο Μ. Βασίλειος δεν ήταν δυνατό να δεχθεί τις απόψεις του Μοδέστου^. τότε ο Μόδεστος άλλοτε τον απειλούσε και άλλοτε του υποσχόταν πολλά. Και, όταν τον απείλησε με δήμευση περιουσίας, ο Βασίλειος του απάντησε ότι δε φοβάται κάτι τέτοιο, γιατί μοναδική του περιουσία είναι το τρίχινο ράσο του και λίγα βιβλία. Όταν είπε ότι θα τον εξορί­σει, εκείνος απάντησε: «του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής». Γιατί να φοβηθώ, αφού όλη η γη και το πλήρωμα αυτής είναι του Θεού; Ο  Μόδεστος αναγκάστηκε να του πει ότι είναι εύκο­λο σ' αυτόν να διατάξει το βασανισμό του. Και ο Βασίλειος απάντησε: Ο θάνατος θα με φέρει πιο κοντά σ' εκείνον που αγαπώ. Και στη συνέχεια είπε: «Απιονέτω ταύτα εν Βασιλεύ». Ας μεταφερθούν, δηλαδή, αυτά, που σου είπα, και στο Βασιλιά. Τότε είπε ο Μόδεστος στο Βασίλειο: «Δεν άκουσα τέτοια λόγια μέχρι σήμερα από επίσκοπο». Και ο Βασίλειος του απάντησε: «Ίσως δεν έχεις συναντήσει ποτέ επίσκοπο». Και ο Μόδεστος, αγνός κατά βάση άνθρωπος, έγινε από τότε φίλος του Βασιλείου μάλιστα δε τον βοήθησε οικονομικά στη Βασιλειάδα.

Εκτός όμως από το Μόδεστο, ο Βασίλειος είχε να αντιμετωπίσει και τον οικονόμο του Παλατιού, το Δημοσθένη^. αυτόν τον περιέπαιξε, κατά κάποιο τρόπο, για το μεγάλο του όνομα: «Εθεασάμεθα και Δημοσθένην αγράμματον». Αργότερα ο Δημοσθένης, όταν έγινε βικάριος του Πόντου, βρήκε την ευκαιρία να εκδικηθεί το Βασίλειο. Παράλληλα προς αυτόν και άλλοι παράγοντες κατόρθωσαν να εκδοθεί διάταγμα Βασιλικό, με σκοπό την εξορία του Επισκόπου^. το παράδοξο είναι ότι ο Βασιλιάς, μόλις πήγε να βάλει την υπογραφή του, αισθάνθηκε πώς το χέρι του άρχισε να τρέμει και δεν το υπέγραψε. Κατόπιν τούτου επισκέφτηκε ο ίδιος την Καισάρεια, θαύμασε το έργο του Επισκόπου, εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητά του και, αντί εξορίας, του χορήγησε οικονομική ενίσχυση για τα φιλανθρωπικά του ιδρύματα.

ΠΗΓΗ : ΠΡΩΤΟΠΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ. ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΥ, Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ, ΒΟΛΟΣ 1996, σ. 193 κ.ε.