Ἀπὸ τὸ διήγημα «Βαρδιᾶνος στὰ Σπόρκα»
Ὅσοι ἦταν καραντίνα ἔβρισκαν πὼς ὅλοι οἱ ἄλλοι ἦταν ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ ποὺ τοὺς βρῆκε. Οἱ Σκιαθῖτες μισοῦσαν τοὺς ξένους, γιατὶ αὐτοὺς ἔβλεπαν φορεῖς τῆς χολέρας. Καὶ γράφει ὁ Παπαδιαμάντης:
«Κακὴ ὑποψία, δυσπιστία καὶ ἰδιοτέλεια χωροῦσα μέχρις ἀπανθρωπίας, ἐβασίλευε πανταχοῦ. Ὅλα ταῦτα ἦσαν εἰς τὸ βάθος καὶ ὁ φόβος τῆς χολέρας ἦτο εἰς τὴν ἐπιφάνειαν. Θὰ ἔλεγέ τις ὅτι ἡ χολέρα ἦτο μόνον πρόφασις, καὶ ὅτι ἡ ἐκμετάλλευσις τῶν ἀνθρώπων ἦτο ἡ ἀλήθεια. Τὸ δαιμόνιον τοῦ φόβου εἶχεν εὕρει ἑπτὰ ἄλλα δαιμόνια πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἶχε λάβει κατοχὴν ἐπὶ τοῦ πνεύματος τῶν ἀνθρώπων».
ΠΗΓΗ : Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΑΣΤΙΑΣ: ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ σελ. 206.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου