ΕΠΛΗΣΘΗΣΑΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ - ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ

 

«...επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» Τήν Πεντηκοστή εξεχύθη η χάρις του Θεού όχι μόνο στούς αποστόλους αλλά και σ' όλο τον κόσμο που βρισκόταν γύρω τους. Επηρέασε πιστούς και απίστους. Πώς το λένε οι πράξεις; «Και εν τω συμπληρούσθαι την ημέραν της Πεντηκοστής ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν επί το αυτό: και εγένετο άφνω έκ του ουρανού ήχος ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας... και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις, καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς αποφθέγγεσθαι... συνήλθε το πλήθος και συνεχύθη, ότι ήκουον εις έκαστος τη ιδία διαλέκτω λαλούντων αυτών»¹⁸.

Ενώ ο Απόστολος Πέτρος ομιλούσε τη δική του γλώσσα, η γλώσσα του μετεποιείτο εκείνη την ώρα στο νου των ακροατών. Με τρόπο μυστικό το Αγιον Πνεύμα τούς έκανε να καταλαβαίνουν τα λόγια του στη γλώσσα τους, μυστικά, χωρίς να φαίνεται. Αυτά τα θαυμαστά γίνονται με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Παραδείγματος χάριν, η λέξη «σπίτι» σ' αυτόν που ήξερε γαλλικά θ' ακουγόταν «la maison». Ηταν ένα είδος διοράσεως άκουγαν την ίδια τους τη γλώσσα. Ο ήχος χτυπούσε στο αυτί, αλλά εσωτερικά, με τη φώτιση του Θεού, τα λόγια ακούγονταν στη γλώσσα τους. Οι Πατέρες της Εκκλησίας αυτή την ερμηνεία της Πεντηκοστής δεν την αποκαλύπτουν πολύ φανερά, φοβούνται τη διαστρέβλωση. Το ίδιο συμβαίνει και με την Αποκάλυψη του Ιωάννου. Οι αμύητοι δεν μπορούν να καταλάβουν το νόημα του μυστηρίου του Θεού.

Παρακάτω λέγει, «εγένετο δε πάση ψυχή φόβος...»¹⁹, δηλαδή κατέλαβε φόβος την κάθε ψυχή. Αυτός ο «φόβος» δεν ήταν φόβος. Ήταν κάτι άλλο, κάτι ξένο, κάτι ακατανόητο, κάτι, κάτι που δεν μπορούμε να το πούμε. Ήταν το δέος, ήταν το γέμισμα, ήταν η χάρις. Ήταν το γέμισμα υπό της θείας χάριτος. Στην Πεντηκοστή, οι άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά σε μία τέτοια κατάσταση θεώσεως, που τα χάσανε. Έτσι, όταν η θεία χάρις τούς έπεσκίαζε, τούς ετρέλαινε όλους -με την καλή έννοια- τους ενθουσίαζε. Αυτό μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση. Ήτανε αυτό που λέγω εγώ καμιά φορά «κατάστασις». Ενθουσιασμός ήταν. Κατάσταση τρέλας πνευματικής.

__________

18. Πράξ. 2, 1-6

19. Πράξ. 2, 43

ΠΗΓΗ : ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ, ΧΑΝΙΑ, 2015, σσ. 226-227