Ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ δοξολογία πρὸς τὸν Θεό μας! Μερικὰ παραδείγματα ἀπὸ τὴν Θεία Γραφή

 

TOY ΘΕΟΛΟΓΟΥ κ. ΝΙΚ. ΡΕΝΤΑΚΗ

Ἰώβ. 1,19

 Ἐξαίφνης πνεῦμα μέγα ἐπῆλθεν ἐκ τῆς ἐρήμου καὶ ἥψατο τῶν τεσσάρων γωνιῶν τῆς οἰκίας, καὶ ἔπεσεν ἡ οἰκία ἐπὶ τὰ παιδία σου, καὶ ἐτελεύτησαν· ἐσώθην δὲ ἐγὼ μόνος καὶ ἦλθον τοῦ ἀπαγγεῖλαί σοι.

Ἰώβ. 1,20-21 

-         Οὕτως ἀναστὰς Ἰὼβ ἔῤῥηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐκείρατο τὴν κώμην τῆς κεφαλῆς καὶ πεσὼν χαμαὶ προσεκύνησε τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν· 

 

-         αὐτὸς γυμνὸς ἐξῆλθον ἐκ κοιλίας μητρός μου, γυμνὸς καὶ ἀπελεύσομαι ἐκεῖ· ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὁ Κύριος ἀφείλατο· ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας.

 

-         Ὁ Ἰὼβ αἰώνιο ζωντανὸ πρότυπο, (γρανιτένια θὰ ἔλεγα),  Πίστεως.

 

Ο Δίκαιος - πολύαθλος Ιώβ δοκιμαζόμενος

-         Εἰ καὶ θανών, ἄληστος ἀνδρείας πέτρα,

-         Καὶ πῶς Ἰὼβ κρύψει σε τῇ λήθης πέτρᾳ;

-         Ἕκτῃ Ἰὼβ πολύτλαν θανάτου τέλος ἀμφεκάλυψε.

 

-         Καὶ ὁ Δαυΐδ λέγει τὰ παρακάτω:

 

-         Αἰνεῖτε, παῖδες, Κύριον, αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν αἰνετὸν τὸ ὄνομα Κυρίου.  (ψαλμ. 112,1-2).

 

      Καὶ κάθε Κυριακὴ στὸ τέλος τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τὸ ἀπευθύνουμε στὸν Κύριό μας, ἀλλὰ στὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆς μας δὲν ξέρω πόσο συχνὰ τὸ λένε τὰ χείλη μας!

Ἰδιαίτερα ὅταν μᾶς χτυποῦν βαρύτατα οἱ δυστυχίες τῆς ζωῆς μας.

Τὸ ἀκοῦμε τὴν Κυριακὴ γιὰ νὰ τὸ συνηθίσουμε σιγὰ - σιγὰ, νὰ  ἐκκλησιοποιήσουμε τὴν ζωή μας, βιώνοντας τὰ λόγια αὐτά.

Μία σκέψι ἀκόμη.

Ἂν ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, μᾶς ἀπευθύνει  τὴν ἐρώτησι: Παιδί μου ἡ καρδιά σου, τὰ χείλη σου, ἡ ὕπαρξί σου πόσες φορὲς μοῦ εἶπε αὐτὸν τὸν λόγο;

Τί θὰ ἀπαντήσουμε;