Η Ευαγγελία Γ. , ετών 28 , κάτοικος Βάνιας Τρικάλων, στις 6 Αυγούστου το
απόγευμα, έπαθε τα εξής :
Η Ευαγγελία από τα μικρά της χρόνια είχε μία άστατη ζωή. Έκανε την ζωή της
μη έχοντας καμία σχέση με τον Θεό και την Εκκλησία, και τελευταία συζούσε
παράνομα με έναν παντρεμένο, τον Ν.Κ. 54 ετών, πού είχε αφήσει την γυναίκα του…
Ο Θεός όμως περίμενε την μετάνοιά της…
Στις 6 Αυγούστου τού 1958 , ημέρα Τετάρτη, στις 7 το απόγευμα πήγε φαγητό
στον φίλο της πού έβοσκε τα πρόβατα. Το έδωσε, και φεύγοντας από εκεί για το
σπίτι της παρουσιάστηκαν στον δρόμο κάποια άγνωστα, περίεργα πλάσματα…
Την φοβέριζαν, γιατί είχε έλθει πια η οργή του Θεού επάνω της και έπρεπε να
ξεκαθαρίσει την θέση της. Άλλοι την έδερναν, άλλοι την τραβούσαν να την πνίξουν
στο νερό, άλλοι την έσπρωχναν δεξιά και αριστερά…
Τελικά την πήγαν σ΄ ένα μαντρί, και εκεί όλη την νύκτα πέρασε αφάνταστη
τιμωρία…
Την επόμενη μέρα, στις 1 το μεσημέρι, την βρήκαν σε μια καλύβα βασανιζόμενη
από ακάθαρτα πνεύματα. Είχε δαιμονισθεί!
Την πήραν και την έφεραν στο σπίτι της, και εκεί, δεν έπαψε να φωνάζει
δυνατά και να συνομιλεί με πονηρά πνεύματα δεχόμενη φοβερό ξύλο από αυτά…
«Όλα τα παραπάνω τα διαβεβαιώνω σαν ιερέας του χωριού και σαν αυτόπτης
μάρτυρας, μια και με κάλεσαν να της διαβάσω εξορκιστικές ευχές για να ησυχάσει…
Στις 6 το απόγευμα φέραμε στην δαιμονισμένη, την εικόνα των Παμμεγίστων
Ταξιαρχών, και όπως ομολόγησε μετά η ίδια, συνέβησαν περίεργα και θαυμαστά
πράγματα…
Με την είσοδο της εικόνας των Αρχαγγέλων στο σπίτι της είδε έναν αστραπόμορφο
νέο με σπαθί πού της είπε,
– «Μή φοβάσαι, εγώ θα σε απαλλάξω από όλα αυτά, αλλά θα σταματήσεις τις
αμαρτίες πού μέχρι σήμερα έκανες και θα μετανοήσεις. Εγώ θα είμαι μαζί σου! Να
το πεις αυτό παντού, ότι ή Εκκλησία έχει ζωντανή θρησκεία, για να πιστέψει ο
κόσμος και να μετανοήσει…»
Και αμέσως, με τα τελευταία λόγια του Αρχαγγέλου, τα πνεύματα τού σκότους
διαλύθηκαν, έπαψαν τα φαινόμενα και επανήλθε στον εαυτό της. Σηκώθηκε,
προσκύνησε την εικόνα ευχαριστώντας τους Αγίους για την προστασία τους και
υποσχέθηκε αλλαγή ζωής από την ίδια ώρα !…
Σήμερα είναι καλά, διηγούμενη όσα είδε και έπαθε, και ενθυμούμενη πάντα τον
Αρχάγγελο Μιχαήλ όμοιο με αστραπή με το σπαθί στο χέρι, πού την έσωσε από την
τιμωρία των ακαθάρτων πνευμάτων…
Τα παραπάνω τα γράφω σαν αυτόπτης μάρτυς των εν λόγω συμβάντων…
Ο ιερεύς τού χωριού π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης, Βάνια Τρικάλων, 1958 –
Αυγούστου 10.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου