Την ώρα που μπήκαν οι
Τούρκοι στην Αγιά Σοφιά δεν είχε τελειώσει ακόμη η λειτουργία. Ο παπάς, που
έκανε την λειτουργία, πήρε αμέσως το άγιο δισκοπότηρο, ανέβηκε στα κατηχούμενα,
εμπήκε σε μια θύρα και η θύρα έκλεισε αμέσως. Οι Τούρκοι που τον εκυνήγησαν,
είδαν να γίνει άφαντος και ηύραν εμπρός των τοίχο. πολέμησαν να τον
χαλάσουν με τα όπλα τους και δεν μπόρεσαν. Έφεραν ύστερα χτίστες, κ΄ εκείνοι
δεν έκαμαν τίποτα. Προσκάλεσαν κατόπιν όλους τους χτίστες της Πόλης έβαλαν τα
πάντα εις ενέργεια να γκρεμίσουν εκείνον
τον τοίχο, αλλά και αυτών οι κόποι πήγαν χαμένοι. Ούτε με λοστούς, ούτε με όλα
των τα σύνεργα δεν μπόρεσαν να χαλάσουν τον τοίχο, γιατί είναι θέλημα Θεού ν΄
ανοίξει μόνη της, όταν έλθει η ώρα και να βγει από κει ο παπάς να τελειώσει την
λειτουργία στην Αγιά Σοφιά, όταν θα πάρωμε πίσω την Πόλη.
ΠΗΓΗ : Μιχαήλ
Σωφρονιάδου, Η άλωσις της
Κωνσταντινουπόλεως υπό των Τούρκων τω 1453, 1920, σ. 257 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου