1. Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει μία μεγάλη Θεομητορική ἑορτή. Σήμερα ἑορτάζουμε τό γενέθλιο τῆς Παναγίας μας. Καί ὅταν ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἑορτή τῆς Παναγιᾶς, τῆς Κυρίας Θεοτόκου, γίνεται μεγάλη πανήγυρη. Τό γενέθλιο τῆς Παναγίας μας εἶναι σημαντική ἑορτή, γι᾽ αὐτό καί εἶναι ἡ πρώτη Θεομητορική ἑορτή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Θά ἤθελα, ἀδελφοί, νά σᾶς πῶ, μέ δυό μόνο λόγια, γιά ποιό λόγο εἶναι σπουδαία καί σημαντική ἡ ἑορτή αὐτή: Μετά τήν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων σκοτάδι, ἀγαπητοί μου, σκέπαζε τόν κόσμο. Ἦταν τό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας. Γιά νά διαλυθεῖ τό σκοτάδι αὐτό ἔπρεπε νά λάμψει ὁ Ἥλιος. Ἔπρεπε νά γεννηθεῖ ὁ Χριστός. Αὐτός εἶναι ὁ «Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης», ὅπως τό λέμε στό Ἀπολυτίκιο τῶν Χριστουγέννων. Ἀλλά γιά νά γεννηθεῖ ὁ Χριστός ἔπρεπε νά γεννηθεῖ ἡ Γυναίκα Ἐκείνη, ἡ κατάλληλη Ἐκείνη Γυναίκα, ἡ Ὁποία θά γινόταν ἡ Μητέρα τοῦ Μεσσία. Ὅλη ἡ Παλαιά Διαθήκη ἐργάζεται γι᾽ αὐτόν ἀκριβῶς τόν σκοπό: Γιά νά γεννηθεῖ ἡ Μητέρα τοῦ Μεσσία.Ἡ Παλαιά Διαθήκη, χριστιανοί μου, εἶναι ἕνα περιβόλι, πού καλλιεργοῦσε ὁ Θεός. Ὅταν τό περιβόλι αὐτό ἔβγαλε τό πιό καλό λουλούδι, καλύτερο δέν γινόταν, δηλαδή τήν Παναγία, τότε τό ἔκοψε ὁ Θεός τό λουλούδι αὐτό καί τό πρόσφερε στήν ἀνθρωπότητα γιά νά φέρει τόν Μεσσία. Αὐτή εἶναι ἡ σημερινή ἑορτή, κατά τήν ὁποία ἑορτάζουμε τό γενέθλιο τῆς Παναγίας μας. Ἀφοῦ γεννήθηκε ἡ Παναγία, εἶναι δεῖγμα αὐτό ὅτι θά γεννηθεῖ καί ὁ Χριστός. Ἀφοῦ φάνηκε ἡ αὐγή, εἶναι δεῖγμα αὐτό ὅτι θά λάμψει ὁ Ἥλιος καί θά ἔλθει ἡ ἡμέρα. Ἔφεξε σήμερα μέ τήν γέννηση τῆς Παναγίας μας καί γλυκοχαράζει, ἀδελφοί μου χριστιανοί.
2. Ὡραῖα τά λέγει αὐτά πού σᾶς εἶπα παραπάνω τό Ἀπολυτίκιο τῆς σημερινῆς ἑορτῆς. Λέγει: «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ»! Ὅταν γεννιέται ἕνα παιδί, ἀγοράκι ἤ κοριτσάκι, εἴμαστε βέβαια χαρούμενοι, γιατί γεννήθηκε ἄνθρωπος στόν κόσμο. Ἀλλά ἡ χαρά αὐτή εἶναι μεμειγμένη μέ ἀγωνία. Ἀγωνία, γιατί τί θά γίνει αὐτό τό νέο παιδί πού γεννήθηκε; Θά γίνει καλός ἤ θά γίνει κακός ἄνθρωπος; Θά φέρει καλό ἤ θά φέρει κακό στήν ἀνθρωπότητα; Ἀλλά γιά τήν σημερινή ἑορτή, τήν γέννηση τῆς Θεοτόκου Μαρίας, εἴμεθα ἀπόλυτα βέβαιοι ὅτι τό Θυγάτριο αὐτό τοῦ οὐρανοῦ πού γεννήθηκε θά φέρει σωτηρία γιά ὅλο τόν κόσμο. Γι᾽ αὐτό καί λέμε «ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ». Γιατί χαρά; Τό λέει παρακάτω τό Ἀπολυτίκιο: «Ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλε ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν». Γι᾽ αὐτό λοιπόν εἶναι λαμπρή ἡ σημερινή ἑορτή. Εἶναι λαμπρή, γιατί προμηνύει τόν ἐρχομό τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτήρα μας. Ὅπως ξέρουμε, ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέ τήν διδασκαλία Του, μέ τόν σταυρικό Του θάνατο, μέ τήν ἀνάστασή Του καί τήν εἰς οὐρανούς ἀνάληψή Του, ἔσβησε τήν ἁμαρτία τῶν πρωτοπλάστων μέ ὅλα τά ἀποτελέσματά της καί ἔφερε στήν ἀνθρωπότητα τήν σωτηρία, τήν αἰώνια ζωή. Αὐτό σημαίνει αὐτό πού λέγει παρακάτω τό Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς: «Καί λύσας τήν κατάραν ἔδωκε τήν εὐλογίαν καί καταργήσας τόν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωήν τήν αἰώνιον»!
3. Ὅταν γεννιέται ἕνα παιδί, χριστιανοί μου, πηγαίνουμε κοντά του, στήν κούνια του, γιά νά τό δοῦμε καί νά τό χαροῦμε. Θέλουμε νά κοιτάξουμε τό πρόσωπό του, τά ματάκια του καί νά δοῦμε τά χεράκια του. Γεννιέται σήμερα ἡ Παναγία, ἡ μοναδική στόν κόσμο. Πρίν ἀπό Αὐτήν καί μετά ἀπό Αὐτήν δέν γεννήθηκε ἄλλη σάν Αὐτήν! Ἐλᾶτε λοιπόν σήμερα ἐδῶ στήν Ἐκκλησία καί κοιτάξτε τήν ἁγία Της εἰκόνα, τήν παναγία Της μορφή. Θά ἐκπλαγεῖτε καί θά εὐφρανθεῖτε ἀπό τήν ὀμορφιά Της! Αὐτό ἔπαθε καί ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ὅταν τήν εἶδε. Γι᾽ αὐτό καί ψέλνουμε: «Τήν ὡραιότητα τῆς παρθενίας Σου καί τό ὑπέρλαμπρον τό τῆς ἁγνείας Σου ὁ Γαβριήλ καταπλαγείς, ἐβόα Σοι, Θεοτόκε· ποῖον Σοι ἐγκώμιον προσαγάγω ἐπάξιον;...». Ἐλᾶτε λοιπόν νά δοῦμε τήν θελκτική μορφή τῆς Παναγίας μας, πού σήμερα ἑορτάζουμε τό Γενέθλιό Της. Κοιτάξτε τήν κεφαλή Της. Ἕνα βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό Ἆσμα τῶν Ἀσμάτων μιλάει προφητικά γιά τήν ὀμορφιά μιᾶς Νύμφης. Ὦ Θεέ μου! Ποιά εἶναι αὐτή ἡ Νύμφη τοῦ Ἄσματος τῶν Ἀσμάτων; Εἶναι Αὐτή γιά τήν ὁποία λέγουμε «Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε»! Εἶναι ἡ Παναγία μας! Γιά τήν κεφαλή λοιπόν τῆς Νύμφης αὐτῆς λέγει τό Ἆσμα τῶν Ἀσμάτων: «Ἡ κεφαλή σου ἐπί σέ ὡς Κάρμηλος» (Ἆσμ. 7,6)! Ὅπως τό πολύ ψηλό βουνό Κάρμηλος πάει πρός τά πάνω θέλοντας νά ἐγγίσει τόν οὐρανό, ἔτσι καί ἡ Παναγία μας εἶναι ἀνώτερη ἀπό κάθε ἀνθρώπινη δυστυχία, πού μᾶς ἔφερε ἡ ἁμαρτία. Εἶναι ἡ «ὑψηλοτέρα τῶν οὐρανῶν»! Κοιτάξτε τά μάτια τῆς Θεοτόκου. Γι᾽ αὐτά λέγει τό Ἆσμα τῶν Ἀσμάτων: «Οἱ ὀφθαλμοί σου ὡς λίμναι ἐν Ἐσεβών» (Ἆσμ. 7,5). Ὅπως σέ μία καθαρή λίμνη λάμπει μέσα της ὁ οὐρανός, ἔτσι καί στούς καθαρώτατους ὀφθαλμούς τῆς Παναγίας μας φαίνεται ὅλος ὁ οὐράνιος κόσμος. Κοιτάξτε τά χείλη Της! Στάζουν μέλι καί γάλα! «Κηρίον ἀποστάζουσι χείλη σου, νύμφη, μέλι καί γάλα ὑπό τήν γλῶσσάν σου» (Ἆσμ. 4,11)! Ἀπό τά χείλη τῆς Παναγίας μας θά εἰπωθεῖ στόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, πού τῆς ἔφερε τό θεῖο μήνυμα, θά εἰπωθεῖ ἐκεῖνο τό «Γένοιτο» (Λουκ. 1,38)! Καί ὅπως, χριστιανοί μου, ὁ μαγνήτης ἕλκει τά σίδερα, ἔτσι τό «γένοιτο» αὐτό, ὡς μαγνήτης, εἵλκυσε τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν οὐρανό καί Τόν ἔφερε στήν ἁγία Της Κοιλία. Γι᾽ αὐτό καί λέγει ὁ Ἴδιος ὁ Θεός μέ τό στόμα τοῦ προφητάνακτος Δαυίδ: «Τά λόγια σου ὑπέρ μέλι τῷ στόματί μου. Αὐτά μέ ὡδήγησαν καί εἵλκυσαν εἰς ὄρος ἅγιόν μου» (Ψαλμ. 118,103. 42,3)! «Ὄρος ἅγιον» εἰς «ὅ ηὐδόκησεν ὁ Θεός κατοικεῖν ἐν αὐτῷ» (Ψαλμ. 67,16.17) εἶναι ἡ Παναγία. Ἐλᾶτε νά δεῖτε καί τήν πανάμωμο Κοιλία Της. Πολλά τροπάρια στήν Ἐκκλησία μας ὁμιλοῦν γιά τήν Κοιλία τῆς Θεοτόκου. Γιατί σ᾽ αὐτήν τήν Κοιλία, σάν σέ θεῖο ἐργαστήρι, ἔγινε τό μεγάλο θαῦμα τῆς ἕνωσης τῆς θείας καί τῆς ἀνθρώπινης φύσης! Λέγει λοιπόν τό Ἆσμα τῶν Ἀσμάτων γιά τήν Κοιλία τῆς Θεοτόκου: «Ἡ Κοιλία Σου ὡς θημωνία σίτου πεφραγμένη ἐν κρίνοις» (Ἆσμ. 7,3). Περιβόλι δηλαδή «φραγμένο μέ κρίνα»! Νά την ἡ παρθενία Της! Εἶναι «Φραγμένη μέ κρίνα»! Λέμε λοιπόν καί ἐμεῖς γιά τήν Παναγία μας μαζί μέ τόν ποιητή τοῦ Ἄσματος τῶν Ἀσμάτων: «Ὅλη καλή εἶ, πλησίον μου, καί μῶμος οὐκ ἔστιν ἐν σοί» (Ἆσμ. 4,7)! Αὐτή ἡ θεία ὡραιότητα τῆς Θεοτόκου κάνει τόν ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη νά λέγει ὅτι ἔχει πόθο καί φλογερό ἔρωτα μόνο νά βλέπει τήν εἰκόνα Της καί δέν χορταίνει ποτέ στόν πόθο του αὐτό. Λέγει ὁ ἅγιος σέ ἕνα του ὡραῖο τροπάριο: «Τέτρωμαι τῷ πόθῳ σου, Μαριάμ, φλέγει με ὁ ἔρως καθορᾶν σου τῆς ἱερᾶς εἰκόνος, Παρθένε, τό κάλλος καί τήν δόξαν καί κόρον οὐ λαμβάνω τοῦ μεγαλύνειν σε»!
4. Ὅταν γεννιέται ἕνα μικρό παιδί τοῦ πηγαίνουμε δῶρα. Τί δῶρο νά προσφέρουμε στήν Παναγία μας, πού τά Γενέθλιά Της γιορτάζουμε σήμερα; Μαζέψτε λουλούδια, κάνετε στεφάνια, χίλια στεφάνια, καί στεφανώσατέ Την! Εἶναι ἡ βασίλισσα τῶν οὐρανῶν! Ἀλλά τά ἔχει αὐτά ἡ Παναγία, γιατί δικά Της εἶναι ὅλα τά περιβόλια καί ὅλα τά ἄνθη καί οἱ κάμποι. Ἡ Παναγία, ἀδελφοί, θέλει τήν καρδιά μας! Σ᾽ αὐτό τό δῶρο εὐχαριστεῖται Αὐτή καί μ᾽ αὐτό τό δῶρο ἀναπαύεται. Θέλει τήν καρδιά μας, ξαναλέγω ἡ Παναγία, γιά νά ἔλθει νά ἐνθρονιστεῖ σ᾽ αὐτήν Αὐτή ἡ ἀρχόντισσα Κυρία κρατώντας στήν ἀγκαλιά Της τόν Βασιλέα Χριστό. Ἀλλά σέ τέτοια καρδιά πού ἔχουμε, καρδιά γεμάτη ἐγωισμούς, πονηριές καί ζηλοφθονίες, ὄχι δέν μπορεῖ νά ἔλθει ἡ Παναγία καί νά κατοικήσει σ᾽ αὐτήν. Γι᾽ αὐτό ἐλᾶτε, χριστιανοί μου, τώρα, πού βρισκόμαστε ἀκόμη στόν πρῶτο μήνα τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ἐλᾶτε, λέγω, νά κάνουμε ἔντονο πνευματικό ἀγώνα, γιά νά καθαρίσουμε τήν καρδιά μας ἀπό τά ἁμαρτωλά πάθη, ὥστε νά γίνει αὐτή καθαρή κατοικία γιά τήν πεντακάθαρη Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, τήν Θεοτόκο Μαρία. Ὡραία, τέλος, προσευχή στήν Παναγία, πού συνδυάζει παράκληση καί ἀφιέρωση σ᾽ Αὐτήν, εἶναι αὐτή ἡ ἁπλῆ, ἡ ὁποία προσωπικά μοῦ ἀρέσει πολύ, γι᾽ αὐτό καί τήν λέγω συχνά: «Παναγία μου, δός μου τήν χαρά τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μου, δός μου καί τήν θεολογία γιά Σένα καί πᾶρε τήν καρδιά μου»! Νά τήν λέτε καί σεῖς.
ΠΗΓΗ : † Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας, "ΑΠΛΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ", ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013, αριθ. 65, σ. 165 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου