Ἅγιε Ἄγγελε, ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς

Ἅγιε Ἄγγελε, ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ ταλαιπώρου μου ζωῆς, μὴ ἐγκαταλίπῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, μηδὲ ἀποστῇς ἀπ’ ἐμοῦ διὰ τὴν ἀκρασίαν μου· μὴ δώῃς χώραν τῷ πονηρῷ δαίμονι κατακυριεῦσαί μου τῇ καταδυναστείᾳ τοῦ θνητοῦ τούτου σώματος· κράτησον τῆς ἀθλίας καὶ παρειμένης χειρός μου, καὶ ὁδήγησόν με εἰς ὁδὸν σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ὁ φύλαξ καὶ σκεπαστὴς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, ὅσα σοι ἔθλιψα πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ εἴ τι ἥμαρτον τὴν σήμερον ἡμέραν σκέπασόν με ἐν τῇ παρούσῃ νυκτὶ καὶ διαφύλαξόν με ἀπὸ πάσης ἐπηρείας τοῦ ἀντικειμένου, ἵνα μὴ ἔν τινι ἁμαρτήματι παροργίσω τὸν Θεὸν καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Κύριον τοῦ ἐπιστηρίξαι με ἐν τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἄξιον ἀναδεῖξαί με δοῦλον τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος. Ἀμήν.

Ἅγιε Ἄγγελε, σὺ ποὺ φροντίζεις γιὰ τὴν προστασία τῆς ἄθλιας ψυχῆς μου καὶ τῆς ταλαίπωρης ζωῆς μου, μὴ μὲ ἐγκαταλείψεις τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ μὴν ἀπομακρυνθεῖς ἀπὸ μένα λόγῳ τῆς ἀδυναμίας μου νὰ ἀπέχω ἀπὸ τὴν ἁμαρτία· μὴ δώσεις τόπο στὸν πονηρὸ δαίμονα ὥστε νὰ μὲ κατακυριεύσει μὲ τὴν καταδυνάστευση τοῦ θνητοῦ τούτου σώματός μου· κράτησε τὸ ἄθλιο καὶ παραλυμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία χέρι μου καὶ ὁδήγησέ με στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ὁ φύλακας καὶ προστάτης τῆς ἄθλιας ψυχῆς μου καὶ τοῦ σώματος, συγχώρησέ μου ὅλα ἐκεῖνα, μὲ τὰ ὁποῖα σὲ στενοχώρησα ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου καὶ ἂν σὲ κάτι ἁμάρτησα (ἂν διέπραξα κάποια ἁμαρτία) κατὰ τὴ σημερινὴ ἡμέρα· σκέπασέ με προστατευτικὰ κατὰ τὴν παροῦσα νύχτα καὶ διαφύλαξέ με ἀπὸ κάθε βλαπτικὴ ἐπενέργεια τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ μὴν προκαλέσω ἔτσι μὲ τὴ διάπραξη κάποιου ἁμαρτήματος τὴ δίκαιη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ· καὶ πρέσβευε (γίνε μεσολαβητής) γιὰ μένα στὸν Κύριο, ὥστε νὰ μὲ στηρίξει καλὰ καὶ σταθερὰ στὸ φόβο του καὶ νὰ μὲ ἀναδείξει ἄξιο δοῦλο τῆς ἀγαθότητάς του.

(Ευχή του Αποδείπνου).

Ἐρμηνευτικὴ ἀπόδοση Θωμᾶ Ν. Ζήση

ΠΗΓΗ : "ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ", τευχ. 242, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012, σ. 5.