Πρὸς ὑμᾶς ἤδη τοὺς ἀποφοιτῶντας τῆς Σχολῆς στρέφω τὸν
λόγον, πρὸς ὑμᾶς τοὺς ἐπ’ εὐλογίαις ἀπερχομένους τοῦ ἱεροῦ τούτου καθιδρύματος, ὅπερ ἐπὶ πενταετίαν ὅλην ὡς τέκνα φιλόστοργα διέθρεψε, διεπαιδαγώγησε καὶ ἐξεπαίδευσε. Πρὸς ὑμᾶς στρέφω τὸν λόγον, διότι ὑμεῖς ἐστὲ ὁ καρπὸς πολυετοῦς πολυμόχθου φροντίδος καὶ ἀδιαλείπτου μερίμνης τοῦ τὲ Σ. Συμβουλίου, τῶν κυρίων καθηγητῶν καὶ ἐμοῦ. Ὑμεῖς ἐστὲ τὸ τέλος καὶ ὁ σκοπὸς τῆς ἱερᾶς ταύτης Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς, τῆς ἱδρυθείσης ὑπὸ τῶν ἀειμνήστων Ριζαρῶν Μάνθου καὶ Γεωργίου, ὅπως χορηγῇ τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀξίους λειτουργοὺς καὶ ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Ἡ Σχολὴ ἐξεπλήρωσε τὸ ὁποῖον ἀνέλαβεν ἔργον ὡς πρὸς ὑμᾶς μετὰ πάσης ἀκριβείας καὶ ἀγαθῆς συνειδήσεως. Ἤδη ἀπόκειται ὑμῖν νὰ ἐπιστέψητε τὸ ἔργον τῆς ἀποστολῆς τῆς ἐκθρεψάσης ὑμᾶς Σχολῆς, τῆς ὑμετέρας ἱερᾶς τροφοῦ, καὶ πληρώσητε τὰς προσδοκίας πάντων τῶν ὑπὲρ ὑμῶν ἐργασθέντων, οἵτινες οὐδὲν ἕτερον παρ’ ὑμῶν ζητοῦσιν, ἢ τὴν πλήρωσιν τοῦ ἔργου, εἰς ὃ ἐκλήθητε, καὶ τὴν τήρησιν τῶν ὑμετέρων ὑποσχέσεων. Οἱ ὑπὲρ ὑμῶν πονήσαντες οὐδὲν ἕτερον εὔχονται, ἢ νὰ ἴδωσιν
ὑμᾶς ἡμέραν τινὰ ἀγαθοὺς καὶ ἐναρέτους ἱερεῖς, κοσμοῦντας τὰς τάξεις τοῦ κλήρου, ἐργαζομένους ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ πονοῦντας ὑπὲρ τῆς ἐξαπλώσεως τοῦ ἔργου αὐτοῦ.
Ὅθεν ὀφείλετε νὰ ἀναδειχθῆτε ἐν τῷ βίῳ τῆς δράσεως ἄξιοι μὲν τῆς Σχολῆς τρόφιμοι, ἄξιοι λειτουργοὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν δικαίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Πατρίδος ἱκανοὶ ὑπέρμαχοι. Ἐξερχόμενοι τῆς Σχολῆς ταύτης εἰσέρχεσθε ἐν τῷ σταδίῳ τοῦ ἠθικοῦ ἀγῶνος,
ἐν ᾧ ὀφείλετε
νὰ ἀγωνισθῆτε καὶ νὰ νικήσητε. Ὁ ἀγὼν ἤδη ἀπέβη κρατερός, διότι πρὸς πολλοὺς καὶ ἰσχυροὺς πολεμίους τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος ἔχετε νὰ ἀνταγωνισθῆτε, διότι φορὰ μὲν καὶ κατακλυσμὸς ἑτεροδόξων προσηλυτιστῶν κατέχει ἤδη σύμπαν τὸ ἑλληνικόν, ὁ δὲ τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων ὑλισμὸς πανταχοῦ ἐν τῷ βίῳ ἀγωνίζεται νὰ καθαιρέσῃ τὰς ἰδέας τοῦ ἀληθοῦς
καὶ τοῦ δικαίου, τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ θεοφιλοῦς, μεθ’ ὧν ἀρρήκτως τὰ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεώδη καὶ ὁ πνευματικὸς βίος συνάπτονται καὶ ἡ ἀληθὴς αὐτοῦ εὐδαιμονία συνδέεται, πλῆθος δὲ παντοίων ἀπαιτητῶν καὶ διεκδικητῶν ἀλλοτρίων τῆς κληρωθείσης ἡμῖν ἀπὸ αἰώνων χώρας, ἐν ᾗ ἔζησε καὶ ἔδρασεν ὑπὲρ τοῦ πολιτισμοῦ τῆς ἀνθρωπότητος ἑλληνισμός. Οἱ ἐχθροὶ οὗτοι εἰσιν σήμερον οὐχὶ οἱ ἀσυνετώτεροι, ὥσπερ πρότερον, ἀλλὰ οἱ κακονούστεροι καὶ ἐν ταῖς ἐνεργείαις αὐτῶν συνετώτεροι. Τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἀξίας τῶν κτημάτων τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος, ὧν οὐδὲν τιμιώτερον τῷ ἀνθρώπῳ, ἐπιβάλλει ὑμῖν τὴν ὑποχρέωσιν τῆς ἀμύνης μετὰ σθένους καὶ αὐταπαρνήσεως πρὸς διάσωσιν αὐτῶν κινδυνευόντων καὶ παράδοσιν τούτων τοῖς ἐπιγόνοις σώων καὶ ἀσφαλῶν. Πρὸς τοιοῦτον ἀγώνα ἡ ἱερὰ αὕτη Ἀκρόπολις, ἐν ᾗ ἐπὶ πενταετίαν ἐξεπαιδεύθητε καὶ ἐγυμνάσθητε, παρεσκεύασεν ἱκανῶς καὶ καθώπλισεν ὑμᾶς δι’ ὅλων τῶν ἀναγκαίων ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ὅπλων, ὅπως ἐπιτυχῶς ἀγωνισθῆτε ὑπὲρ τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν.
Ἐκ τῆς διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῆς Ποιμαντικῆς ἔγνωτε τὴν ἱερότητα τοῦ ἱερατικοῦ ἀξιώματος, τὴν περιωπὴν τῆς τιμῆς, τὴν μεγάλην ἀξίαν καὶ τὸ δυσθέατον ὕψος αὐτοῦ, ἔγνωτε τὴν θείαν χάριν, ἣν ἔχει καὶ μεταδίδωσι, καὶ τὴν ὑπερφυσικὴν αὐτοῦ δύναμιν, ἔγνωτε ὅτι οἱ ἱερεῖς εἰσὶν οἱ τοῦ Χριστοῦ στρατιῶται, οἱ τὸ ἔργον τῆς σωτηρίας ἀπεργαζόμενοι. Ἔγνωτε ὅτι οἱ
ἱερεῖς ἐξ ἀνθρώπων
λαμβανόμενοι ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίστανται τὰ πρὸς τὸν Θεόν.
Μὴ λοιπὸν πλανηθῆτε ἐκ τῆς ρεούσης δόξης τοῦ κόσμου, μὴ ἀπαυδήσητε ἐν τῷ ἔργῳ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς θλίψεως, ἵνα μὴ στερηθῆτε τῆς τιμῆς τῆς κληρωθείσης ὑμῖν.
ΠΗΓΗ : " Ἱερὸς
Σύνδεσμος", φ. 4, 1η Ἰουλίου 1905.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου