ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

 

ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

 

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ - ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

 

"Όταν μιλάς για επισκόπους των Λατίνων, ποιούς εννοείς ; τους προ του σχίσματος ή τους μετά ; Εάν εννοείς τους μετά του σχίσματος, γνώριζε ότι εμείς (οι Ορθόδοξοι) τους αναγνωρίζουμε και τους διακρίνουμε, διότι δεν εισέρχονται διά της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά ανεβαίνουν και πηδούν από άλλα σημεία μέσα στη μάνδρα. Γι' αυτό και τους σφυρίζουμε (διασυρίζομεν) όπως τους κλέφτες και τους ληστές. Ούτε ποιμένες τους ονομάζουμε, αλλά λύκους επικίνδυνους, που επιτίθενται στο ποίμνιο του Χριστού, όπου κάμνουν άθλιες διαρπαγές και προκαλούν καταστροφές. Γι' αυτό το λόγο και ο επίσκοπος της Ρώμης, όπως πολύ του πρέπει, δεν μνημονεύεται στα ιερά μας δίπτυχα, αφού, όπως πιστεύω, το όνομά του έχει εξαλειφθεί πολύ πρωτύτερα και από το βιβλίο της αιωνίου ζωής.......... Διότι ο Παπισμός είναι χωρισμός από το Θεό".

ΠΗΓΗ : ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 2017, σσ. 17-18.

 

ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ - ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

 

Και οι Λατίνοι, με τους οποίους διαφέρουμε ευθέως ως προς την εις Θεόν πίστη μας, είναι αιρετικοί. Ως προς αυτό λοιπόν, και επειδή δεν καταδύονται στο νερό κατά το βάπτισμα, πρέπει να βαφτίζονται κανονικά^. οπότε, και αν ακόμη γινόταν κανονική, τριττή μετάδοση, το βάπτισμά τους δεν θα ήταν δεκτό, γιατί είναι αιρετικοί...

ΠΗΓΗ : ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 2017, ΣΕΛ. 17.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΕΛΕΓΕ: ΝΑ ΚΑΤΑΡΑΣΘΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ! ΓΙΑΤΙ; - † π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

 

"Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε : Να καταράσθε τον Πάπα ! Γιατί ; Ο Χριστός μας είπε, να μήν καταρώμεθα κανέναν άνθρωπο ! Γιατί (τότε) λέγει να καταρώμεθα τον Πάπα ;

Όχι σαν πρόσωπο αλλά σαν σημείον που αντιπροσωπεύει μίαν εκκλησίαν κοσμικευμένη, εκκοσμικευμένη. Μ' αυτήν την έννοια θα καταράσθε............... Διότι η νοθεία που μπορεί να επιφέρει στην Ορθοδοξία, η Δύσις, είναι φοβερή και θανάσιμος! Αυτή η μάχη δίνεται λυσσαλέα αγαπητοί μου μεταξύ δυτικής σκέψεως και δυτικού βιώματος με την ανατολικήν σκέψιν και το ανατολικό βίωμα. Αμείλικτος αγώνας, αμείλικτος πόλεμος σε όλους τους αιώνες, και στο τέλος θα έλθει ο Αντίχριστος. Θα φέρει ο διάβολος τον Αντίχριστο !

Και από την άλλη πλευρά, από την άλλη γραμμή πλεύσεως, όπως σας είπα, θα έλθει ο Χριστός κατά τη Δευτέρα του Παρουσία κι εκεί τελειώνει όλη αυτή η διαδρομή. Είδατε από πού ξεκινάει αυτός ο αγώνας, αυτός ο πόλεμος ; Από τον Παράδεισο των Πρωτοπλάστων έως τα έσχατα".

ΠΗΓΗ : ΘΑ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ;, ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 2019, σσ 84-85.

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΚ ΤΟΥ 108 ΨΑΛΜΟΥ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ - ΔΙ΄ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΝΟΙΧΤΟΥΣ

 

5 καὶ ἔθεντο κατ᾿ ἐμοῦ κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν καὶ μῖσος ἀντὶ τῆς ἀγαπήσεώς μου. 6 κατάστησον ἐπ᾿ αὐτὸν ἁμαρτωλόν, καὶ διάβολος στήτω ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· 7 ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐτὸν ἐξέλθοι καταδεδικασμένος, καὶ ἡ προσευχὴ αὐτοῦ γενέσθω εἰς ἁμαρτίαν. 8 γενηθήτωσαν αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὀλίγαι, καὶ τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτερος. 9 γενηθήτωσαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ὀρφανοὶ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ χήρα· 10 σαλευόμενοι μεταναστήτωσαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἐπαιτησάτωσαν, ἐκβληθήτωσαν ἐκ τῶν οἰκοπέδων αὐτῶν. 11 ἐξερευνησάτω δανειστὴς πάντα, ὅσα ὑπάρχει αὐτῷ, καὶ διαρπασάτωσαν ἀλλότριοι τοὺς πόνους αὐτοῦ· 12 μὴ ὑπαρξάτω αὐτῷ ἀντιλήπτωρ, μηδὲ γενηθήτω οἰκτίρμων τοῖς ὀρφανοῖς αὐτοῦ· 13 γενηθήτω τὰ τέκνα αὐτοῦ εἰς ἐξολόθρευσιν, ἐν γενεᾷ μιᾷ ἐξαλειφθείη τὸ ὄνομα αὐτοῦ. 14 ἀναμνησθείη ἡ ἀνομία τῶν πατέρων αὐτοῦ ἔναντι Κυρίου, καὶ ἡ ἁμαρτία τῆς μητρὸς αὐτοῦ μὴ ἐξαλειφθείη· 15 γενηθήτωσαν ἐναντίον Κυρίου διαπαντός, καὶ ἐξολοθρευθείη ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν, 16 ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐμνήσθη ποιῆσαι ἔλεος καὶ κατεδίωξεν ἄνθρωπον πένητα καὶ πτωχὸν καὶ κατανενυγμένον τῇ καρδίᾳ τοῦ θανατῶσαι. 17 καὶ ἠγάπησε κατάραν, καὶ ἥξει αὐτῷ· καὶ οὐκ ἠθέλησεν εὐλογίαν, καὶ μακρυνθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. 18 καὶ ἐνεδύσατο κατάραν ὡς ἱμάτιον, καὶ εἰσῆλθεν ὡσεὶ ὕδωρ εἰς τὰ ἔγκατα αὐτοῦ καὶ ὡσεὶ ἔλαιον ἐν τοῖς ὀστέοις αὐτοῦ. 19 γενηθήτω αὐτῷ ὡς ἱμάτιον, ὃ περιβάλλεται, καὶ ὡσεὶ ζώνη, ἣν διαπαντὸς περιζώννυται. 20 τοῦτο τὸ ἔργον τῶν ἐνδιαβαλλόντων με παρὰ Κυρίου καὶ τῶν λαλούντων πονηρὰ κατὰ τῆς ψυχῆς μου.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛ

 

Α. Την 6η Σεπτεμβρίου, όταν τελείται η ανάμνησις του εν Χώναις θαύματος.

Β. Την 8η Νοεμβρίου^. Η κυρίως εορτή - “Η Σύναξις των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουρανίων Ταγμάτων”.

Γ. Την 10η Δεκεμβρίου^. τελείται η “Σύναξις εν τοις Άδδα”.

Δ. Την 18η Ιουνίου^. τελείται η “Σύναξις του Αρχαγγέλου Μιχαήλ πλησίον του Αγ. Ιουλιανού εν Φόρω”.

Ε. Την 23η Ιουλίου^. Εις ανάμνησιν των εγκαινίων του εν Σκάλλαις (ή Χάλλαις) ιερού ναού του Αρχαγγέλου.

ΠΗΓΗ: ΘΗΕ, Τομ. Η΄, Αθήναι 1966, στ. 1182. 

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ

 

- ΄Οταν διαφθαρούν οι άρχοντες, οι σύμβουλοι, οι δικαστές, οι ιερείς, τίποτε πλέον δεν υπάρχει,που θα μπορέσει να εμποδίσει τον λαό να καταστραφεί.

- Τα πουλιά έχουν φτερά, για να αποφεύγουν τις παγίδες και οι άνθρωποι το λογικό, για να αποφεύγουν τα αμαρτήματα.

- Δεν θα χρειαζόταν λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειαζόταν δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς είμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.

 

- Το δέντρο της απιστίας το φυτεύει η κακή περιέργεια του νου, το ποτίζει η ανόητη αλαζονεία και το μεγαλώνει το πάθος της φιλοδοξίας.

- Δεν θα έχουμε κανένα κέρδος από την ορθή μας πίστη, αν η ζωή μας είναι αμαρτωλή, όπως επίσης δεν θα έχουμε ωφέλεια από την ενάρετη ζωή μας, αν η πίστη μας δεν είναι υγιής.

- Τα αμαρτήματα είναι οι αιτίες όλων των κακών. Στα αμαρτήματα οφείλονται οι λύπες, στα αμαρτήματα οι ταραχές, στα αμαρτήματα οι πόλεμοι, στα αμαρτήματα οι αρρώστιες.

- Άνθρωπος δεν μπορεί να σε βλάψει, αν δεν κακοποιήσεις ο ίδιος τον εαυτό σου. Αν είσαι αναμάρτητος, μυριάδες σπαθιά κι αν σε ζώσουν, ο Θεός θα σε γλυτώσει. Αν έχεις αμαρτία, και στον Παράδεισο μέσα να βρεθείς, θα πέσεις.................

ΠΗΓΗ : ΘΑ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ;, ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ”, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 2019, σ. 66.

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

 

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΗΝΑ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

 

Λόγος εις την Σύναξιν των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και πασών των επουρανίων ασωμάτων Δυνάμεων - Αρχιμανδρίτης Φώτιος Ιωακεὶμ

 

«Ο Ταξιάρχης των άνω Δυνάμεων,

Μιχαήλ ο πρωτοστάτης των θείων ταγμάτων,

σήμερον ημάς πρός πανήγυριν συνεκάλεσεν»

 

Πανήγυρη φαιδρά και ημέρα πανσεβάσμια η παρούσα, αγαπητοί μου εν Κυρίω αδελφοί. Σήμερα η αγία των Ορθοδόξων Εκκλησία τιμά και γεραίρει δοξολογικά τη Σύναξη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και όλων των ουρανίων ασωμάτων Δυνάμεων.

 

Γι᾽ αὐτὸ καὶ συναθροιστήκαμε κι ἐμεῖς ἀπόψε, κάναμε κι ἐμεῖς Σύναξη, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσουμε τὸν ἁρμόζοντα ἐκκλησιαστικὸ ὅρο, στὸν περικαλλὴ τοῦτο ναό, γιὰ νὰ τιμήσουμε τὸν πρῶτο, τὸν πρωτοστάτη τῶν ἀσωμάτων ἀγγέλων Μιχαήλ.

 

Θὰ πρέπει νὰ γνωρίζουμε πὼς τὴν ἡμέρα τούτη, τὴν 8η Νοεμβρίου, ἡ Ἐκκλησία μας τὴν εἶχε ἀρχικὰ ἀφιερωμένη κατεξοχὴν στὸν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ, ὅπως μαρτυρεῖται καὶ ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἰδιόμελα τροπάρια τῆς ἡμέρας καὶ σχετικὲς βυζαντινὲς Τυπικὲς Διατάξεις. Σὺν τῷ χρόνῳ, ὅμως, ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἐπεκτάθηκε στὴν τιμὴ ὅλων τῶν ἀρχαγγέλων και τῶν ὑπολοίπων οὐρανίων Δυνάμεων.

 

Ὁ Θεός μας εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἡ ἀγάπη: «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν», κατὰ τὴν ὑψήγορη τοῦ μαθητῆ τῆς ἀγάπης φθογγὴ (Α´ Ἰω.4,8). Καί, ἀπὸ αὐτή του τὴν ἀγάπη κινούμενος, θέλησε νὰ δημιουργήσει ὑπάρξεις λογικές, ποὺ νὰ μετέχουν στὴ Χάρη Του. Ταυτόχρονα, ὁ Θεὸς εἶναι Φῶς, «τὸ Φῶς τὸ ἀληθινὸν» καὶ προαιώνιο: «ὁ Θεὸς φῶς ἐστι καὶ σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία» (Α´ Ἰω.1,5). Πρὶν λοιπὸν δημιουργήσει τὸν ὑλικὸ καὶ ὁρατὸ κόσμο καὶ τὸν ἄνθρωπο, δημιούργησε τὸν ἄυλο καὶ ἀόρατο κόσμο, τὶς ἀναρίθμητες δηλαδὴ ἀγγελικὲς Δυνάμεις, ὄντα λογικὰ καὶ ἀσώματα, γιὰ νὰ κοινωνοῦν, νὰ μετέχουν στὴν ἄκτιστη Χάρη Του. Ἡ πρὶν ἀπὸ τὴν ὑλικὴ δημιουργία πλάση τους μαρτυρεῖται ξεκάθαρα στὸ βιβλίο τοῦ Ἰὼβ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη: «ὅτε ἐγενήθησαν ἄστρα, ᾔνεσάν με φωνῇ μεγάλῃ πάντες ἄγγελοί μου» (Ἰὼβ 38,7). Καί, ὡς φῶς ποὺ εἶναι ὁ Θεός, τοὺς ἔπλασε «φῶτα δεύτερα», ποὺ δέχονται δηλαδὴ τὸ φῶς τῆς Χάριτος καὶ θείας γνώσεως ἀπὸ τὸν  ἴδιο, ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ φωτός, καὶ τὸ μεταδίδουν μὲ τὴ σειρά τους, «ὡς ἔσοπτρα τοῦ φωτός», δηλ. σὰν καθρέπτες, οἱ ἀνώτεροι πρὸς τοὺς κατώτερους καὶ ὅλοι πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Τὴ φύση τῶν ἀγγέλων καὶ τὸν ἀριθμό τους μόνο ὁ Κύριος γνωρίζει. Τὸ μεγάλο τους πάντως πλῆθος ὑποδηλώνει ἐμφαντικὰ σὲ μία του θεϊκὴ ὅραση-ἀποκάλυψη ὁ προφήτης Δανιήλ: «χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ καὶ μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αὐτῷ» (Δαν. 7,10).] Σύμφωνα δὲ μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν ἱερὰ Παράδοσή μας, καὶ μάλιστα τὰ θεολογικώτατα συγγράμματα τοῦ ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, ὁ ἀγγελικὸς κόσμος κατατάσσεται σὲ ἐννέα τάγματα, ποὺ ὑποδιαιροῦνται σὲ τρεῖς τριαδικὲς ἑνότητες, κατὰ τὸν τύπο καὶ πρὸς τιμὴ τῆς Ἁγίας Τριάδος. Καὶ βέβαια ὁ Τριαδικός μας Θεός δημιούργησε ἐλεύθερους τοὺς ἀγγέλους, καὶ σεβάστηκε τὴν ἐλευθερία τους. Δὲν τοὺς ἔκανε δηλαδὴ ἐξαρχῆς ἄτρεπτους πρὸς τὸ κακό, ἀλλὰ αὐτεξούσιους, ὥστε, χρησιμοποιώντας τὴν ἐλεύθερή τους βούληση, νὰ ἀνυψώνονται πρὸς τὸν Θεὸ καὶ νὰ αὐξάνουν σὲ ἁγιότητα μὲ τὴ θεωρία τῶν θείων τοῦ Θεοῦ μυστηρίων.

 

Σὲ κάποια ὅμως στιγμή, ποὺ δὲν γνωρίζουμε ἀκριβῶς —καὶ πάντως πρὶν τὴ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου—, ὁ Ἑωσφόρος, τὸ πλησιέστερο πρὸς τὸν Θεὸ ἀγγελικὸ πνεῦμα, κάνοντας κατάχρηση τῆς ἐλευθερίας του αὐτῆς καὶ λησμονώντας πὼς εἶναι κτίσμα, κυριεύθηκε ἀπὸ ὑπερηφάνεια καὶ θέλησε νὰ ὁμοιωθεῖ μὲ τὸν Ὕψιστο: «Θὰ ἀνέβω στὸν οὐρανό, εἶπε στὴ διάνοιά του»,  καθὼς ἀναφέρει τὸ βιβλίο τοῦ προφήτου Ἡσαΐου, «θὰ θέσω τὸν θρόνο μου πάνω ἀπὸ τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ (δηλ. τοὺς ἄλλους ἀγγέλους)… θὰ ἀνέβω πάνω ἀπὸ τὶς νεφέλες, θὰ γίνω ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Θεὸ» (Ἡσ. 14,13-14). Ἦταν ὁ πρῶτος, ποὺ ἐπέλεξε τὸ κακὸ καὶ ἀπέρριψε τὸ καλό, ὁ πρῶτος ἀποστάτης ἀπὸ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ. Ἡ καταδίκη τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴ δίκαια κρίση Του, ὑπῆρξε ἄμεση: «νῦν δὲ εἰς ᾅδου καταβήσῃ καὶ εἰς τὰ θεμέλια τῆς γῆς» (Ἡσ. 14,15). Μόλις δηλ. συλλογίστηκε καὶ θέλησε νὰ πράξει αὐτά, ἀμέσως – ἀλίμονο!– καταβαραθρώθηκε στὴν κόλαση. Ἐξέπεσε τοῦ ἀξιώματός του καὶ ἀπὸ φῶς ἔγινε σκότος. Καὶ στὴν πτώση του, τὴν ἀποστασία του, παρέσυρε πλῆθος ἀγγέλων, ὅπως συμβολικὰ τὸ ἀποτυπώνει ὁ Θεολόγος Ἰωάννης στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως: «καὶ ἡ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ (δηλ. τῶν ἀγγέλων), καὶ ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν» (Ἀποκ. 12,4). Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐκπεσόντες ἄγγελοι κατέστησαν τὸ τάγμα τῶν διαβόλων. Τὴ θλιβερὴ ἐκείνη ὥρα τῆς ἀνταρσίας ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τῆς πτώσεως, ὁ ἀρχιστράτηγος τῶν ἀγγέλων Μιχαήλ, ποὺ ἦταν στερεωμένος ἀκράδαντα μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη στὴν ἀγάπη καὶ λατρεία τοῦ Δημιουργοῦ, βρέθηκε  ἀνάμεσα στοὺς ἀγγέλους, ποὺ ἔμειναν πιστοί, καὶ βροντοφώναξε: « Πρόσχωμεν! Στῶμεν καλῶς! Στῶμεν μετὰ φόβου!» (Ἕνα βαθειοῦ θεολογικοῦ νοήματος παρακέλευσμα, ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας ἐνσωμάτωσε ἐνωρίτατα στὴ Θεία Λειτουργία). Δηλαδή·«Ἂς προσέξουμε, ἐμεῖς οἱ λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ. Ἂς σταθοῦμε γερὰ στὴν πίστη καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ Κυρίου. Ἂς συνειδητοποιήσουμε πὼς εἴμαστε δημιουργήματά Του, κι ὄχι θεοί. Μὲ τὴ χάρη καὶ ἀγάπη Του εἴμαστε ὅ,τι εἴμαστε!» Μὲ τὴ θαρραλέα καὶ ἁγία αὐτὴ ἐπέμβαση τοῦ Μιχαήλ, σταμάτησε ἡ πτώση  ἄλλων ἀγγέλων, καὶ οἱ χορεῖες ὅσων δὲν ἔπεσαν συναθροίσθηκαν, συνάχθηκαν σὲ ἑνότητα, ὁμόνοια καὶ ἐπαγρύπνηση στὴ δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Σὲ ἀνάμνηση  αὐτῆς τῆς Σύναξης τῶν ἀγγελικῶν Δυνάμεων, μὲ τὴ σωτήρια αὐτὴ παρέμβαση τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, ἀκολουθώντας τὴν ἀρχαία τούτη παράδοση, θέσπισαν τὴν ἑορτή, ποὺ σήμερα καὶ κάθε χρόνο στὶς 8 Νοεμβρίου τιμᾶ μὲ ὕμνους καὶ ᾠδὲς πνευματικὲς ἡ Ἐκκλησία μας. Ἀργότερα ὅμως, ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, θεωρήθηκε εὔλογο νὰ τιμῶνται  κατὰ  τὴν ἴδια ἡμέρα καὶ ὅλες οἱ χορεῖες τῶν ἐννέα ἀγγελικῶν ταγμάτων, δηλ. τὰ Σεραφείμ, τὰ Χερουβείμ, οἱ Θρόνοι, οἱ Κυριότητες, οἱ Δυνάμεις, οἱ Ἐξουσίες, οἱ Ἀρχές, οἱ Ἀρχάγγελοι καὶ Ἄγγελοι, μὲ προεξάρχοντες τὴν ὁμάδα τῶν ἀρχηγῶν καὶ ἀρχιστρατήγων τους Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαὴλ κ.ἄ.

 

Οἱ οὐράνιες Δυνάμεις ἔχουν τὴν κοινὴ ὀνομασία ἄγγελοι (ποὺ παράγεται ἀπὸ τὸ ρῆμα ἀγγέλλω = ἀναγγέλλω), δηλ. ἀγγελιοφόροι, ἐπειδή, ἐκτὸς ἀπὸ πνεύματα δοξολογικὰ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ψάλλουν ἀκαταπαύστως τό, «ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος, Κύριος Σαββαὼθ» καὶ ἄλλους θεοπρεπεῖς ὕμνους, εἶναι καὶ συνεργοὶ τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὴ σωτηρία μας· ἀποστέλλονται δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ νὰ μᾶς ἀναγγείλουν τὸ ἅγιο θέλημά Του, νὰ μᾶς φυλάξουν, νὰ μᾶς φωτίσουν καὶ ἐνισχύσουν στὸν πνευματικό μας ἀγώνα: «πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα, διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν», ὅπως θεόπνευστα ἐπισημαίνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἑβρ. 1,14). Καί, ὡς ἄυλα πνεύματα, εἶναι ταχύτατα στὶς κινήσεις τους, μποροῦν δηλαδὴ ἀκαριαῖα νὰ βρεθοῦν ὁπουδήποτε (γι᾽ αὐτὸ εἰκονίζονται μὲ φτερά), μποροῦν νὰ λάβουν ἀνθρώπινη μορφή, ὅταν χρειασθεῖ, δὲν περιορίζονται ἀπὸ ὑλικὰ ἐμπόδια. Κάθε ἔθνος, κάθε πόλη καὶ χωριὸ καὶ κάθε ναὸς ἔχουν τὸν φύλακά τους ἄγγελο. Μὰ καὶ κάθε Χριστιανὸς προσωπικά, τὴν ὥρα τοῦ Βαπτίσματος, λαμβάνει ἀπὸ τὸν Θεὸ φύλακα ἄγγελο, ποὺ τὸν φυλάει, ἐνισχύει καὶ καθοδηγεῖ στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, ὅσο ζεῖ, καὶ παίρνει αὐτὸς τὴν ψυχή του τὴν ὥρα τοῦ θανάτου, νὰ τὴν ὁδηγήσει στὸν Θεό, νὰ κριθεῖ τὴν πρώτη κρίση, ἀλλὰ καὶ νὰ λογοδοτήσει αὐτός, πόσο βοήθησε ἐκείνη τὴν ψυχή. Καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία καθόρισε ὡραιότατες εὐχὲς καὶ ἐπικλήσεις πρὸς τὸν φύλακά μας Ἄγγελο (βλ. π.χ. τὴν ἐπίκληση στὰ Πληρωτικά, «Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα», τὴν τελευταία εὐχὴ τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου καὶ τὸν Ἱκετήριο Κανόνα πρὸς τὸν Φύλακα Ἄγγελον, στὸ Μέγα Ὡρολόγιον). Κι ἐμεῖς, νὰ ἐπικαλούμαστε τὸν φύλακα ἄγγελό μας ὅσο συχνότερα μποροῦμε, καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε μάλιστα νὰ μὴν τὸν πικραίνουμε καὶ λυποῦμε μὲ τὰ  ἁμαρτωλά μας ἔργα, οὔτε νὰ τὸν καταισχύνουμε τὴν ὥρα τῆς Κρίσης γιὰ τὴν ἀμετανοησία μας.

 

Καί, γιὰ νὰ καταλήξουμε στοὺς δύο Ἀρχαγγέλους, ποὺ ἰδιαίτερα σήμερα τιμοῦμε, ὁ Μιχαήλ, ποὺ τὸ ὄνομά του σημαίνει δύναμις Θεοῦ ἢ ποιός εἶναι σὰν τὸν Θεό, εἶναι ὁ ἀρχάγγελος τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, ποὺ κατεξοχὴν δρᾶ καὶ ἐμφανίζεται τὴν ἐποχὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὅποιος τὴ μελετήσει ἐπισταμένως, θὰ διαπιστώσει τὶς πολλαπλὲς θαυμαστὲς ἐκεῖ ἐμφανίσεις καὶ παρεμβάσεις του. Ὁ Γαβριήλ δέ, ποὺ τὸ ὄνομά του σημαίνει ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἢ θεάνθρωπος, εἶναι ὁ κατεξοχὴν οὐράνιος λειτουργὸς τῆς ἐποχῆς τῆς Χάριτος: Προαναγγέλλει τὴ Γέννηση τοῦ Προδρόμου, εὐαγγελίζεται τὴν ἄσπορο σύλληψη τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ στὴν Παναγία, ἀναγγέλλει στοὺς Μάγους καὶ Ποιμένες τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἄλλα χαρμόσυνα γεγονότα.

 

Καὶ ἐμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ποὺ συναθροισθήκαμε σήμερα νὰ τιμήσουμε τὸν Ἀρχάγγελο Μιχαὴλ καὶ ὅλες τὶς ἀγγελικὲς Δυνάμεις, ἂς τοὺς τιμήσουμε μὲ ὕμνους  καὶ προσευχὲς καὶ τὶς προσφορές μας σὲ ἄρτους, λάδι, κρασί, κερὶ καὶ θυμιάματα· προπάντων ὅμως μὲ τὰ θεάρεστα ἔργα μας. Νὰ ἀγωνιζόμαστε ἡ ζωή μας νὰ καταστεῖ ὅσο γίνεται ἀγγελική, δηλαδὴ πνευματική, οὐράνια, ὄχι βυθισμένη στὰ τοῦ κόσμου τούτου, τὰ ψυχοφθόρα καὶ πρόσκαιρα. Νὰ ἔχουμε ἀκόμη θάρρος καὶ ἐλπίδα στὴ ζωή μας, ἀφοῦ ἔχουμε «τοσοῦτον περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων» καὶ ἁγίων καὶ ἀγγέλων.  Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι μόνο Δημιουργός. Εἶναι καὶ προνοητὴς καὶ ἔχει τὴ μέριμνά μας. Οἱ ποικίλες δοκιμασίες, ποὺ πέρασαμε καὶ περνοῦμε, ὡς ἔθνος καὶ ὡς κοινωνία, δὲν εἶναι τυχαῖες. Εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς παιδαγωγικῆς ἐπέμβασης, τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ μετάνοια, τὴ σωτηρία μας. Οἱ ὅποιες τοῦτες κρίσεις εἶναι ἀπόρροια τῆς πνευματικῆς μας κρίσης, τῆς ἀποστασίας μας, τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τὸν Θεό, τὸ ἅγιο θέλημά Του. Φθάνει νὰ ἔχουμε αὐτιὰ νὰ ἀκούουμε καὶ μάτια νὰ βλέπουμε, ὅπως λέγει καὶ ὁ Χριστός μας στὸ Εὐαγγέλιο. Κι ἂν ἐμεῖς ζοῦμε μὲ μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση, μὲ ἐνσυνείδητη μυστηριακὴ ζωή, μὲ ἀγάπη καὶ συμπαράσταση μεταξύ μας, μὲ ἐλεήμονα διάθεση, οὶ προσευχές μας καὶ οἱ ἱκεσίες γιὰ μᾶς ὅλων τῶν ἁγίων καὶ τῶν ἀγγέλων, ποὺ σήμερα τιμοῦμε, θὰ γίνουν ἰδιαίτερα εὐπρόσδεκτες ἀπὸ τὸν Κύριο. Καὶ θὰ μᾶς φυλάξει ἀπὸ τὰ παρόντα καὶ τὰ ἐπερχόμενα δεινά. Θὰ ἀποδιώξει τὸν ἀπὸ βορρὰ ἀνηλεὴ τύραννο. Θὰ μᾶς ἀξιώσει, ὡς ἐλεήμων, νὰ ἐπιστρέψουμε καὶ σ᾽ ὅλες τὶς σκλαβωμένες μας πατρίδες. Μά, προπάντων, θὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ εἰσέλθουμε στὴν ἀληθινή, τὴν αἰώνια, τὴ μόνιμη πατρίδα μας, τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ὅπου ἡ  ἀκατάλυτη χορεία τῶν ἀγγέλων καὶ ἁγίων, ὅπου τὸ ἀνέσπερο Φῶς τοῦ Προσώπου Του, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, στὸν Ὁποῖο ἀνήκει  ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος στοὺς  αἰῶνες. Ἀμήν!

 

ΠΗΓΗ : https://immorfou.org.cy/%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd %cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bd-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%ae%ce%b3/

ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

 

"ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ"; - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΓΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

 

To θεωρώ σατανικό το ρήμα τούτο.

Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε και ν' αφήσουμε την Εκκλησία του Χριστού στα χέρια των καθαρμάτων και των Γεροντίων (από το όνομα κακού κληρικού) και των εκφύλων ; Έτσι λέτε ; Πολύ καλά!

 

Είναι σαν να λένε^. Να καίγεται το σπίτι κ' εσύ την ψυχούλα σου κοίταξε, μην κουνηθείς, να σβήσεις τη φωτιά.

 

Να μπουν στο κατάστημά σου κλέφτες και διαρρήκτες και να σου λέει : Μην κουνηθείς^. να ειδοποιήσεις την αστυνομία^. την ψυχούλα σου να κοιτάξεις.

 

Να έχεις μαντρί με πρόβατα, να έρχονται λύκοι, και να σου λένε^. Μην ενδιαφέρεσαι να διώξεις τους λύκους.

 

Να έχεις ωραίο αμπέλι με σταφύλια, και να σου λένε^. Άφησε τ' αγριογούρουνα να πάνε με τις μουτσούνες τους να το καταστρέψουν.

 

Υπάρχει γεωργός που αδιαφορεί για το γεώργιό του ; Υπάρχει αμπελουργός που αδιαφορεί για την άμπελό του ; Υπάρχει ποιμένας που αδιαφορεί για τα πρόβατά του ; Υπάρχει αξιωματικός που αδιαφορεί για το στράτευμά του ; Δεν μπορεί αδελφοί μου, να γίνει αυτό.

 

Εάν είσαι χριστιανός και πονείς την Εκκλησία του Χριστού, πρέπει, κοντά στον άλλο αγώνα που κάνεις για τον εαυτό σου, ν' αγωνιστείς και για την Εκκλησία του Χριστού. Η ανοχή αυτή που δείχνουμε για την Εκκλησία του Χριστού είναι ένοχη και έγκλημα, είναι αμαρτία. Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε και ν΄ αφήσουμε την Εκκλησία μας να περιέλθει στα καθάρματα και τα αποφώλια τέρατα και στους Γεροντίους και στην συνομοταξία αυτών ; "Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε"^. αυτό είναι το "βιολί" των κακών πνευματικών πατέρων, που ευνούχισαν τον ευσεβή Ελληνικό λαό...

 

ΠΗΓΗ : ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Κ. ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ, Δ΄ ΕΚΔΟΣΙΣ, ΦΛΩΡΙΝΑ 2021, σ. 68-69.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΔΕΝ ΑΣΕΒΕΙ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΓΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

 

Διαμαρτυρόμενος ο λαός κατά των αναξίων αρχιερέων δεν ασεβεί. Διότι ο ευσεβής λαός, κατά το κανονικό δίκαιο, είναι ο φρουρός της Ορθοδοξίας^. και έχει υποχρέωση, όσες φορές κάποιος αρχιερεύς παρεκκλίνει εκ των γραμμών της Ορθοδοξίας και γυμνή τη κεφαλή κηρύττει κάτι που είναι ασυμβίβαστο με την Ορθόδοξη πίστη, ο λαός όχι μόνο πρέπει να διαμαρτύρεται για την παρεκτροπή, αλλά και να διακόπτει κάθε πνευματική σχέση με τον παρεκτρεπόμενο αρχιερέα.

Επικαίρως δε υπενθυμίζουμε κάτι που εγράφη από τον Παναγιώτη Τρεμπέλα. Ο ευσεβής λαός επί αυτοκράτορος Ηρακλείου, έχοντας πνευματικούς οδηγούς δύο μοναχούς, τον Σωφρόνιο και τον Μάξιμο, επέτυχε την καθαίρεση και τον αναθεματισμό όχι μόνο των Πατριαρχών της Ανατολής αλλά και του πάπα Ρώμης. Και κατά τους χρόνους της εν Φλωρεντία συνόδου καταξέσχισε το ενωτικόν ψήφισμα, υπό την ηγεσίαν ενός και μόνον επισκόπου, του Μάρκου του Ευγενικού.

Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν΄ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν^. και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Αλλά ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, ότι μία τέτοια καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι΄ εκείνον ο οποίος καθαιρείται λόγω προσηλώσεως στην πίστη.

Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιώνια μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, από τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ' αμαρτήματά μου, παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και τη διαφθορά.

Ηγωνίσθησαν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι άγιοι πατέρες. Σήμερα όμως αγώνας δεν γίνεται. Κληρικοί δεν αγωνίζονται. Δεν υπάρχει πλέον αγωνιστικό πνεύμα. Τί μέλλει γενέσθαι ;

Ο αγώνας πέφτει στο λαό. Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη - είναι θέμα μεγάλο αυτό το οποίο λέω τώρα - , όπως όλα τα βάρη (τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα αίματα, τα μαρτύρια.....), τα πάντα πέφτουν στον λαό μας, γιατί άμα γίνει καμία ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνωμε εδώ οι ολίγοι να χύσωμε το αίμα μας^. όπως όλα τα βάρη, πέφτουν στο λαό, στο μικρό μας λαό, έτσι και το βάρος αυτό το εκκλησιαστικό πέφτει στο λαό, το μικρό μας λαό.

Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν. Θ' αγωνισθώμεν και πάλιν, εναντίον της κακοηθείας και της διαφθοράς. Θ' αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός. Θ' αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα. Θ' αγωνισθώμεν μέχρις εσχάτων, έχοντες το σύνθημα : "ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ" (Σοφ. Σειράχ 4,28).

Το κατ' εμέ, δεν γνωρίζω τί με περιμένει^. είτε έρημος, είτε εξορία, είτε θάνατος. Εγώ τουλάχιστον τα όπλα δεν τα παραδίδω. Θα αγωνισθώ μέχρι τέλους, διά να ίδω μίαν Εκκλησίαν υψηλήν και αγίαν, όπως την εδίδαξαν οι πατέρες ημών εις μνημόσυνον αιώνιον.

ΠΗΓΗ : ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Κ. ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ, Δ΄ ΕΚΔΟΣΙΣ, ΦΛΩΡΙΝΑ 2021, σ. 69-71.

ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ Η ΕΛΛΑΣ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

 

Οι αιώνες κυλούν, μεγάλα γεγονότα θα εξελιχθούν στον κόσμο, και η Ορθοδοξία θα διωχθεί. Υπάρχουν, δόξα τω Θεώ, κορίτσια μικρά, υπάρχουν παιδιά και γέροντες ασπρομάλληδες, υπάρχει λαός ολόκληρος, οι οποίοι εάν παρουσιασθεί ανάγκη θα γίνει κίνημα υπέρ της αγίας μας Ορθοδοξίας. Με τους ολίγους αρχιερείς, με τους ολίγους ιερείς, με τους μοναχούς του Αγίου Όρους, με τας γυναίκας και τα παιδιά, θα υψώσωμεν λάβαρον, λάβαρον μέγα - μεγαλωστί, και θα διδάξωμεν, ότι δεν θα γίνει ποτέ η Ελλάς επαρχία του Πάπα. Δεν θα γίνει ποτέ η Ελλάς παράρτημα του ενός και του άλλου. Η Ελλάς θα παραμείνει χώρα Ορθόδοξος, προς τιμήν της αγίας Τριάδος^. ην παίδες, υμνείτε εις πάντας τους αιώνας.

ΠΗΓΗ : ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Κ. ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ, Δ΄ ΕΚΔΟΣΙΣ, ΦΛΩΡΙΝΑ 2021, σ. 67.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ