MIA ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ «ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΗΣ (/ΟΥ)» Η ΟΠΟΙΑ (/ΟΣ) ΞΥΠΝΗΣΕ

Αρκετός θόρυβος έχει γίνει για το νέο νόμο περί της δωρεάς των οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις, διαβάστε λοιπόν ένα πολύ ενδιαφέρον περιστατικό :

Η επιστήμη λέει ότι πέθανε, αλλά...

Παρέμβαση (προσωπική εμπειρία) του κ. Δημητρίου Ταντήλα, καθηγητή της Χειρουργικής του Α.Π.Θ., στην εκδήλωση* για την Ενημέρωση για τις Μεταμοσχεύσεις.

Πριν από δεκαπενταετία, εφημερεύων επιμελητής στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, είχαμε μια κοπέλα 19 χρονών, μετά από ατύχημα και ήταν εγκεφαλικά νεκρή. Την κρατήσαμε ένα μήνα, σαράντα μέρες
στον αναπνευστήρα και μετά, λοιπόν, κινητοποιήθηκε η ομάδα των μεταμοσχεύσεων για να πάρουν τα όργανα.

Όπως είπε κι ο κ. Καρακατσάνης πρέπει να υπογράψει αναισθησιολόγος, ένας νευρολόγος και ο θεράπων ιατρός. Οι δύο τα είχαν κανονίσει τα πάντα, πήραν υπογραφές, ετοιμαστήκαν τα χαρτιά όλα για τη μεταμόσχευση και περιμέναν, όμως, να πάρουν και τη δική μου υπογραφή, του θεράποντος χειρουργού.

Με ειδοποιούν λοιπόν αμέσως και πηγαίνω στο Ιπποκράτειο και μου λένε «έλα, υπέγραψε, για ν’ αρχίσει η μεταμόσχευση». Λοιπόν, βέβαια το σπίτι μου από το Ιπποκράτειο είναι πέντε λεπτά με το αυτοκίνητο· εμένα μου φάνηκε χρόνος ολόκληρος μέχρι να φτάσω στο Ιπποκράτειο και προσευχήθηκα, να δω… λέω «Θεέ μου, φώτισέ με να μη γίνει αυτό που δεν πιστεύω». Λοιπόν πράγματι πήγα στο Ιπποκράτειο, εκεί μπήκαμε στο γραφείο μου, μου φέρανε τα χαρτιά οι συνάδελφοι, να υπογράψω κι εγώ και να τελειώνει. Τους λέω, «δώστε μου, ευχαριστώ πολύ, περάστε έξω, φωνάξτε μου τη μητέρα μέσα». Λοιπόν, φωνάζουνε τη μητέρα μέσα και άρχισα να της κάνω μια ενημέρωση. Λέω ότι, η επιστήμη λέει ότι πέθανε. Εγώ σαν χειρουργός που πιστεύω, που είμαι Χριστιανός, δεν πιστεύω σ’ αυτά τα πράγματα. Και κάτι άλλο επιπλέον, ότι ο Θεός είναι ικανός. Μπορεί! Είναι Παντοδύναμος, μπορεί να κάνει και κάποιο θαύμα!Επομένως λέω, αν θέλεις να πεθάνει η κόρη σου, υπέγραψε. Εγώ διαφωνώ σαν γιατρός προσωπικά. Εγώ δεν θα υπέγραφα.

Οπότε, ξεσηκώθηκε λοιπόν η μητέρα, όχι γιατρέ, λέει, προς Θεού, λέει, τι λες τώρα, λέει, και μόνο που αυτό μου είπες, λέει, μου φτάνει. Λοιπόν, οπότε, λέω, θα υπογράψεις; Όχι, πώς, τι, λέει, θα υπογράψω; Όταν υπάρχει και μία ελπίδα! Κι εγώ πιστεύω στον Θεό, ότι μπορεί να κάνει και το θαύμα του.

Οπότε βγαίνω, λοιπόν, έξω, με πιάνουν οι συνάδελφοι, τι έγινε; Λέω, δεν θέλει η μαμά να υπογράψει. (πρέπει να υπογράψει η μητέρα ότι δέχεται) Μα, λένε, αυτό…. Όχι, γιατρέ, λέει, εγώ δεν υπογράφω!

Λοιπόν, το αποτέλεσμα. 

Λοιπόν, σε μια εβδομάδα η κοπέλα ανένηψε, έγινε καλά· είχα μάλιστα κι έναν βοηθό, είναι τώρα παιδοχειρουργός, λοιπόν ο οποίος το θυμάται το περιστατικό και είναι ανεξίτηλα μέσα στην καρδιά του τυπωμένο. Λοιπόν, η κοπέλα αυτή βγήκε από το νοσοκομείο μας, μάλιστα την κρατήσαμε κανένα μήνα μετά και τη γυρίζαν στους διαδρόμους που περπατούσε, και είναι σ’ ένα χωριό της Αριδαίας, παντρεύτηκε κι έχει παιδάκια!

Αν μου επιτρέπεται, για να μη σας φάω το χρόνο, να κάνω μόνο δυο σχόλια μικρούλια. Λοιπόν, εφόσον η διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου μπαίνει καθαρά με ανθρώπινα κριτήρια, τα οποία ανθρώπινα κριτήρια ουδέποτε είναι αλάθητα, ας το σκεφτούμε. Τι θα μας πούνε αυτοί για τους μοναχούς, στους οποίους είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει πτωματική ακαμψία. Θα μας πουν ότι ζούνε; Ε, ας μας εξηγήσουν! Ζουν ή δεν ζούνε;

Και δεύτερον και τρίτον και τελευταίο. Αυτή η υπερευαισθησία μας για να σώσουμε δέκα, είκοσι, τριάντα, εκατό ανθρώπους… γιατί να μην υπάρχει, να υπάρχει και μια ανάλογη ευαισθησία, που σκοτώνουμε τριακόσιες χιλιάδες μωρά, πριν γεννηθούν; Τα σκοτώνουμε και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κλωνοποιημένα ανθρωπόμορφα τέρατα για να τους πάρουμε τα όργανά τους. Μήπως αυτό είναι ύποπτο;

Ευχαριστώ πολύ!

*Η εκδήλωση έγινε στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου στις 10/3/2013

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/03/xipnise-egefalika-nekri-apo-komma.html#ixzz2Ok5woDzh

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ (+) ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

TO ΡΑΣΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΤΟΥ 1821 - ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ (+) ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

H ΑΛΗΘΙΝΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι μια περίοδος εντονότερης πνευματικής ζωής και άσκησης, προκειμένου ο χριστιανός να προετοιμαστεί για να εορτάσει πνευματικά τη «πανηγύρη των πανηγύρεων», την εορτή του Πάσχα. Στα πλαίσια αυτά ξεκίνησε και η νηστεία της Σαρακοστής. Ενδιαφέρον έχει ο ύμνος της Εκκλησίας μας, ένα ιδιόμελο σε τρίτο ήχο από τα απόστιχα, ο οποίος ακούστηκε στον εσπερινό της καθαροδευτέρας και αποτυπώνει το νόημα και το περιεχόμενο της πραγματικής νηστείας :

Ἀπόστιχα

Ἰδιόμελον Ἠχος γ'

Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ, ἀληθὴς νηστεία, ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς, ψεύδους, καὶ ἐπιορκίας· ἡ τούτων ἔνδεια, νηστεία ἐστίν, ἀληθὴς καὶ εὐπρόσδεκτος. (Δίς)

ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ - ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ (+) ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΨΥΧΟΦΕΛΗΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ "ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ" - VIDEO

Ευρίσκεται νότια του Μουζακίου της Καρδίτσας, σε απόσταση 3 μόλις χιλιόμετρα και υψόμετρο 369μ. Η πρόσβαση σε αυτήν είναι εύκολη αφού υπάρχει ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Αξιόλογη Ιστορική Μονή, στην οποία σήμερα εγκαταβιώνει γυναικεία Μοναστική αδελφότητα η οποία την ανακαινίζει και δίνει εκ νέου πνοή σε αυτήν. Το καθολικό της Ιεράς Μονής – το οποίο είναι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο - οικοδομήθηκε τον 16^ο αιώνα (1550) και είναι Αθωνικού τύπου, μονόκλιτος καμαροσκέπαστος, σταυροειδής χωρίς τρούλο ναός με εξαιρετικό τοιχογραφικό διάκοσμο του 1657, ο οποίος συντηρήθηκε πρόσφατα, όπως και όλο το κτίριο. Οι τοιχογραφίες ιστορήθηκαν από τον ιερομόναχο Σεραφείμ τον Χίο και τον Δημήτριο Αναγνώστου από το Μέτσοβο. Σε πολύ μικρή απόσταση, επί του ορεινού όγκου, ευρίσκεται η σπηλιά του Καραϊσκάκη, όπου γεννήθηκε ο ήρωας της Επαναστάσεως του 1821. Πέριξ της Ιεράς Μονής η φύση είναι μοναδική όλες τις εποχές του έτους και η πανδαισία των χρωμάτων και της ηρεμίας εξαιρετική. Χωρίς αμφιβολία μια καλή πρόταση για πνευματική ανάταση. Πανηγυρίζει την ημέρα του Αγίου Γεωργίου. 

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΕ ΘΕΜΑ : «ΕΘΝΙΚΗ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ» ΣΤΟ ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ ΣΤΙΣ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ

Εξαιρετικά ενδιαφέρον συνέδριο για τη Θράκη μας οργανώνει η Θρακική Εστία Θεσσαλονίκης, το Σάββατο 30 Μαρτίου στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο στις 5 μμ. Το πρόγραμμα έχει ως εξής : 

ΟΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

Η ομιλία της Διευθύντριας του σχολείου κ. Αικατερίνης Γαλώνη, ο Χαιρετισμός του Πανοσ. π. Διονύσιου ως εκπροσώπου του Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.κ. Βαρνάβα και οι εισηγήσεις : του π. Γεώργιου Μεταλληνού, του κ. Δημ. Τσελλεγίδη και του κ. Μιχάλη Τρίτου :   

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΣ                                    

ΑΓΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ                                                                     

ΚΑΡΥΑΙ, ΤΗ 22.11/3.12.2012

ΑΘΩ

ΑΡ.ΠΡΩΤ. Φ.2/7/3464

Μακαριώτατον

ΑρχιεπίσκοπονΑθηνών και πάσης Ελλάδος

Κύριον κύριον Ιερώνυμον

Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου

της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ιωάννου Γενναδίου 14, 11521

Αθήνας

           Μακαριώτατε πάτερ και Δέσποτα,

Την Υμετέραν Θεοτίμητον Μακαριότητα και τους περί Υμάς Σεβάσμιους Αρχιερείς υιικώς και ευλαβώς εν Κυρίω προσαγορεύομεν.

Αξιωθέντες παρά την αναξιότητα ημών να εγκαταβιούμεν εις τον ιερόν της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου Περιβόλιον, το Αγιώνυμον Όρος ένθα ευλαβώς ησκήθησαν αναρίθμητον πλήθος Αγίων, καθ’εκάστην δε προσφέρεται η αναίμακτος θυσία του Κυρίου και αναπέμπονται δεήσεις και ικεσίαι υπέρ του σύμπαντος κόσμου, μακράν όντες του κόσμου αλλ’ εν τούτω εγγύς, ως μέλη του αυτού Σώματος, πώς να αποκρύψωμεν το μέγεθος της οδύνης, διά της αμαρτίας και την αποστασίαν πάντων ημών. Αυτή τούτη η απομάκρυνσις απο το ταπεινόν φρόνημα των οσίων και των μαρτύρων της πίστεως, υποθηκεύουσα το μέλλον της Πατρίδος μας και των τέκνων της, κρίνει πρώτον ημάς Μακαριώτατε, τους εμπιστευθέντας να φυλάξωμεν την παρακαταθήκην της πίστεως, διό και συμμετέχομεν εις την βαθύτατην αγωνίαν Σας, αναγνωρίζοντες τους πολυσχιδείς αγώνας Σας διά να προσφέρητε την μαρτυρίαν της ορθοδόξου πίστεως εις καιρούς δυσχειμέρους και λίαν χαλεπούς, ειδικότερον δε όσον αφορά εις τον ευαίσθητον και λίαν κρίσιμον χώρον της Παιδείας και της αγωγής προς τους νέους ανθρώπους.

Όθεν, εξ αφορμής του νέου πιλοτικού προγράμματος δια το Μάθημα των Θρησκευτικών, ήχθημεν εις την απόφασιν να ενώσωμεν την ιδικήν μας φωνήν μετά της Υμετέρας, διά να διακηρύξωμεν και υπερασπισθώμεν το δικαίωμα των νέων ανθρώπων διά μίαν παιδείαν ούχι υλιστικήν και χρησιμοθηρικήν, αλλά θείαν και ανθρωπίνην. Διότι σήμερον, υπέρ ποτέ άλλοτε, η μαθητιώσα νεολαία, είτε είναι ορθόδοξος είτε όχι, είτε ελληνικής είτε αλλοδαπής καταγωγής, έχει ανάγκην από την πίστιν εις τον Σωτήρα Χριστόν, ήτις είναι η σώζουσα αλήθεια και η ελπίς πάντων των περάτων της γης.

Ταπεινώς φρονούμεν ότι η ευθύνη ημών και εν προκειμένω των διδασκάλων, ως και του προσανατολισμού των μαθημάτων και των προγραμμάτων σπουδών –ουχί μόνον των Θρησκευτικών αλλά και της γλώσσης και της ιστορίας και των λοιπών– δέον να είναι ουχί η μετάδοσις ξηρών και αποσπασματικών γνώσεων και η προσφορά εις την άωρον ηλικίαν των μικρών ελληνοπαίδων σωρείας ετεροκλήτων θρησκευτικών παραστάσεων, συμβόλων, πεποιθήσεων και πρακτικών, αλλά η μεταλαμπάδευσις εις τας ψυχάς των νέων του πληρώματος της ζωής και της αγάπης του Χριστού· είναι δε πρόδηλον ότι η ζωή και η αλήθεια δεν εμπνέονται εις τας ψυχάς των νέων ανθρώπων με θρησκειολογικάς πληροφορίας, αλλά με τα ζώντα παραδείγματα των Αγίων της Πίστεως και των ηρώων της αγάπης της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ήτις αποτελεί το σώμα του ζώντος Χριστού.

Διερωτώμεθα, Μακαριώτατε, εις το σχολείον της πολυπολιτισμικής νέας ελληνικής κοινωνίας, τι θα παραδώσωμεν ως παρακαταθήκην προς τους επιγενομένους; Δεν υπερασπιζόμεθα ουδένα ιδιοτελή σκοπόν. Πώς η ορθόδοξος παιδεία ήτις κατ’ εξοχήν σέβεται το ανθρώπινον πρόσωπον, θα ήτο ποτέ δυνατό να χαρακτηρίζεται ως «μονοφωνία» η ποίος αρύεται το δικαίωμα ακυρώσεως της Παιδείας του Γένους; Δυστυχώς διαπιστούται ότι με πρόσχημα την αποφυγήν του «δογματισμού»  ή του «κατηχητισμού» ή των «αγκυλώσεων του παρελθόντος» εις το σχολείον της δήθεν πολυπολιτισμικής νέας ελληνικής κοινωνίας, επιχειρείται η μετατροπή του Μαθήματος των Θρησκευτικών εις γνωσιακόν – Θρησκειολογικόν. Φρονούμεν ότι το Μάθημα των Θρησκευτικών θα έδει να είναι ομολογιακόν διά να είναι ανοικτόν, ειδάλλως θα είναι “φυλακή”.

Επιτρέψατε ημίν να ενώσωμεν την φωνήν και τον προβληματισμόν ημών μετά του Υμετέρου, καθώς ταύτα πάντα προωθούνται εις το πλαίσιον ευρυτέρας και συστηματικωτέρας προσπαθείας απομακρύνσεως του λαού μας από τας ρίζας του και επιβολής ενός «πολυπολιτισμικού αποχρωματισμού».

Μακαριώτατε, ταύτα πάντα εν ταπεινώσει και μετά πόνου ψυχής τολμώμεν να καταθέσωμεν εις τη εγνωσμένην σύνεσιν και διάκρισιν Σας, ουχί ως διδάσκοντες αλλ’ ως έσχατοι, και περαιούντες εκζητούμεν τας πατρικάς ευχάς και ευλογίας της Υμετέρας Μακαριότητος και των περί Υμάς αγίων Αρχιερέων, ίνα τελειώσωμεν τον μοναχικόν ημών δόλιχον βαδίζοντες ακλινώς προς τον δι’ άφατον φιλανθρωπίαν σαρκί τεχθέντα Κύριον, διατελούμεν δε μεθ’ εορτίων προσρήσεων κατασπαζόμενοι την αγίαν Υμών δεξιάν.

Άπαντες οι εν τη κοινή Σύναξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι

Των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω

Κοιν. Υπουργόν Παιδείας κ. Κωνσταντίνον Αρβανιτόπουλον

Πηγή : www.zoiforos.gr

ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ – ΟΙ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Αδελφοί και πατέρες, όπως στον κοινωνικό τομέα απασχολούν τον κάθε άνθρωπο τα μέσα, τα αίτια και τα πράγματα, τα οποία συντελούν στην επαγγελματική επιτυχία, έτσι και μεις θα ασχολούμαστε με τα μέσα και τα αίτια, που μας ωφελούν. Και αυτά είναι όσα βοηθούν στην πράξη και στη θεωρία, που είναι ο σκοπός της πάλης και του αγώνα μας. Στη διπλή μας υπόσταση, σώμα και ψυχή, αναλογούν και δύο τρόποι αγωνιστικότητας και ενέργειας, για να αναπλάσουμε και μεταμορφώσουμε το σύνολο της διαστροφής μας. Επειδή πρώτα πλάστηκε η υλική μας υπόσταση, το σώμα, αρχίζουμε την πράξη της ανάπλασης των χρεών και ελλείψεών του. Το θλιβερό επιτίμιο του Κυρίου μας στον προπάτορα Αδάμ, για την προδοσία του, ήταν το « γη ει και εις γην απελεύση» (Γέν. γ, 19). Πράγματι μετά την πτώση μπλεχτήκαμε στη ματαιότητα του κόσμου και με τη λήθη παραδοθήκαμε στην ολοκληρωτική λήθη του Θεού και του αρχικού μας προορισμού. Αρχίζουμε, λοιπόν, τώρα από τη φυλακή και τήρηση των σωματικών πράξεων, που, κατά τους Πατέρες μας, ορίζονται σε εφτά. Πρώτη, η ησυχία. Όταν ησυχάζουμε, αποχωριζόμαστε από τις ποικίλες αιχμαλωσίες της ματαιότητας, που μας προκάλεσαν τη λήθη του σκοπού μας. Τότε αρχίζουμε να βρίσκουμε τον εαυτό μας, τι μας λείπει και τι μας χρειάζεται για την αποθεραπεία. Ποιος είναι ο εαυτός μας; « Φρίξον ήλιε και στέναξαν η γη!». Το «κατ εικόνα και ομοίωσιν», αλίμονο, συντρίφτηκε ολοκληρωτικά και παραμορφώθηκε. «Παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς» (Ψαλμ. μη, 12). Οταν, με ησυχία, πάψουμε να ενεργούμε τα έργα της άρνησης και προδοσίας, θα βάλουμε στη θέση της πράξης, την αντίθετη ενέργεια της ενάρετης ζωής. Στον τόπο των παραβάσεων και της αμαρτίας θα μπεί η μετάνοια και η αγαθοεργία. Εκεί που υπήρχαν οι διαχύσεις και η φιλήδονη ζωή, θα τεθεί η φιλοπονία και η άσκηση. Αντί της άρνησης του θείου νόμου θα εφαρμοστεί η φιλοθεΐα και η ευσέβεια. Δίκαια η ησυχία θεωρείται ως πρώτη «κατ ενέργειαν» πράξη αυτού, που θέλει να επιστρέψει στον «οίκο του Πατρός» απ όπου απέδρασε. Δεύτερη, η νηστεία μαζί με την εγκράτεια. Επειδή «δια βρώσεως εξήγαγε του Παραδείσου ο εχθρός τον Αδάμ», ο Κύριός μας άρχισε την ανάπλασή μας μέσα από τη νηστεία και εγκράτεια. Χρειάζεται πολλή νήψη και προσπάθεια στο θέμα της νηστείας, επειδή το ουσιωδέστερο στοιχείο της βιολογικής μας σύστασης είναι η τροφή και σ αυτό συγκεντρώνεται όλη η δύναμη τον πολέμου, αλλά και του εχθρού, ο οποίος με ευλογοφανή μέσα και στοιχεία αμύνεται. Γνωρίζοντας ότι δεν βαδίζουμε «δι είδους» (Β Κορ. ε, 7) ή στοιχείων ή μέσων, αλλά με μόνη την πίστη, αποκρούουμε τον υποκριτή «αφού αυτώ (τω Θεώ) μέλει περί ημών» (Α Πέτ. ε, 7) και «ουχί του ανθρώπου η οδός αυτού» (Ιερ. ι, 23). Με σταθερή πίστη στον Κύριό μας και στο παράδειγμά του, πραγματοποιούμε το έργο της νηστείας. Αυτός όχι μόνο τήρησε εγκράτεια, αλλά ολοκληρωτική νηστεία σαράντα ημερών, και μας απέδειξε ότι «ουκ επ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» (Ματ. δ, 4). Το πραγματικό χαλινάρι της ατίθασης φύσης τον σώματος, είναι η περικοπή των αναγκών της σύστασής του και ο περιορισμός στους κανόνες της χρείας (ανάγκης). Η ηδυπάθεια διέστρεψε τους φυσικούς νόμους της αναγκαιότητας, «το κατά φύσιν», στην τέρψη των αισθήσεων, στο «παρά φύσιν» και έτσι οι φυσιολογικοί νόμοι ανατράπηκαν. Ενώ το φυσιολογικό είναι να τρώμε για να ζούμε, το αντίστροφο, που σχεδόν επικρατεί σήμερα, είναι ότι ζούμε για να τρώμε! Αρα η λογική επιβολή της εγκράτειας και ο περιορισμός των αναγκών του σώματος, επιβάλλεται σε όσους θέλουν να ζουν κατά φύση. Και μια ιστορική ανασκόπηση της ανθρώπινης ζωής πείθει ότι όλοι όσοι διέπρεψαν ως πραγματικοί κύριοι της προσωπικότητάς τους, και πέτυχαν στις προσπάθειές τους, ήταν φορείς της εγκράτειας και της νηστείας, πριν ακόμα γνωρίσουν το θείο φωτισμό. Παραλείπω να αναφέρω τα επιτεύγματα, για να μην πω τους θριάμβους, των Πατέρων μας, γιατί όλοι τα γνωρίζουν από τους βίούς τους. Αυτά τα πέτυχαν γιατί είχαν ως αχώριστη στη ζωή τους, όχι μόνο τη γενική εγκράτεια, αλλά και την πείνα και τη δίψα και την κακοπάθεια. Νομίζω ότι όσα αναφέραμε είναι αρκετά για να πείσουν τους συνετούς, ως προς την αξία και σημασία της εγκράτειας και νηστείας ως δεύτερης σωματικής πράξης. Τρίτη σωματική πράξη είναι η αγρυπνία. Η εγκράτεια και έλλειψη κόρου (χορτασμού) στον ύπνο, που προκαλεί αύξηση της άνεσης και αταξία στις αισθήσεις. Η περιεκτική παράχρηση της ηδυπάθειας, η φιλαυτία, προκαλεί κατάχρηση των σωματικών απολαύσεων, στην οποία δεν ελέγχονται οι αισθήσεις. Στη θέση της λογικής μπαίνει το παράλογο και τότε επικρατεί η κτηνώδης ζωή. Τότε ο διάβολος επιβάλλεται στη σωστή ανθρώπινη κρίση και σπρώχνει στην πλήρη κατάχρηση, όπου ολοκληρωτικά απουσιάζει η θεία Χάρη και ο φωτισμός, που προέρχεται απ αυτήν. Είναι θαύμα, που και η χωρίς Θεό και φωτισμό ανθρώπινη γνώση, συνέλαβε τη σημασία της εγκράτειας, ως βάσης της ισορροπίας για τη φύση και τη ζωή. Πολλοί όχι μόνο ζούσαν, αλλά και δίδασκαν το χαλινάρι της εγκράτειας στον ύπνο και στη διατροφή. Τέταρτη σωματική πράξη, ειδικά για μας τους μοναχούς, είναι η συμμετοχή μας στις ακολουθίες. Είναι περιττό να σχολιάσουμε τη σημασία της προσευχής. Χωρίς αυτήν τίποτε και ουδέποτε επιτυγχάνεται. Αντιγράφοντας τους θεόσοφους και θεόπνευστους Πατέρες μας, ακολουθούμε την ιερώτατη παράδοση των Ακολουθιών με ψαλμωδίες, ως εκπλήρωση του χρέους μας προς το Θεό, που μας συνέχει και μας συντηρεί. Είναι και περιεκτικό σωσίβιο για όλους, ιδιαίτερα για όσους είναι αμελείς από τη φύση τους ή από συνήθεια. Αυτοί παραδειγματίζονται και παρακολουθούν, αφού οι Ακολουθίες είναι γενικός κανόνας, ως απαραίτητο χρέος της μοναστικής ζωής. Πέμπτη, βασίλισσα όλων των προσπαθειών και φροντίδων, είναι η προσευχή, το στοιχείο άμεσης ένωσής μας με το Θεό. Αν και όλες οι αρετές και καλωσύνες είναι ευάρεστες στο Θεό, η μόνη που τον ευχαριστεί, και που μας ενώνει μαζί του, είναι η προσευχή. Αυτήν κράτησαν οι δίκαιοι και άγιοι όλων των αιώνων και με αυτήν έγιναν φίλοι του Θεού. Και ο Κύριός μας, όταν βρισκόταν στην «κοιλάδα τον κλαυθμώνος» (Ψαλμ. πγ, 7), αυτήν πάντοτε κρατούσε κατά τον ευαγγελιστή. « Ην διανυκτερεύων εν τη προσευχή του Θεού» (Λουκ. ς, 12). Είναι το σπουδαιότερο μέσο ενθάρρυνσης και παρρησίας μας προς το Θεό, αφού μας προκαλεί στη χρήση της «εν παντί καιρώ και τόπω». «Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και ευρήσετε, κρούετε, και ανοιγήσεται υμίν» (Ματ. ζ, 7) και «μη εκκακείτε εν ταις προσευχαίς» (πρβλ. Λουκ. ιη, 1). Με ελεγκτικά παραδείγματα, ο Κύριός μας, προσκαλεί στην επαινετή επιμονή της προσευχής. Εάν εσείς παίρνετε από τον πατέρα σας ό,τι του ζητήσετε, ρωτάει ο Κύριος, πόσο θα σας δώσει ο ουράνιος Πατέρας σας, όταν του ζητάτε ό,τι σας ωφελεί; Από την πρώτη αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο δεν έλειψε ποτέ το θέμα της προσευχής. Κανένα άλλο μέσο δεν ένωνε και δεν συμφιλίωνε τον άνθρωπο με το δημιουργό του. Η προσευχή είναι το μόνο μέσο, που κατευνάζει τη θεία απόφαση και δικαιοσύνη. Αυτό είναι φανερό από την ιστορία της θείας επιφάνειας. Η προσευχή και η ευσπλαγχνία, ως γνήσιες θυγατέρες της θείας παναγάπης, μεταβάλλουν την απόφαση της δικαιοσύνης του και μένουν για τη δική μας δυστυχία τα μόνα και πραγματικά σωσίβια. Και ο ολέθριος και θρασύς αποστάτης Φαραώ, όταν πιεζόταν από την ανάγκη των πληγών του, προσευχήθηκε στο Θεό και αυτός τον άκουσε και ανέστειλε τις ποινές του. Και αυτοί ακόμα, οι τόσο πονηροί δαίμονες τον παρακάλεσαν να μην τους αποστείλει στην άβυσσο, αλλά να τους επιτρέψει να μπουν στους χοίρους, και τους άκουσε. Δεν θα ακούσει το μοναχό ή τον πιστό, που μέρα νύκτα περιστρέφει στα χείλη του το πανάγιό του όνομα και με στεναγμούς τον παρακαλεί; Μόνος του μας προκαλεί: «Επικάλεσαί με εν ημέρα θλίψεώς σου και έξελούμαι σε» (Ψαλμ. μς, 15). Δεν θα περιγράψουμε εδώ τις ιδιότητες και τα συστήματα της μακάριας αυτής παναρετής, που με λεπτομέρεια οι Πατέρες και η Γραφή προσδιορίζουν, αλλά μόνο τη σημασία της ως γενικώτερου καλού και μέσου, που μας συνδέει με τον Πλάστη μας και γίνεται μόνιμη σωτηρία και παρηγοριά στην ταραχή της τρικυμίας των ορατών και αόρατων εχθρών, τόσο της παρούσας όσο και της μελλοντικής προσδοκίας και ελπίδας μας. Έκτη σωματική πράξη είναι η ανάγνωση και η μελέτη, τόσο της Αγίας Γραφής, όσο και των διηγήσεων των βίων των πρακτικών Πατέρων μας καθώς και των λόγων τους. Ο άνθρωπος, όπως αναφέραμε σε άλλη κατήχηση, μετά την πτώση, άφου έχασε το αμετάβλητο της προσωπικότητας και απέκτησε «εγκειμενην επι τα πονηρά διάνοιαν» (πρβλ. Γέν. η, 21), έγινε θύμα της επιρροής του τόπου, τον τρόπου και του περιβάλλοντος. Για άμυνα και συμπαράσταση δόθηκαν τα καλά παραδείγματα και οι εικόνες, που εμποδίζουν τον άνθρωπο να εκτροχιαστεί. Σηκώνουν την πεσμένη διάνοια και τη σπρώχνουν στη μίμηση του καλού, αφού η ικανότητα μίμησης δεν αφαιρέθηκε από τον άνθρωπο. Και ένας από τους λόγους της θείας κένωσης και παρουσίας του Κυρίου, είναι να γίνει σε μας παράδειγμα ενάρετης ζωής και πρακτικής αγάπης έναντι της δικής μας άρνησης. Η ενάρετη και πρακτική ζωή του Κυρίου μας, με τα αναρίθμητα παραδείγματα των πλανεμένων και διεφθαρμένων ανθρώπων που, μιμούμενοι τη ζωή και τους λόγους του, μεταβλήθηκαν και μετάλαβαν τον άγιασμον, δεν αφήνει περιθώρια δικαιολογίας σε κανένα να μείνει αδιόρθωτος και πλανεμένος. Για την ασφάλεια του ασταθούς ανθρώπινου χαρακτήρα, ο Κύριος νομοθέτησε στο μωσαϊκό νόμο τη συνεχή μελέτη του θείου νόμου. «Και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός» (Ψαλμ. α, 2). Αλλά και οι πνευματικοί μας Πατέρες για ποιό λόγο ακούραστα κατέγραψαν τα τόσα ωφέλιμα βιώματα και παραδείγματά τους, παρά για το στηριγμό της δικής μας αδυναμίας και ακαταστασίας; ΄Εβδομη σωματική πράξη, αν είναι ανάγκη να την αναφέρουμε, είναι η προσοχή μας, ώστε οι σύμβουλοι και οδηγοί μας να είναι αποδεδειγμένα «πνεύματι αγίω φερόμενοι» (Β Πέτ. α, 21) και όχι με ανθρώπινες γνώσεις και σοφία μόνο. Όταν η Γραφή υποδεικνύει «οι ειρηνεύοντές σοι έστωσαν πολλοί οι δε σύμβουλοί σου εις από χιλίων» (Σοφ. Σολ. στ, 6) αυτό ακριβώς εννοεί. Να μην παραδεχόμαστε τόσο εύκολα γνώμες και συμβουλές από πρόσωπα, που στερούνται πρακτικής πείρας στην πνευματική ζωή, ώστε αντί να στηριχτούμε σε ράβδο να κρατήσουμε καλάμι, που όχι μόνο δεν θα μας στηρίξει, αλλά θα τρυπήσει και το χέρι μας. Πίσω από όσα ταπεινά περιγράψαμε,  όχι   με δικά  μας,  αλλά   με  λόγια  των  Πατέρων  μας,  απομένει η 

«υπομονή και ελπίδα η τα πάντα βεβαιούσα».

Πηγή : ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ, ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΕΣ ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ, σσ. 36-38.

ΗΜΙΤΕΛΕΣ ΤΟ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΟ ΚΤΙΡΙΟ ΚΕΛΙΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ - ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "Η ΑΛΗΘΕΙΑ"

Πηγή : Εφημερίδα: Η Αλήθεια - Καθημερινή Εφημερίδα της Καρδίτσας ...

ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ ΑΠO ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΘ – 11 & 12 ΜΑΡΤΙΟΥ

Το μάθημα των Θρησκευτικών στο επίκεντρο Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου το οποίο διοργανώνει το Εργαστήριο Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής του Τμήματος Ποιμαντικής Θεολογίας του ΑΠΘ, υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης στις 11 και 12 Μαρτίου. Το πρόγραμμα εργασιών : 

Πηγή :  http://www.imth.gr/

             http://thriskeftika.blogspot.gr

ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΓΕΛ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ»

Ξεπέρασε τις προσδοκίες των διοργανωτών, η επιτυχία της χθεσινής ημερίδας του Εκκλησιαστικού Γυμνασίου και Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου Νεάπολης της Θεσσαλονίκης, με γενικό θέμα : «Ορθοδοξία και Ελληνισμός», στο αμφιθέατρο του Δήμου της Νεάπολης – Συκεών, το οποίο γέμισε ασφυκτικά από ακροατές κάθε ηλικίας. Την αρχή έκαμε η χορωδία του σχολείου, η οποία με τη καθοδήγηση του βιρτουόζου καθηγητή της Βυζαντινής Μουσικής του σχολείου  κ. Χρήστου Χαλκιά, απέδωσε με δεξιοτεχνία ύμνους της Εκκλησίας. Η Διευθύντρια του σχολείου η κ. Αικατερινή Γαλώνη, κήρυξε τις εργασίες της ημερίδας, με λόγο ανεπιτήδευτο, ουσιαστικό, μεστό νοημάτων, διδακτικό. Στη συνέχεια, ο Πρωτοσύγκελος της Ι. Μητροπόλεως, ο Πανοσιολογιώτατος π. Διονύσιος, ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτου, μετέφερε την ευλογία, τη χαρά και τις ευχές του Σεβασμιώτατου Ποιμενάρχου και ιδρυτού του σχολείου κ.κ. Βαρνάβα, ο οποίος εκτάκτως απουσίαζε στην Αθήνα. Οι εισηγήσεις των διακεκριμένων ομιλητών, του πρωτοπρ. Γεώργιου Μεταλληνού, του κ. Δημήτριου Τσελεγγίδη και του κ. Μιχάλη Τρίτου, Πανεπιστημιακών Δασκάλων κατά κοινή ομολογία στη κυριολεξία καθήλωσαν τους ακροατές και χωρίς αμφιβολία είναι εξαιρετικά δύσκολο να απομονώσει κάποιος μερικές αράδες από το χειμαρρώδη λόγο τους, για να μεταφέρει όσα μοναδικά μας είπαν. Προτιμήσαμε να «ανεβάσουμε» σε μερικές ημέρες και τις τρεις στην ιστοσελίδα, προκειμένου να ωφεληθούν και να διδαχθούν όλοι. Στο μεσοδιάστημα των δύο συνεδριών, κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, προσφέρθηκαν αφεψήματα και οι ακροατές, απόλαυσαν μια εξαιρετική έκθεση εικόνων, από χάρτες, γκραβούρες, χειρόγραφα κλπ., η οποία είχε σχέση με την ημερίδα και θα παραμείνει ανοικτή έως το ερχόμενο Σάββατο. Την ημερίδα έκλεισε ο Πανοσιολογιώτατος π. Διονύσιος, ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτου Νεαπόλεως κ.κ. Βαρνάβα, επισφραγίζοντας την εκδήλωση. Κατά την έξοδο διανεμήθηκαν οι βεβαιώσεις συμμετοχής στην ημερίδα. Τέλος, παρέστησαν σχολικοί σύμβουλοι (Θεολόγων και Φιλολόγων), Καθηγητές Πανεπιστημίου καθώς και της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας της Θεσσαλονίκης. Ακολουθούν φωτογραφίες της εκδήλωσης :

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ – ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013