ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΨΗΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΤΟΥ ΜΑΪΣΤΡΟΥ - ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΑΡΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΠΑΪΣΙΟΥ κ. ΑΝΕΣΤΗ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΥ 1

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ - 29η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα, μετά από τη σταύρωση του Χριστού, που είδε ο κόσμος, είναι η αποτομή της τιμίας κεφαλής του αγίου προφήτου προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου, ανάμνηση του οποίου τελεί σήμερα η Εκκλησία. Και το έγκλημα είναι τόσο μεγαλύτερο, όσο αγιώτερος ήταν ο Πρόδρομος όλων των ανθρώπων κι όσο αμαρτωλή και βρώμικη ήταν η αιτία, για την οποία ο προφήτης αποκεφαλίσθηκε. Μια άσεμνη κι αμαρτωλή γυναίκα τόλμησε να ζητήσει την κεφαλή ενός αγίου κι ένας γυναικόδουλος κι ασελγής βασιλιάς δε φοβήθηκε να διατάξει την εκτέλεση. Αλήθεια, μεγαλύτερο έγκλημα μετά τη σταύρωση δεν είδε ο κόσμος....... Γι΄ αυτό, σαν και στη Μεγάλη Παρασκευή έτσι και σήμερα, η Εκκλησία ορίζει αυστηρή νηστεία^. για να θρηνούν οι χριστιανοί για τέτοιες πράξεις, που ντροπιάζουν το ανθρώπινο γένος και να θυμούνται πως μέσα στην κραιπάλη και τη μέθη των ασώτων, διαπράττονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Την ευχή του να έχουμε.

ΠΗΓΗ : +ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ, ΜΙΚΡΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ, ΑΘΗΝΑΙ 1980.

Η ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΣΑΛΩΜΗΣ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΡΩΔΙΑΔΟΣ

Διαβαίνοντας έναν τόπο η Σαλώμη, θυγατέρα της Ηρωδιάδας, κατά την εποχή του χειμώνα, πέρασε πάνω από έναν παγωμένο ποταμό του οποίου τα ύδατα είχαν αποκρυσταλλωθεί. Κατά την διάβασή της, ράγισε ο πάγος και αφού έσπασε, κατέπεσε μέσα έως την κεφαλή της, σπαρταρώντας στα παγωμένα ύδατα. Ούτως, μέσα στα παγωμένα νερά και με σπασμένη την κεφαλή της, η οποία εισέτι απεκόπη εκ του λοιπού σώματος, με τη βοήθεια των πάγων, άφησε την τελευταία της πνοή με τον φρικτό τούτο τρόπο, ως υπόμνηση όσων μιαρών έπραξε κατά του Προφήτου και Βαπτιστού Ιωάννη.

Η Θεία δίκη δεν άργησε και για τον Ηρώδη, ο οποίος προκειμένου να πάρει παράνομα τη γυναίκα του ζώντος αδελφού του, αθέτησε και ατίμασε την υπόσχεση που είχε δώσει στον Βασιλέα τη Πέτρας Αρέτα, ότι θα νυμφευθεί την κόρη του. Στον μεταξύ τους πόλεμο, νικήθηκε κατά κράτος, πληρώνοντας έτσι το ανοσιούργημά που έκαμε στον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Κατόπιν υποκίνησης της Ηρωδιάδος, μετέβη στη Ρώμη και ζήτησε να ανακηρυχθεί Βασιλεύς, συνεπεία του γεγονότος ότι ο τίτλος αυτός δόθηκε και στον αδελφό της Ηρωδιάδος. Ο Καλιγούλας, έχοντας άσχημες πληροφορίες περί του Ηρώδη, αντί του βασιλικού τίτλου, τον εξόρισε. Εξορίστηκε στη Λυών (ακολουθούμενος από την Ηρωδιάδα), και απ΄ εκεί στην Ισπανία όπου και απεβίωσε.

ΠΗΓΗ : Migne PG, Tom. 145, στ. 692 κ.ε. (Κεφ. Κ΄), 1865, Josephus Flavius, Antiquitas Judaeorum, Flavius Josephus. Flavii Iosephi opera. B. Niese. Berlin. Weidmann. 1892, κεφ. ΙΗ΄, ΘΗΕ, τομ. 6, στ. 70, ΑΘΗΝΑΙ 1965, ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Τομ. 3, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1819, σ. 294.

ΑΠΟΤΟΜΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

Ο χορός της Σαλώμης τοιχογραφία 
στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου στα Δελιανά της Κρήτης
(leipsanothiki.blogspot.cοm).

Ο ΑΡΧΟΝΤΑΡΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ κ. ΑΝΕΣΤΗΣ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΣ ΟΜΙΛΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ - ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ -29/3/2016-OMIΛΙΑ ΑΝΕΣΤΗ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΥ

ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ : ΧΘΕΣ ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΣΤΗ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟ, ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ, ΚΑΙ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤ ΑΛΛΑ, ΤΟΝ ΕΡΩΤΗΣΑ:

“Ανέστη, με βάση αυτά που σου προείπε ο Άγιος Παΐσιος, τι πιστεύεις, τι γνώμη ή λογισμό έχεις;

Τι αισθάνεσαι αναφορικά με αυτά που σου είχε πει προσωπικά ο Αγιορείτης Άγιος;”. 

Ο κ. Α. Μαυροκέφαλος (αριστερά) ομιλητής σε
ημερίδα για τον Άγιο Παΐσιο (2015).

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ:

“Ηλία, όλα όσα μου είχε αναφέρει ο Άγιος Παΐσιος, τα βλέπω να έχουν υλοποιηθεί. Να έχουν λάβει χώρα. Όλα. Θεωρώ ότι είμαστε πάρα πολύ κοντά στα γεγονότα τα οποία είχε προφητεύσει ο άγιος γέροντάς μας”..

Για να προσθέσει ο ίδιος:

“Οι Έλληνες πρέπει να προετοιμασθούν πνευματικά και κοσμικά, έτσι όπως ο άγιος Παϊσιος, οι άλλοι άγιοι και οι σημερινοί ασκητές μας λένε και μας νουθετούν προδρομικά..”.

To ιερό προσκύνημα του Αγίου Παισίου στη Μαΐστρο της Αλεξανδρούπολης
το οποίο ανεγέρθηκε από τον κ. Ανέστη Μαυροκέφαλο.

Για να κλείσει ο φίλος Ανέστης:

“Είναι καιρός θεωρώ να ξυπνήσουν και τα υπόλοιπα παιδιά του Κυρίου, όλα όσα βρίσκονται μακριά από τον Ιησού Χριστό, την Ορθοδοξία και την Εκκλησία που ίδρυσε ο Τριαδικός Θεός και να προετοιμασθούν”..

Ηλίας Καλλιώρας

ΠΗΓΗ : https://www.triklopodia.gr/

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΥ π. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΣΤΟ ΛΟΙΜΩΔΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ - ΜΑΘΗΜΑ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΜΑΣ ΘΕΟ

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/argyrios.ntalianis/videos/3564934630189426/?t=13 https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/pneymatika-ofelima/6958521_sygklonistiki-martyria-toy-p-stefanoy-shetika-me-ti-theia

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΜΑΡΤΥΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ - 26η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ήκμασε στους χρόνους του Λικινίου (313), κατάγονταν δε από τη Ρώμη και ζούσε στη Κωνσταντινούπολη, μαζί με τον αδελφό του Δομέτιο, ο οποίος ήτο Επίσκοπος του Βυζαντίου. Επιθυμώντας να μαρτυρήσει, μετέβη στην Νικομηδεία και ήλεγξε τον Λικίνιο, λέγοντάς του ότι μάταια καταπονεί τα στρατεύματά του διώκοντας τους χριστιανούς. Βασανίστηκε ποικιλοτρόπως και στο τέλος αποκεφαλίστηκε, λαμβάνοντας το στεφάνι του μάρτυρα. Ο αδελφός του, Επίσκοπος Δομέτιος, ενεταφίασε το άγιο λείψανό του στην Αργυρούπολη. Την ευχή του να έχουμε.

ΠΗΓΗ : Κ.Χ.ΔΟΥΚΑΚΗ, ΜΕΓΑΣ ΣΥΝAΞΑΡΙΣΤΗΣ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1894, σ. 327.

ΜΑΡΤΥΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΘΛΗΣΑΝΤΕΣ ΜΕΤ΄ΑΥΤΩΝ 23 ΜΑΡΤΥΡΕΣ - 26η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Στους χρόνους των διωγμών του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305), οι σύζυγοι ο Αδριανός και η Ναταλία, κρύφτηκαν μαζί με άλλους χριστιανούς σε σπηλιές που βρίσκονταν σε βουνά. Εκεί συνελήφθησαν μαζί με άλλους 23 χριστιανούς και υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια. Ο Αδριανός, ξυλοκοπήθηκε άγρια και του απέκοψαν τα πόδια και τα χέρια, αφού πρώτα τον τοποθέτησαν πάνω σε άκμονα. Η γυναίκα του παρευρέθηκε στο μαρτύριο, δίδοντας του θάρρος και βοήθησε τον δήμιο στο αποτρόπαιο έργο του, προκειμένου να υποφέρει λιγότερο ο Αδριανός. Ακολούθως, πέταξαν τα άγια λείψανά του στην πυρά. Η Ναταλία κατάφερε να διασώσει ένα χέρι του, το οποίο κατόπιν το άλειψε με μύρο και αρώματα. Την ώρα της καύσης των χριστιανών, έπεσε ισχυρή βροχή και έσβησε η φωτιά. Τότε ο Ευσέβιος, μάζεψε τα μαρτυρικά άγια λείψανα και τα μετέφερε στην Αργυρούπολη, όπου και τα ενεταφίασε. Εκεί μετακόμισε και η αγία Ναταλία, έζησε ειρηνικά τον υπόλοιπο βίο της και ενταφιάστηκε πλάι στα άγια λείψανα των μαρτύρων. Την ευχή τους να έχουμε.

ΠΗΓΗ : ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΑΜΙΓΟΥ, ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, ΑΘΗΝΑ 1996, σ. 16.

ΨΕΥΤΟΡΩΜΑΙΪΚΟ

ΠΡΟΡΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΕΓΕΡΤΗ - ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ - ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

«Ὅταν θὰ ἰδῆτε τὸ χιλιάρμενο στὰ ἑλληνικὰ νερά, τότε θἄρθη».

«Ὅταν θὰ ἰδῆτε τὸ χιλιάρμενον στὰ ἑλληνικὰ ὕδατα, τότε θὰ λυθῆ τὸ ζήτημα τῆς Πόλης».

«Οἱ ἀντίχριστοι θὰ φύγουν, ἀλλὰ θἄρθουν πάλι· ἔπειτα θὰ τοὺς κυνηγήσετε ἕως τὴν Κόκκινη Μηλιά».

«Ξένος στρατὸς θὰ ἔλθη, Χριστὸ θὰ πιστεύη, γλώσσα δὲν θὰ ξέρη...».

«Μὲ ἄλλους θὰ κοιμηθῆτε καὶ μὲ ἄλλους θὰ ξημερώσετε».

«Ἐσεῖς θὰ πᾶτε νὰ κατοικήσετε ἀλλοῦ καὶ ἄλλοι θἀρθοῦν νὰ κατοικήσουν σὲ σᾶς».

«Θὰ ἔρθη καιρὸς ποὺ οἱ Ρωμιοὶ θὰ τρώγωνται ἀναμεταξύ τους. Ἐγὼ συστήνω ὁμόνοιαν καὶ ἀγάπην».

«Ἂν βρίσκουν στὸ δρόμο ἀσήμι, δὲν θὰ σκύβουν νὰ τὸ πάρουν. Γιὰ ἕνα ὅμως ἀστάχυ θὰ σκοτώνωνται ποιὸς νὰ τὸ πρωτοπάρῃ...».

«Τὸ κακὸ θὰ σᾶς ἔρθῃ ἀπὸ τοὺς διαβασμένους».

«Θἄρθη καιρὸς ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχη αὐτὴ ἡ ἁρμονία ποὺ εἶνε σήμερα μεταξὺ λαοῦ καὶ κλήρου».

«Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων».

«Θἄρθη πρῶτα ἕνα ψευτορωμαίϊκο· νὰ μὴ τὸ πιστέψετε· θὰ φύγῃ πίσω».

«Θὰ σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καὶ δυσβάστακτο φόρο, ἀλλὰ δὲν θὰ προφθάσουν».

«Θὰ βάλουν φόρο στὶς κότες καὶ στὰ παράθυρα».

«Ὅταν ἀκούσετε ὅτι ὁ πόλεμος πιάστηκε ἀπὸ κάτω, τότε κοντὰ θὰ εἶνε».

«Ἂν ὁ πόλεμος πιαστῆ ἀπὸ κάτω, λίγα θὰ πάθετε· ἂν πιαστῆ ἀπὸ πάνω, θὰ καταστραφῆτε».

«Θἆνε ὄγδοος αἰώνας ποὺ θὰ γίνουν αὐτά».

«Πολλὰ θὰ συμβοῦν. Οἱ πολιτεῖες θὰ καταντήσουν σὰν μπαράγκες».

«Θἀρθῆ καιρὸς ποὺ θὰ βγῆ ὁ καταραμένος δαίμονας ἀπὸ τὸ καυκί του».

«Θἀρθῆ καιρὸς ποὺ οἱ χριστιανοὶ θὰ ξεσηκωθοῦν ὁ ἕνας κατὰ τοῦ ἄλλου».

«Θὰ βγοῦν πράγματα ἀπὸ τὰ σχολεῖα ποὺ ὁ νοῦς σας δὲν φαντάζεται».

ΠΗΓΗ : +ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ, Ε΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΑΘΗΝΑΙ 1977, σσ. 336 κ.ε.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ - 23η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ήκμασε στους χρόνους του Μάρκου Αυρηλίου, χρηματίσας επίσκοπος Λουγδούνου (Λυών της Γαλλίας). Ήτο συγγραφεύς σπουδαίων χριστιανικών πονημάτων. Διαδέχθηκε στην επισκοπή του τον μάρτυρα Ποθεινό, και κατάφερε να λυτρώσει πολλούς Έλληνες από την πλάνη των ειδώλων^. επίσης οδήγησε πολλούς μάρτυρες στον Χριστό για την πίστη τους. Κατά τον Μελέτιο, γεννήθηκε στη Σμύρνη και εχρημάτισε μαθητής των Πολυκάρπου και Παπίου που ήτο μαθητές του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Στα τέλη της βασιλείας του Σεβήρου αποκεφαλίστηκε και έλαβε το στεφάνι του μάρτυρα. Την ευχή του να έχουμε.

ΠΗΓΗ : Κ.Χ.ΔΟΥΚΑΚΗ, ΜΕΓΑΣ ΣΥΝAΞΑΡΙΣΤΗΣ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1894, σ. 309.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΙΡΜΙΟΥ - 23η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ήκμασε εις τους χρόνους του Διοκλητιανού (288), διατελών επίσκοπος Συρμίου, στη Σελευκεία της Συρίας. Αφού συνελήφθη, μεταφέρθηκε στην Παννονία (περιοχή πέριξ του Δούναβη ποταμού), όπου ευρεθείς ενώπιον του ηγεμόνα Πρόβου, ομολόγησε την πίστη του στον Ιησού Χριστό, φυλακίστηκε και αφού απελευθερώθηκε αργότερα, δάρθηκε. Κατόπιν έλαβε το μαρτυρικό στέφανο δι΄ αποκεφαλισμού. Το δε άγιο λείψανό του ρίχθηκε στον ποταμό Σάο. Την ευχή του να έχουμε.

ΠΗΓΗ : Κ.Χ.ΔΟΥΚΑΚΗ, ΜΕΓΑΣ ΣΥΝAΞΑΡΙΣΤΗΣ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1894, σ. 308.

KΥΡΙΑΚΗ & ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (ΕΣΠΕΡΑΣ) - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ - 21η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ήλκε την καταγωγή του από την Έδεσσα, ήτο Εβραίος και άριστος γνώστης των Γραφών. Ερχόμενος στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει, άκουσε το κήρυγμα του Ιωάννη του Βαπτιστή και θαυμάζοντας τον αγγελικό βίο του, βαπτίστηκε. Κατόπιν, βλέποντας τον Χριστό, τη διδασκαλία και τα θαύματά του, τον ακολούθησε ως το σωτήριο Πάθος του. Μετά την Ανάληψη, πήγε στην πατρίδα του και αφού βάπτισε χριστιανό τον τοπάρχη Αύγαρο, καθάρισε από την αρρώστια της λέπρας που είχε απομείνει στο μέτωπό του. Κήρυξε το Ευαγγέλιο σε πολλές πόλεις της Συρίας βαπτίζοντας αρκετούς χριστιανούς και έτσι βρέθηκε στη Βερούτι της Φοινίκης, όπου κι εκεί αφού δίδαξε και βάπτισε πολλούς χριστιανούς, παρέδωσε τη ψυχή του στον Πανάγιο Τριαδικό Θεό.

ΠΗΓΗ : ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Τομ. 3, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1819, σ. 277. 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣ - ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Φίλος πραγματικός είναι εκείνος ο οποίος, στον καιρό του πειρασμού, υποφέρει μαζί με τον συνάνθρωπό του τις θλίψεις, τις δυσκολίες, τις δοκιμασίες και τις συμφορές που ήρθαν σε εκείνον, σαν να είναι δικές του, χωρίς να θορυβηθεί ή να ταραχτεί.

Ο πιστός φίλος είναι ισχυρό καταφύγιο, επειδή και στην ευημερία του φίλου είναι καλός σύμβουλος και συνεργάτης ομόψυχος, και στη δυστυχία του είναι ειλικρινής βοηθός και συμπαραστάτης γεμάτος συμπόνια.

Μόνο όσοι τηρούν με ακρίβεια τις εντολές και έχουν μυηθεί αληθινά στις βουλές του Θεού δεν εγκαταλείπουν τους φίλους τους, όταν ο Θεός επιτρέπει να περνούν αυτοί πειρασμό. Αντίθετα, οι καταφρονητές των εντολών και αμύητοι στις θείες βουλές, όταν ο φίλος τους ευημερεί, απολαμβάνουν μαζί του, όταν όμως περνά δοκιμασία και δυστυχεί, τον εγκαταλείπουν, καμιά φορά μάλιστα πηγαίνουν και με το μέρος των εχθρών του.

ΠΗΓΗ : ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΗ΄ (38), ΤΟΜ. Γ΄, Εκδ. "Το Περιβόλι της Παναγίας", Θεσσαλονίκη 2006, σ. 320.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΤΡΩΝΕΙ ΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΙΜΙΚΗ ΝΟΣΟ ΤΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ

Ο Άγιος Σπυρίδωνας διώχνει το θανατικό.
(Από την «ουρανία»του Ιερού Προσκυνήματος Αγ.Σπυρίδωνος).

Κυριακή των Βαΐων: Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, το 1630 με θαυματουργική επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνος σώθηκε η Κέρκυρα από πανώλη, από τη φοβερή θανατηφόρα λοιμική νόσο. Η αρρώστια, όπως αναφέρουν ιστορικές πηγές, ξεκίνησε στην Κέρκυρα τον Οκτώβριο του 1629. Μεταδόθηκε από ένα πλοίο που έφτασε στην Κέρκυρα από την Ιταλία.

Τα Χριστούγεννα του 1629 εντοπίστηκαν τέσσερα κρούσματα στην Κέρκυρα και όσο ο καιρός περνούσε τόσο αυτά πολλαπλασιάζονταν. Παρά τα αυστηρά μέτρα που έλαβαν οι υγειονομικές αρχές, το κακό δεν υποχωρούσε. Οι άνθρωποι κατέφυγαν στις πρεσβείες του Αγίου Σπυρίδωνος, την μεγαλύτερη και ύστατη ελπίδα. Πράγματι, όπως γράφεται, ο Άγιος δεν έμεινε ασυγκίνητος από τις παρακλήσεις και τις προσευχές των ανθρώπων. Λίγο καιρό πριν τις ημέρες του Πάσχα πολλοί ασθενείς τον έβλεπαν στον ύπνο τους να τους ευλογεί και να τους χαρίζει την υγεία.

Επίσης, οι νυκτερινοί σκοποί του Παλαιού Φρουρίου έβλεπαν τη νύχτα ένα φως υπερκόσμιο να αιωρείται, πάνω από το ναό του Αγίου. Σιγά, σιγά, μέρα με τη μέρα, τα κρούσματα ελαττώθηκαν μέχρι που έπαυσαν οριστικά την ημέρα των Βαΐων του 1630.

Οι Κερκυραίοι απέδωσαν τη διάσωσή τους σε θαύμα του Αγίου και καθιέρωσαν από τότε την ημέρα αυτή λιτάνευση του ιερού λειψάνου. Η λιτανεία της ημέρας αυτής έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια από όλες τις άλλες και η πορεία της καλύπτει την περίμετρο της μεταβυζαντινής πόλης της Κέρκυρας.

ΠΗΓΗ : ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!, ΚΕΡΚΥΡΑ 2019, σ. 157.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΣΑΠΡΙΚΙΟΣ - ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ

Ήταν κάποτε δύο φίλοι, ο Νικηφόρος και ο Σαπρίκιος. Ζούσαν στην Αντιόχεια τον 4ο αιώνα μ. Χ. Κάποια στιγμή συνέβη να μαλώσουν για κάποιον ασήμαντο λόγο. Τότε ο Σαπρίκιος μίσησε τόσο πολύ τον Νικηφόρο, που από αδελφικοί φίλοι έγιναν εχθροί. Ο Νικηφόρος προσπαθούσε με πολλούς τρόπους να πείσει τον Σαπρίκιο ότι δεν έπρεπε αυτοί που ήταν τόσο αγαπημένοι, να μη μιλούνε, αλλά αυτός δεν άκουγε τίποτα.

Εκείνα τα χρόνια ξέσπασε διωγμός. Ο Σαπρίκιος συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες, αρνήθηκε να αλλάξει την πίστη του και τον πήγαν να τον εκτελέσουν. Ο Νικηφόρος όταν έμαθε ότι ο παλιός του φίλος θα πέθαινε, έτρεξε να τον βρει. Τον ακολουθούσε καθώς οι ειδωλολάτρες πήγαιναν για να τον οδηγήσουν στο θάνατο και τον παρακαλούσες να τον συγχωρέσει. Όμως ο Σαπρίκιος, και τη στιγμή εκείνη που επρόκειτο να πεθάνει δεν τον συγχωρούσε, τόση κακία έκρυβε μέσα του. Τότε τη στιγμή που ο δήμιος ετοιμαζόταν να αποκεφαλίσει τον Σαπρίκιο, αυτός άλλαξε γνώμη, αρνήθηκε το Χριστό και θυσίασε στα είδωλα.

Ο Νικηφόρος, μη μπορώντας να πιστέψει πού οδήγησε το μίσος τον Σαπρίκιο, ζήτησε και πήρε τη θέση του, μαρτύρησε για το Χριστό και αγίασε. Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Νικηφόρου κάθε χρόνο στις 9 Φεβρουαρίου. Η παράδοση λέει ότι ο Σαπρίκιος πέθανε λίγο μετά το μαρτύριο του Νικηφόρου, χωρίς να συγχωρέσει και χωρίς να συγχωρεθεί.

ΠΗΓΗ : ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΔΑΜΙΓΟΥ, ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, ΑΘΗΝΑ 1996, σ. 184.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κάποτε ήταν ένας σπουδαίος Ρωμαίος στρατηγός, ο Πλακίδας. Είχε δύο παιδιά και ήταν ειδωλολάτρης. Ήταν όμως καλόψυχος άνθρωπος και έκανε πολλές ελεημοσύνες. Ο Θεός, βλέποντας την καλή του την καρδιά, του εμφανίσθηκε κατά έναν παράδοξο τρόπο.

Ο Πλακίδας αγαπούσε πολύ το κυνήγι. Μια μέρα, εκεί που κυνηγούσε είδε ένα πανέμορφο ελάφι κι άρχισε να το κυνηγάει. Το ελάφι τον παρέσυρε σε μια πηγή, κι εκεί ο Πλακίδας είδε ένα πολύ παράξενο θέαμα. Στα κέρατα του ελαφιού έλαμψε ένας ολοφώτεινος σταυρός και γράφτηκε το όνομα «Ιησούς Χριστός». Ο Πλακίδας τα έχασε, ενώ το ελάφι του μίλησε και του είπε: «Γιατί με κυνηγάς; Εγώ είμαι ο Χριστός που σε αγαπά. Είδα την καλή σου την καρδιά και θέλω να γνωρίσεις την αλήθεια και να βαπτιστείς».

Ο Πλακίδας συγκλονίστηκε, βαφτίστηκε και μετά από πολλές περιπέτειες μαρτύρησε για το Χριστό και έγινε ο Άγιος Ευστάθιος, τον οποίο γιορτάζει η Εκκλησία μας στις 20 Σεπτεμβρίου.

ΠΗΓΗ : ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΔΑΜΙΓΟΥ, ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, ΑΘΗΝΑ 1996, σ. 94.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ ΚΑΙ ΔΟΣΑΣ - 20η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Εις το πεντηκοστό τρίτο έτος της Βασιλείας του ο Βασιλεύς των Περσών Σαβώριος, επιτέθηκε εναντίον ενός Κάστρου της Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας. Αφού εισήλθε μέσα, άρχισε να γκρεμίζει τις εκκλησίες και να βεβηλώνει τις εικόνες και τα ιερά λείψανα των Αγίων. Τότε, παρουσιάστηκαν ενώπιόν του οι άγιοι Ηλιόδωρος και Δοσάς και αφού ήλεγξαν την ασέβειά του, ομολόγησαν την αληθινή πίστη του Χριστού. Αφού υπέμειναν πολλά βασανιστήρια στο τέλος τους έκοψαν τις μύτες και κατέκαυσαν τα κεφάλια τους. Έτσι έλαβαν τους αμαράντους στεφάνους του μαρτυρίου. Την ευχή τους να έχουμε.

ΠΗΓΗ : ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Τομ. 3, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1819, σ. 276 κ.ε.

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΣΕΒΗΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΜΝΩΝ - 20η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ο Σεβήρος κατάγονταν από τη Σίδη της Παμφυλίας, ο δε πατήρ του Πετρώνιος ήλκε τη καταγωγή του εκ της Θράκης. Βαδίζοντας προς τη Φιλιππούπολη, είδε το μαρτύριο των εν Βιζύη τριανταεπτά αγίων μαρτύρων και με παρρησία κι αυτός ομολόγησε τον Χριστό, κατόπιν φρικτών βασανιστηρίων. Αφού συνελήφθη, του έσκισαν τις σάρκες, του "φόρεσαν" πυρωμένα δαχτυλίδια στα δάχτυλα των χειρών του και κατόπιν αφού τον τοποθέτησαν πάνω σε τέσσερα ξύλα, τον πριόνισαν, τον έζωσαν με πυρωμένη ζώνη και τον αποκεφάλισαν. Ο δε άγιος Μέμνων (ο επονομαζόμενος και Κεντυρίων), τεντώθηκε πρώτα πάνω σε δύο κολώνες και αφού του έκοψαν τα πόδια τον έριξαν και αυτόν στην κάμινο. Ούτως παρέδωσε μρτυρικώς την ψυχήν του στον Πανάγιο Τριαδικό Θεό. Την ευχή τους να έχουμε.

ΠΗΓΗ : ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Τομ. 3, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1819, σ. 276.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑΕΠΤΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΝ ΒΙΖΥΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ - 20η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Από τους άγιους αυτούς μάρτυρες, άλλοι μεν κατάγονταν από τη Βασιλεύουσα και άλλοι από τη Φιλιππούπολη. Συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα της Βιζύης Απελλιανό, και υπέστησαν διάφορα βασανιστήρια διότι ομολογούσαν με παρρησία το Χριστό. Στο τέλος, άναψαν ένα καμίνι κάτω από τη γη, και αφού πρώτα έκοψαν τα χέρια και τα πόδια των μαρτύρων, τους έριξαν στην κάμινο και με τον τρόπο αυτό παρέδωσαν την ψυχή τους στον Πανάγιο Τριαδικό μας Θεό. Την ευχή τους να έχουμε.

ΠΗΓΗ : ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Τομ. 3, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1819, σ. 275.

ΦΛΩΡΟΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΟΣ - 18η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

                            (orthodoxianewsagency.gr)

Ήσαν όχι μονάχα αδελφοί, αλλά και δίδυμοι. όπως μαζί κυοφορήθηκαν και μαζί είδαν το φως του κόσμου, έτσι μαζί ερίχθηκαν σε ένα ξεροπήγαδο και μαζί αντίκρισαν το φως της ανέσπερης ημέρας της αιωνιότητας. Πολλές φορές στα παιδικά μας χρόνια λυπηθήκαμε στη σκέψη πως κάποτε τα αδέλφια θα χωρίσουμε και δεν θάχουμε τη χαρά - τη χαρά των παιδικών μας χρόνων - να μένουμε κάτω από την κοινή μας στέγη και να καθώμαστε γύρω από το ίδιο τραπέζι. Μα να μια περίπτωση από τις μοναδικές, αν δεν είναι και η μόνη, που δυο αδέλφια δεν χωρίσθηκαν ποτέ, μήτε στη ζωή από την ώρα που συνελήφθησαν στην κοιλία της μητέρας των μήτε στο θάνατο, την ώρα που πέρασαν το κατώφλι της θύρας από τούτη τη ζωή προς την άλλη, από τη γη στον ουρανό, "...μίαν ζωής οδόν ειδότες", καθώς λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Την ευχή τους να έχουμε.

ΠΗΓΗ : +ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ, ΜΙΚΡΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ, ΑΘΗΝΑΙ 1980.

ΕΡΜΟΣ, ΣΕΡΑΠΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥΑΙΝΟΣ - 18η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Κατάγονταν από τη Ρώμη. Συκοφαντήθηκαν δε στις αρχές ότι σέβονται μεν τον Χριστό, μισούν δε και αποστρέφονται τα είδωλα. Έτσι, κλήθηκαν από τον Έπαρχο και ομολόγησαν με παρρησία την πίστη τους στον Χριστό. Φυλακίστηκαν σε σκοτεινή και βρωμερή φυλακή, απ΄ όπου όταν απελευθερώθηκαν, αρνήθηκαν εκ νέου να θυσιάσουν στα είδωλα. Τότε, σύρθηκαν σε τόπους πετρώδεις και δύσβατους και με το τρόπο αυτό παρέδωσαν την ψυχή τους στον Κύριο, έλαβαν τον αμάραντο στέφανο της αθλήσεως. Την ευχή τους να έχουμε.

ΠΗΓΗ : ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Τομ. 3, ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 1819, σ. 272.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΧΙΜ. π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΑΓΚΟΥ-ΑΛΑΛΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ...- ΦΛΩΡΙΝΑ 13-8-2020

ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΧΙΜ. π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΑΓΚΟΥ - Η Κοίμηση της Θεοτόκου και οι μεσιτείες της (Φλώρινα 15-8-2020)

KOΡΩΝΟΪΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ο covid-19 είτε ‘’φυσικός’’, είτε δημιουργημένος σε ‘’πονηρά’’ βιοτεχνολογικά εργαστήρια μάς αναγκάζει σαν ορθοδόξους χριστιανούς να τον αντιμετωπίσουμε Αγιοπνευματικά. Μας οδηγεί σε καλοπροαίρετη θεοδικεία, δηλαδή αναρωτιόμαστε γιατί ο Χριστός μας επιτρέπει να βιώνουμε βάσανα και πειρασμούς κατά την επίγεια ζωή μας.

Όλοι μας ξέρουμε από την θεόπνευστη ζωή και θεολογία μας –σαν ορθόδοξοι χριστιανοί- ό,τι μεταπτωτικά –δηλαδή από τότε που αρχίσαμε συνειδητά να αρνιόμαστε στον Αγιοτριαδικό Θεό μας να μάς αγιοποιεί και σοφοποιεί πάσχουμε όλοι μας τις ίδιες ακριβώς ψυχοσωματικές συνέπειες αυτής της απόλυτα ευσυνείδητης ελεύθερης άρνησης.

Ας είμαστε ειλικρινείς: το ίδιο προπατορικό αμάρτημα το επαναλαμβάνουμε σταθερότατα στην καθημερινή μας επίγεια ζωή. Η Αγία Τριάδα εδώ και 13,8 δις χρόνια συνέχει και συγκροτεί και εξελίσσει όλο το άλογο υλικό Συμπάν, άμεσα με την Άκτιστη Θεία Ενέργεια Της χωρίς Φυσικούς Νόμους. Έτσι τα λεγόμενα φυσικά φαινόμενα είναι θεϊκά ενεργήματα. Ο πατήρ δια του Λόγου (προ και μετά την σάρκωσή Του) εν Αγίω Πνεύματι, με την Αγιοτριαδική Άκτιστη Θεία Ενέργεια Του μέσα από σεισμούς, λοιμούς, καταποντισμούς, πυρκαγιές και λοιπά νομιζόμενα από μας ‘’φυσικά κακά’’ κινεί-λειτουργεί άμεσα την ‘’μηχανή’’ του αλόγου υλικού Σύμπαντος- δηλαδή το σύνολο όλων των υλικών quanta (=πακέτων ενεργείας) που το συγκροτούν (το άλογο υλικό σύμπαν). Εξαίρεση αποτελούν μόνο τα λογικά Του κτίσματα Άγγελοι και Άνθρωποι. Ο Θεός συνέχει και συγκροτεί την ουσία των φύσεών μας –γιατί κάθε θείο κτίσμα λογικό ή όχι είναι υλικό σε σύγκριση με τον μόνο αυθύπαρκτο και άυλο Αγιοτριαδικό μας Θεό. Η εξαίρεση έγκειται ό,τι σαν λογικά θεία κτίσματα (πνεύματα οι Άγγελοι, ψυχοσωματικοί οι Άνθρωποι) έχουμε σχέση ελεύθερη με τον Θεό μας διαπροσωπική, θετική ή αρνητική. Θετική όταν τον αφήνουμε να μας αγιοποιεί και σοφοποιεί, αρνητική όταν του το αρνιόμαστε, πάντα συνειδητά και ελεύθερα.

Αν εμείς οι επίγειοι ψυχοσωματικοί, μεταπτωτικοί Άνθρωποι δεν αμαρτάναμε αμετανόητα –όπως προπεριγράψαμε τότε ο Θεός μας θα μάς φώτιζε και δόξαζε εξελίσσιμα, καθημερινά, αδιάκοπα. Μόνο τότε θα βιώναμε όλα τα θεία ενεργήματα –που ακροθιγώς αναφέραμε- χωρίς να υποφέρουμε ψυχοσωματικά από όσα τώρα μας φαίνονται κακά. Αυτό μάς το επιβεβαιώνουν στην πράξη όλοι οι επίγειοι Άγιοι μας όταν κατά την επίγεια ζωή τους ζούσαν ενίοτε εμπειρίες Θεοδωρήτου Δοξασμού. Αυτό συνέβαινε και πριν την σάρκωση του Λόγου (π.Χ.) και μετά την σάρκωση του Λόγου (μ.Χ.) Τρανά και ελαχιστότατα δειγματοληπτικά παραδείγματα: Τον 6ο π.Χ. αιώνα τα τρία εβραιόπουλα παρέμειναν άκαυστα ριγμένα από τον Ναβουχοδονώσορα μέσα σε φοβερότατο πυρ. Τον ίδιο αιώνα ο Δανιήλ παίζει με φοβερά λιοντάρια σαν με γατάκια μέσα στον λάκκο των λεόντων, που τον έριξε ‘’τιμωρητικά’’ ο Ναβουχοδοωώσορ.

Μετά Χριστόν από τον 1ο μ.Χ. αιώνα ως σήμερα τον 21ον μ.Χ. αιώνα οι ιερομάρτυρες και οσιομάρτυρες Ορθόδοξοι Άγιοι – δοξασμένοι από τον Χριστό μας, αντέχουν φρικτότατα ψυχοσωματικά μαρτύρια και θανάτους σωματικούς με υπομονή, συγχωρητικότητα, ταπείνωση, αγάπη όλα σε αγιοπνευματική αναμάρτητη ποιότητα.

Μέχρι σήμερα 2020 μ.Χ. τέτοιοι μάρτυρες αριθμούν περίπου 150 εκατομμύρια, χονδρικά. Επίσης τέτοιοι δοξαζόμενοι ορθόδοξοι Άγιοι –μάρτυρες ή όχι- βιώνουν ενίοτε άρση των αδιαβλήτων (=ακατηγορήτων) παθών όπως πείνα, δίψα, σωματικές-ψυχικές παθήσεις, σωματικό θάνατο, σωματικά ένστικτα κ.ο.κ. Ας θυμηθούμε βίους σαν του Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου (1ος μ.Χ. αιώνας), Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ (18ος-19ος μ.Χ. αιώνας) κ.ο.κ. Τα υπενθυμίζουμε όλα αυτά για να αλληλοδιδαχθούμε ότι όταν αφήνουμε τον Θεάνθρωπο Χριστό μας –τον σαρκωμένο Λόγο- να μας αγιοποιεί και σοφοποιεί σαν Πατέρας και Γιατρός μας μέσα στην μήτρα της Θεοτόκου (ορθόδοξη Εκκλησία μας), της μανούλας μας, της Παναγίτσας μας, μαζί –στην ίδια μήτρα με όλα μας τα Άγια αδελφάκια Αγίους, Αγγέλους και Αγίους Ανθρώπους-. (Ανθρώπους ζωντανούς και κεκοιμημένους, επιγείους και επουρανίους ορθοδόξους Αγίους).

Ο Χριστός μας δεν αγιοποιεί κανέναν επίγειο ή επουράνιο Άγιο άνθρωπο ατομικά αλλά μόνον ενδοεκκλησιαστικά μαζί και μέσα στην Θεοτόκο μαζί με όλους τους Αγίους Αγγέλους και ανθρώπους. Γι’ αυτό και όλους τους καλοπροαιρέτους δικαίους και ευσυνειδήτους ετεροδόξους και αλλοδόξους θα τούς βαπτίσει ορθοδόξους είτε κατά την επίγεια είτε κατά την μεταθανάτια ζωή τους. Είτε δια κανονικού ορθοδόξου ιερέως του, είτε άμεσα ο ίδιος. Τρανό παράδειγμα οι εισπηδητικότες μάρτυρες εθνικοί των πρώτων τριών μ.Χ. αιώνων που δεν τους βάπτισε δια κανονικού ορθοδόξου ιερέως ο Χριστός μας αλλά άμεσα ο ίδιος μέσα στο αίμα τους (κλασσικό παράδειγμα δυο από τους βασανιστές εθνικούς (=ειδωλολάτρες) στρατιώτες του Αγίου Χαραλάμπους (3ος μ.Χ. αιώνας).

Μη ξεχνάμε ό,τι ο Χριστός μας ο ίδιος αμεσότατα- είτε δια του κανονικού ορθοδόξου επισκόπου ή ιερέα Του είτε χωρίς αυτόν –όταν ο ιερέας λείπει λόγω ειδικών συνθηκών όπως προπεριγράψαμε- ο ίδιος ο Χριστός μας, τονίζουμε εμφαντικά μάς βαπτίζει, εξομολογεί, συγχωρεί, λειτουργεί, αγιάζει, κοινωνεί, μνημονεύει, παντρεύει κ.ο.κ.

Στην ορθόδοξη εκκλησία μας ο κανονικός ιερέας δεν αντιπροσωπεύει τον Χριστό, που δήθεν περιορίζεται μόνο στον ουρανό (παπισμός) αλλά τον εκπροσωπεί, δηλαδή είναι η αισθητή παρουσία του Χριστού. Ο Άγιος Νεκτάριος και άλλοι Άγιοι όταν χρησιμοποιούν για τον ορθόδοξο ιερέα την λέξη αντιπρόσωπος Χριστού την εννοούν με την ορθόδοξη σημασία της, δηλαδή εκπρόσωπος Χριστού.

Λοιπόν επανερχόμαστε στο κύριο θέμα μας. Κατά τον Χριστοδώρητο δοξασμό τους οι επίγειοι συνάνθρωποι μας ορθόδοξοι άγιοι, νιώθουν ψυχοσωματικά όλα αυτά που προπεριγράψαμε. Όταν είναι μόνον καθερώμενοι ή φωτισμένοι βιώνουν έντονα την ορθόδοξη χαρμολύπη. Χαρά γιατί αισθάνονται μέσα τους και γύρω τους την έντονη αισθητή παρουσία (ψυχοσωματική πάντα) του Πατερούλη και Ιατρού του Χριστού, της Μανούλας τους Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων Αδελφών τους Αγγέλων και Ανθρώπων (Ανθρώπων ζώντων και κεκοιμημένων). Νιώθουν σαν βρέφη που τα περιποιούνται οι γονείς τους και όλα τους τα αδελφάκια (μικρά και μεγάλα). Άρα δεν νιώθουν μοναξιά και ανασφάλεια.

Βέβαια πότε-πότε παιδαγωγικά ο Χριστός μας τους περιορίζει αυτή την αίσθηση της ασφάλειας και της σιγουριάς. Έτσι οι άγιοι επίγειοι συνάνθρωποι μας καταλαβαίνουν έμπρακτα πόσο αδύναμοι είναι χωρίς τον Χριστοδώρητο αγιασμό (κάθαρση, φωτισμό, θέωση-δοξασμό). Για τον ίδιο λόγο παραχωρεί ο Χριστός να τους πειράξουν οι δαίμονες με τους φανταστικούς κακούς λογισμούς. Έτσι οι άγιοι μας καταλαβαίνουν πόσο αμαρτωλοί είναι και πόση ανάγκη έχουν της θείας βοηθείας. Γι’ αυτό και ο Χριστός μας –κατά την επίγεια ζωή τους δεν τους μεταμορφώνει τελείως τα διαβλητά (=κατηγορήσιμα) ψυχοσωματικά πάθη τους (3φ=φιλοδοξία, φιλαργυρία, φιληδονία κ.ο.κ.) σε άγιες αρετές (=εξαγιασμένα ψυχοσωματικά πάθη).

Όταν οι Δαίμονες –κατά Θεία πάνσοφη παιδαγωγική παραχώρηση μάς πειράζουν μέσω φανταστικών λογισμών ή και αισθήσεων άθελά τους μας ωφελούν. Το κάνουν βέβαια από κακή προαίρεση, δηλαδή μας προτρέπουν να ικανοποιούμε με λογισμούς, λόγους, πράξεις τα διαβλητά ψυχοσωματικά μας πάθη γιατί μόνον έτσι αρνιόμαστε στον Χριστό μας να μας αγιοποιεί και σοφοποιεί –όπως προείπαμε- και παγιωνόμαστε τόσο στο κακό που από τώρα και αιώνια συνειδητά –μη γένοιτο- να αρνιόμαστε να μας αγιοποιεί και σοφοποιεί. Δηλαδή δοκιμάζεται η ελεύθερη και συνειδητή μετάνοια ή αμετανοησία μας, καταλαβαίνουμε την φοβερή μας αμαρτωλότητα που είναι ο μεταδοτικότατος υπερμολυσματικός ‘’κορωνοϊός’’ της αμαρτίας μας, από τον οποίο συμπάσχουμε συναμφότεροι και αλληλομολυνόμαστε.

Εμείς -αφελώς τώρα- με την επιδημία του συμβατικού κορωνοϊού πανικοβληθήκαμε μη χάσουμε την σωματική υγεία και ζωή μας. Τρέξαμε σε ορθόδοξες εκκλησίες και μοναστήρια γιατί αναζητήσαμε μόνο την σωματική θεραπεία από την λοιμώδη ασθένεια. Είδαμε τον Χριστό και τα Άγια Ορθόδοξα Μυστήρια σαν θεραπεία (πανάκεια) μόνον των σωματικών ασθενειών. Αυτό είναι καλό κι έτσι κάνουν όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί σε παρόμοιες περιπτώσεις. Να υπενθυμίσουμε σε όλους μας ό,τι η ιστορία επαναλαμβάνεται σταθερά σαν φωτοαντίγραφο όλους τους μεταπτωτικούς ανθρώπινους αιώνες. Μόνον η τεχνολογία εξελίσσεται. Τίποτε άλλον δεν αλλάζει. Το μόνο ‘’καινό’’ (=καινούργιο) στην πανανθρώπινη μεταπτωτική κοινή ιστορία μας είναι η ενανθρώπιση του Λόγου εδώ και 2000 χρόνια, περίπου.

Τονίζουμε επιπρόσθετα ό,τι ο Χριστός επιτρέπει τα αδιάβλητα πάθη που προπεριγράψαμε- γιατί αυτά είναι η σωματοποίηση και η συνέπεια των διαβλητών ψυχοσωματικών μας παθών και τίποτε λιγότερο (ήτοι εξαιτίας των διαβλητών παθών πάσχουμε και τα αδιάβλητα). Κύριος σκοπός του Χριστού μας είναι να καταλάβουμε ό,τι λόγω της ψυχοσωματικής αμετανόητης αμαρτωλότητας μας υποφέρουμε ψυχοσωματικά. Είναι πανεύκολο για τον Χριστό μας να θεραπεύσει κάθε αδιάβλητο σωματικό πάθος μας. Το κάνει, αν θέλει αστραπιαία. Ξέρει όμως ο πάνσοφος Θεάνθρωπος Πατέρας μας και Ιατρός μας ό,τι τότε ελεύθεροι από σωματικά βάσανα θα αμαρτάνουμε ανεξέλεγκτα. Άλλωστε αυτό ακριβώς (το να αμαρτάνουμε ανεξέλεγκτα) επιδιώκουμε να καταφέρουμε με τις επίγειες γνώσεις, επιστήμες, τεχνικές, τεχνολογίες (ιατρικές κλπ). Δηλαδή να ικανοποιούμε τα διαβλητά ψυχοσωματικά αμαρτωλά μας πάθη σωματικά υγιείς και ασφαλείς με την φρούδα ελπίδα μιάς εκκοσμικευμένης ειρήνης.  Αν και όπως τόνιζε1  ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Σέρβος Ιεράρχης 1880-1955 μ.Χ.) οι ψυχρές μας αλληλοσυγκρούσεις για ικανοποίηση της αμαρτωλότητας μας ενίοτε καταλήγουν σε θερμότατους πολύνεκρους πολέμους (που λόγω ανάπτυξης της πολεμικής τεχνολογίας γίνονται όλο και πιο καταστροφικοί και πολύνεκροι).

Ο ίδιος Άγιος στο βιβλίο του ‘’Αργά βαδίζει ο Χριστός’’2  μάς υπενθυμίζει την κοινή ορθόδοξη εμπειρία των Αγίων μας ό,τι ενώ εμείς θέλουμε για τους λόγους που προαναφέραμε, να λύσουμε κάθε πρόβλημα και πειρασμό είτε μόνοι μας (ουμανιστικά) είτε με την βοήθεια του Θεού αλλά για τους λόγους που προαναφέραμε, ευτυχώς, ο Χριστός δεν μας ικανοποιεί το αίτημά μας. Γι’ αυτό και θα επιτρέψει 2ο γύρο κορωνοϊού ή άλλους πειρασμούς που μόνον ο Ίδιος γνωρίζει και κάπως, εξελικτικά, γνωστοποιεί στην Θεοτόκο και σε κάποιους από τους Αγίους Του Αγγέλους ή Ανθρώπους.

Τονίζουμε ό,τι ο Χριστός δια του κανονικού εκπροσώπου του ορθοδόξου ιερέα Του δεν μεταδίδει καμία σωματική λοιμώδη κολλητική ασθένεια αντίθετα ο Χριστός και μέσω του εκπροσώπου Του (κανονικού ορθοδόξου ιερέα) και μέσω των Αγίων ορθοδόξων λειψάνων, εικόνων ακόμη και μέσα από την σκόνη των ορθοδόξων ναών μας αγιάζει και μας θεραπεύει και από σωματικά αδιάβλητα πάθη και από ψυχοσωματικά διαβλητά αμαρτωλά πάθη.

Ενίοτε, κατά την πάνσοφη πρόνοια Του, όπως υπενθυμίσαμε, επιτρέπει όσο και όταν πρέπει σε κάποιους από εμάς να νοσήσουμε, να κολλήσουμε συμβατική ασθένεια κλπ. μόνο για να μας βοηθήσει να μετανοήσουμε (π.χ. ο Μέγας Παχώμιος και εκατοντάδες συνασκητές μοναχοί στην εποχή του πέθαναν από επιδημία χολέρας, 4ος μ.Χ. αιών στην Αίγυπτο). Γι’ αυτό η καλύτερη προσευχή είναι, μας συμβουλεύει ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος (4ος μ.Χ. αιών) είναι για εμάς τους ορθοδόξους επιγείους Αγίους (δηλαδή αγιοποιημένους και σοφοποιημένους αμαρτωλούς)  η εξής: Χριστέ μας δια της Θεοτόκου και μέσα στην Θεοτόκο όπως θέλεις και γνωρίζεις ελέησε μας δηλαδή να μας αγιοποιείς και σοφοποιείς ψυχοσωματικά από τώρα και αιώνια. Η προσευχή αποδίδεται σε νεοελληνική ορθόδοξη ερμηνεία.

***

Ο όλεθρος των παρά φύσιν σαρκικών αμαρτημάτων και των εκτρώσεων

Οι άνθρωποι ικανοποιούμε τα διαβλητά (=κατηγορητέα) ψυχοσωματικά μας πάθη (3φ=φιληδονία, φιλαργυρία, φιλοδοξία, φθόνος, κακία κ.ο.κ.) με λογισμούς, με λόγια και με έργα.

Για να συνειδητοποιήσουμε την αμετανόητη αμαρτωλότητά μας, ο Πατέρας μας και Γιατρός μας, ο Χριστός μας, επιτρέπει παιδαγωγικά να βιώνουμε τα επίχειρα (=αποτελέσματα) της αμετανόητης αμαρτωλότητάς μας.

Τα διαβλητά μας πάθη –όπως προαναφέραμε- ικανοποιούμε συνεχώς όλοι μας και περισσότερο εγώ (σας το εξομολογούμαι) με λογισμούς, λόγους και έργα. Τα επίχειρα είναι τα λεγόμενα βάσανα (λοιμοί, λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί, πυρκαγιές, πόλεμοι ψυχροί ή θερμοί κ.ο.κ.). Αν και λόγω της πωρωμένης και επίμονης αμετανόητης αμαρτωλότητάς μας είμαστε ‘’σκληρόπετσοι’’ και ‘’αναίσθητοι’’ και πρέπει να φάμε πολύ ξύλο σαν παλιόπαιδα που είμαστε, ευτυχώς για εμάς, η Μανούλα μας η Υπεραγία Θεοτόκος και τα αδελφάκια μας, οι Άγιοι Άγγελοι και οι Άγιοι Άνθρωποι -ζωντανοί (επίγειοι) και κεκοιμημένοι-, παρακαλούν τον Χριστό μας να παιδαγωγηθούμε ελαφρά. Ας πούμε  ο Χριστός να μας ρίξει 2-3 αντί για 10 ‘’ξυλιές’’.

Ιδιαίτερη παιδαγωγία από τον Χριστό μας πάσχουμε λόγω των σαρκικών μας αμαρτημάτων όπως η ομοφυλοφιλία ή οι παρά φύσιν σαρκικές σχέσεις μεταξύ ετεροφυλοφίλων εκτός και κυρίως εντός του ιερώτατου και Αγιότατου ορθοδόξου Γάμου (τέτοιες παρά φύσιν σαρκικές ετερόφυλες σχέσεις είναι οι πρωκτικές και στοματικές που συνιστούν την γενικότερη και γενικευμένη ομοφυλοφιλική πρακτική-σωματική παραχρησία). Αυτές επηρεάζουν αρνητικότατα ολόκληρη την ψυχοσωματική οντότητα των συζύγων μέχρι τελευταίου γενετικού γονιδιόματος. Γι’ αυτό σύγχρονοι Άγιοι, όπως οι Άγιοι Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης κ.α. συμβούλευαν τα νέα ορθόδοξα ανδρόγυνα, τους υποψήφιους νέους γονείς, να τα αποφεύγουν για να μην γεννούν παιδιά σπαστικά, αυτιστικά, ομοφυλόφιλα κλπ. (δείτε αναλυτικότερα τα παρακάτω κείμενα3 ).

Επίσης φοβερά αμαρτάνουμε με τις συνειδητές εκτρώσεις, με την συνειδητή συνεργεία ιατρών γυναικολόγων-ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ. Υπάρχουν όμως και οι ασυνείδητες εκτρώσεις λόγω άγνοιας γονέων και πνευματικών ενίοτε.

Εξηγούμεθα: Ένα στείρο ανδρόγυνο επιθυμεί ολόκαρδα, καλοπροαίρετα, ένα παιδάκι. Αποφασίζει να προχωρήσει σε τεχνητή γονιμοποίηση. Προκαλείται με ειδική ορμονοθεραπεία έκτακτη ωορρηξία στην γυναίκα. Κατόπιν προσλαμβάνει ο γιατρός από τις σάλπιγγες 4-5 ωάρια, τα γονιμοποιεί εκτός μήτρας –in vitro- δανειζόμενος σπέρμα από τον σύζυγο ή συγγενή ή φίλο του ζευγαριού ή δανείζεται σπέρμα από τράπεζα σπέρματος. Τα –in vitro- γονιμοποιημένα ωάρια εξετάζονται και ξεχωρίζονται από τον γιατρό σε ‘’ζωηρά’’ δηλαδή υγιή και σε ‘’κοιμισμένα’’ δηλαδή άρρωστα. Τα ‘’κοιμισμένα’’ πετάγονται στο νεροχύτη του ιατρείου. Αν τα υγιή δεν τα θέλει η μάνα, μερικά από αυτά ή όλα φυλάσσονται μέσα σε αποθήκες ψυχρού αζώτου (-272 βαθμούς κελσίου) για τρία περίπου χρόνια. Η μοίρα τους από εκεί και πέρα είναι προκαθορισμένη και ανάλογη. Συγκεκριμένα ή πετάγονται σαν άχρηστα μετά από 3 χρόνια ή χρησιμοποιούνται για καλλυντικά γιατί περιέχουν πολλά βλαστοκύτταρα ή πωλούνται εντός τριών ετών σε άλλους υποψηφίους γονείς παρένθετους, που αδυνατούν να προσφέρουν δικά τους ωάρια και σπερματοζωάρια και αγοράζουν έτοιμα κατεψυγμένα γονιμοποιημένα ψυχοσωματικά ανθρωπάκια.

Κατά την ολιγόωρη ή τρίχρονη παραμονή τους αυτοί οι πλήρεις ψυχοσωματικοί άνθρωποι, -αδελφοί μας, παιδιά μας-, βιώνουν εντονότατη αρνητική επίδραση στην ψυχή τους έστω κι αν το κορμάκι τους είναι άπλαστο ακόμη. Μη ξεχνάμε ό,τι η ψυχή μας από το 1ο δευτερόλεπτο της ύπαρξής μας –κατά την ώρα της σωματικής μας σύλληψης, -εντός ή εκτός μήτρας- έχει δική της πλήρη αίσθηση, συνείδηση, μνήμη κλπ. που την επηρεάζει ψυχοσωματικά για όλη την επίγεια ύπαρξή της.

Γι’ αυτό ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (1907-1991 μ.Χ.) διέγνωνε βαθύτατα ψυχολογικά προβλήματα σε μεγάλους ανθρώπους, παιδιά και εφήβους γιατί οι γονείς τους οι σαρκικοί δεν τους ήθελαν σαν κυήματα και σκεφτόντουσαν να τους εκτρώσουν. Ένιωθαν σαν πεταμένα ‘’ορφανά’’ που οι σαρκικοί τους γονείς ανέχτηκαν να τα μεγαλώσουν και να μην τα πετάξουν. Όλα αυτά βέβαια όταν μετανοήσουν ορθόδοξα γονείς και παιδιά σταδιακά ο Χριστός τα θεραπεύει αλλά όχι αμέσως για να συνειδητοποιούμε τα μαύρα μας τα χάλια, -γονείς και παιδιά- και να διδάσκονται τα παιδιά αυτά να μην επαναλάβουν τα ίδια σφάλματα και λάθη με τους γονείς4 .

Ασυνείδητες εκτρώσεις γίνονται επίσης με την χρήση αντισυλληπτικού χαπιού της μιας ημέρας και με την χρήση ενδομητριακού σπειράματος. (Διαβάστε σχετικά το έγκριτο, εμπεριστατωμένο ιατρικά, άρθρο του π. Ιωακείμ Φωτίου 5 ).

***

Τα λάθη δικά μου, τα ορθόδοξα μόνο του Χριστού μας. Συγχωρέστε με που υποφέρετε τα πάνδεινα, 98% εξ’ αιτίας μου, όλοι σας αδελφάκια μου πολύπαθα και αγαπημένα. Ο Χριστός μας να σας φυλάει από εμένα και από δαιμονικούς λογισμούς όλους σας ορθοδόξους, ετεροδόξους, αλλοδόξους. Τους ορθοδόξους σαν εν Χριστώ αδελφάκια μου μέσα στην μήτρα της Μανούλας μας Θεοτόκου (Ορθοδόξου Εκκλησίας μας). Τους ετεροδόξους και αλλοδόξους σαν κατηχούμενους δυνάμει ορθοδόξους Χριστιανούς. Είστε όλοι θύματά μου, δυστυχώς.

π. Ιωάννης εκ Μακεδονίας

Θεσσαλονίκη, 8.8.2020

Τέλος και τω Χριστώ Δόξα.

***

1 Υπάρχει σχετική ομιλία του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς η οποία εκφωνήθηκε στο Chicago των ΗΠΑ ΤΟ 1927. Βλέπε σχετικά στο βιβλίο: ‘’Πόλεμος και Βίβλος’’, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, εκδόσεις Παρρησία, Αθήνα 2016

2‘’Αργά βαδίζει ο Χριστός, Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, εκδόσεις ‘’Εν πλώ’’, Ιούνιος 2013

3του π. Ιωάννη ‘’Λόγος περί ομοφυλοφιλίας’’ στον σύνδεσμο: 

http://www.immorfou.org.cy/newsvarious-articles/1480-monaxioan13617.html και του αρχιμανδρίτη Σαράντη Σαράντου  ‘’Λόγος περί ομοφυλοφιλίας’’ στον σύνδεσμο:

http://anavaseis.blogspot.com/2013/06/blog-post_5800.html

και στον σύνδεσμο

https://pavlosmelas1904.blogspot.com

/2019/07/blog-post_6.html  για την διδασκαλία σχετικά με την ομοφυλοφιλία των Αγίων γερόντων Αναστασίου Κουδουμιανού, Εφραίμ Φιλοθεΐτη του εν Αριζόνα και αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτηλιναίου.

Επιπλέον, του αρχιμανδρίτη Σαράντη Σαράντου: «Gay Pride»… καί τά ἐπίλοιπα περί ὁμοφυλοφιλίας στον σύνδεσμο εδώ.

4 Βλέπε σχετικά ‘’Βίος και Λόγοι’’ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβιτης, έκδοση Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Χανίων, Κρήτη

5 Διαβάστε το άρθρο του π. Ιωακείμ Φωτίου, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου με τον τίτλο: ‘’Το ενδομήτριο σπείραμα’’ (το κοινώς ‘’σπιράλ’’ ή ‘’coil’’ ή ‘’δαχτυλίδι’’) στον σύνδεσμο

http://www.immorfou.org.cy/newsvarious-articles/2098-keim.html

ΠΗΓΗ : http://www.immorfou.org.cy/