Κάποτε που είχα πάει να εξομολογηθώ (π. Αγαθάγγελος) και να του αφήσω λίγα τρόφιμα, συνέβη το εξής. Αφού εξομολογήθηκα και μου έδωσε τις τελευταίες συμβουλές, ξεκίνησα να φύγω. Είχε συνήθεια να με ξεπροβοδίζει λίγα βήματα έξω απ΄ το καλύβι του. Εκείνη την ημέρα όμως είχε πάρει μια ιδιαίτερη στάση. Είχε στα χέρια του τον σταυρό και συνέχεια μ΄ ευλογούσε. Περπατούσα το μονοπάτι και τον έβλεπα να συνεχίζει να μ΄ ευλογεί. Λίγο μόλις τον άφησαν τα μάτια μου και δεν φαινόταν από εκεί το καλύβι του, πέφτω σ΄ έναν κυνηγό που είχε στραμμένη την κάνη του όπλου του πάνω μου και το χέρι του στη σκανδάλη. Μ΄ ένα επιφώνημα που ασυναίσθητα έβγαλα, με είδε ο κυνηγός, και έπεσε κάτω ξερός από τον τρόμο του, γιατί σίγουρα θα με σκότωνε. Έχοντας στο νου μου τα τελευταία λόγια του Γέροντος στεκόμουν άφοβος μπροστά του. Τον ακούω να μου λέει : "Κάποιος άγιος σε βοήθησε, γιατί το δάχτυλό μου ήταν στη σκανδάλη". Ήμουν βέβαιος πως η ευλογία του Γέροντος μ΄ έσωσε. Το ίδιο με βεβαίωσαν και οι πατέρες της μονής. όταν τους το διηγήθηκα. Ήταν ένα θαύμα. Την άλλη μέρα πήγα πάλι στον Γέροντα να του το πω. Με σταύρωσε και λέει : "Δόξα τω Θεώ, παιδί μου, ο Θεός Βοήθησε". Και γέμισε δάκρυα..................
ΠΗΓΗ : ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ, ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΠΑΠΑ - ΤΥΧΩΝΑ, εκδ. "ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1982,
20 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου