Ο Κύριος δώρισε στον
δούλο του Σέργιο του Ραντονιέζ ασυνήθιστη θαυματουργική δύναμη, κάποτε μάλιστα
ανέστησε νεκρό :
Στα περίχωρα της Μονής
ζούσε κάποιος που έτρεφε βαθύ σεβασμό και πίστη στον Όσιο (Σέργιο του Ραντονιέζ).
Ο μοναχογιός του έπασχε από ανίατη αρρώστια. Με την προσδοκία της θεραπείας
ήλθε να τον παρακαλέσει, φέρνοντας τον άρρωστο μαζί του. Όμως από την
ταλαιπωρία του δρόμου το παιδί του πέθανε ! Χάνοντας έτσι κάθε ελπίδα, ο
πατέρας άρχισε να θρηνεί και να λέει στον Όσιο :
- Αλλοίμονο σε μένα.
Ήλθα εδώ με τη βεβαιότητα ότι θα με βοηθούσες, αλλά το μονάκριβό μου παιδί
πέθανε στο δρόμο. Καλύτερα θα ήταν να μην ερχόμουν, γιατί έτσι δεν θα
κλονιζόταν η πίστη μου σε σένα.
Με δάκρυα και
στεναγμούς ο ταλαίπωρος πατέρας πήγε να φέρει το φέρετρο και τα σάβανα για τη
κηδεία. Ο Όσιος τον λυπήθηκε πολύ και έπειτα από μια θερμή προσευχή ανέστησε το
παιδί ! Όταν ο συντετριμμένος από την θλίψη πατέρας ήλθε κουβαλώντας τα
αναγκαίο για την κηδεία, ο Όσιος του λέει :
- Μη κουράζεσαι και μη
στενάζεις άδικα. Το παιδί σου δεν πέθανε, αλλά ζει !
Ο πατέρας που είχε
διαπιστώσει το θάνατο του γιου του, δεν μπόρεσε να πιστέψει τα λόγια του. Πλησιάζοντας
όμως πείσθηκε για το θαύμα και έξαλλος από χαρά ευγνωμονούσε τον Άγιο.
ΠΗΓΗ :
ΣΟΛΩΝΟΣ Γ. ΝΙΝΙΚΑ, ΡΩΣΙΚΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ,
ΑΘΗΝΑ 1996, σελ. 194 κ.ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου