ΟΙ ΠΑΝΑΓΙΕΣ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ - Β΄

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

Τον Ιανουάριο του 807 πειρατές επέδραμαν στην Μονή προκειμένου να την λεηλατήσουν και να φονεύσουν τους μοναχούς. Κρυμμένοι πλησίον της Μονής ανέμεναν τον κατάλληλο χρόνο για να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους. Μετά το πέρας της ακολουθίας του Όρθρου, οι μοναχοί κατευθύνθηκαν στα κελιά τους για ανάπαυση, ενώ ο Ηγούμενος συνέχισε την προσευχή του στον ναό. Τότε ακούει την φωνή της Παναγίας να του λέει να μην ανοίξουν τις πόρτες του Μοναστηριού σε κανέναν και να ανέβουν στα τείχη για να εκδιώξουν τους πειρατές. Κατόπιν βλέπει το πρόσωπο της Θεοτόκου στην εικόνα να ζωντανεύει και το Θείο Βρέφος να τείνει το δεξιό του χέρι και να επικαλύπτει το στόμα της Μητρός Του λέγοντας : «Μη Μήτερ μου, μη είπης αυτοίς τούτο, αλλά τιμωρηθήτωσαν ούτοι πρεπόντως». Η Παναγία έκλινε δεξιά το πρόσωπό Της και είπε στον Ηγούμενο : «Μην ανοίξετε σήμερον τας πύλας της Μονής». Αμέσως ο Ηγούμενος συγκάλεσε την αδελφότητα και τους ενημέρωσε για το μέγα θαύμα, οι δε Μοναχού ευχαρίστησαν την Παρθένο για την πρόνοιά της. Ακολούθως, ανέβηκαν στα τείχη και απέκρουσαν με επιτυχία την επίθεση των πειρατών. Από τότε αυτή η εικόνα της Παναγίας έλαβε το προσωνύμιο «Παραμυθία», ο δε σχηματισμός των προσώπων παρέμεινε όπως ήταν τη στιγμή του θαύματος.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΣΦΑΓΜΕΝΗ – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

Ο εκκλησιάρχης της Μονής, ένας ιεροδιάκονος, έρχονταν μερικές φορές να γευματίσει όχι την καθορισμένη ώρα αλλά αργότερα. Κάποια ημέρα που αργοπόρησε αρκετά και ζήτησε από τον τραπεζάρη να γευματίσει, εκείνος αγανάκτησε και του είπε με οργή ότι πρέπει να έρχεται στην τράπεζα την καθορισμένη ώρα. Παρόλα αυτά επίμονα ζητούσε φαγητό, ο δε τραπεζάρης αρνούνταν να του δώσει. Ο Εκκλησιάρχης πεινασμένος, νυσταγμένος και γεμάτος οργή και κακούς λογισμούς για τον τραπεζάρη, επέστρεψε στον ναό και εκεί οι λογισμοί του έγιναν ακόμη ισχυρότεροι και τον έβγαλαν εκτός εαυτού. Σε αυτή τη κατάσταση πήγε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και είπε τα εξής επιτιμητικά : «Ως πότε θα σε υπηρετώ κοπιάζοντας και για όλα αυτά δεν έχω ούτε ένα κομμάτι άρτου» ; Παράλληλα πήρε ένα μαχαίρι και την έμπηξε στην εικόνα. Τότε, Ώ του θαύματος ! αίμα εκτινάχθηκε και έρρευσε από την πληγή, το δε πρόσωπο της Παναγίας έγινε ωχρό, Ο εικονοκτόνος τρομοκρατήθηκε πολύ από το φοβερό συμβάν, έγινε σαν τρελός και έπεσε έμπροσθεν της εικόνας και έτρεμε σαν τον Κάϊν. Μόλις αντιλήφθηκαν το συμβάν ο Ηγούμενος και οι αδελφοί, έσπευσαν και είδαν το αίμα να ρέει ακόμη από το πρόσωπο της Θεοτόκου, τον δε ασεβή μοναχό σε κατάσταση τρέλας και τυφλό. Ο Ηγούμενος σπλαχνίστηκε και έκαμε ολονυκτία υπέρ ελέους και σωτηρίας του ασεβούς Μοναχού, ο οποίος παρόλα αυτά παρέμεινε τυφλός για τρία χρόνια. Κατόπιν μια μέρα εμφανίσθηκε η Θεοτόκος σε ενύπνιο του Ηγουμένου και του είπε ότι χάριν των προσευχών θα χαρίσει την υγεία στον Μοναχό, αλλά το χέρι του για την μεγάλη ιεροσυλία που διέπραξε θα κατακριθεί κατά την Δευτέρα Παρουσία. Πραγματικά, το πρωί ο ιερόσυλος μοναχός ήλθε εις εαυτόν και άνοιξαν πάλι τα μάτια του. Από τότε έκλεγε καθημερινά για το μεγάλο αμάρτημά του και έκαμε ένα στασίδι μπροστά από την εικόνα της Παναγίας, όπου πέρασε όλη του τη ζωή με ειλικρινή μετάνοια. Λίγο πριν τον θάνατό του, εμφανίστηκε η Παναγία και τον συγχώρησε, αλλά του είπε ότι το χέρι του θα κατακριθεί κατά την Δευτέρα Παρουσία. Κατά την ανακομιδή των λειψάνων του εν λόγω Μοναχού, μετά από μια τριετία, οι αδελφοί βρέθηκαν μπροστά σε ένα τρομερό θέαμα. Όλα τα οστά του ήταν καθαρά ενώ το χέρι που διέπραξε το ανοσιούργημα παρέμεινε άλυτο. Αυτήν η εικόνα της Παναγίας, φέρει την ονομασία Παναγία η «Εσφαγμένη». Ιερεύς τον 19ο αιώνα, κατά την προσκύνηση της εικόνας, από περιέργεια ακούμπησε τη πληγή στο πρόσωπο της Παναγίας και τότε το ξεραμένο αίμα έπεσε πάνω του, ενώ ο ίδιος βγαίνοντας από τον ναό παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΛΑΙΟΒΡΥΤΙΔΑ – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

Μια χρονιά, όταν διατελούσε δοχειάρης της Μονής ο Όσιος Γεννάδιος, παρουσιάστηκε μεγάλη έλλειψη λαδιού, ώστε μόνο ένα δοχείο ήταν γεμάτο. Ο Άγιος, αποφάσισε να κρατήσει το δοχείο για τις καντήλες και έτσι στερούσε λάδι από τη τροφή των αδελφών. Ο Ηγούμενος όμως, ο οποίος είχε τις ελπίδες του στηριγμένες στην αντίληψη και βοήθεια της Θεοτόκου, διέταξε τον Άγιο να δίδει ελεύθερα λάδι στους Μοναχούς, όπως και έπραξε. Κάποια μέρα που νόμιζε ο Άγιος ότι θα βρει το δοχείο με το λάδι άδειο, το βρήκε να υπερχειλίζει. Τότε όλη η αδελφότητα ευχαρίστησε και δόξασε τον Άγιο Θεό και την Θεομήτορα. Έκτοτε η θαυματουργή αυτή εικόνα της Παναγίας εκπέμπει άρρητη ευωδία και ορισμένοι της έχουν δώσει και το προσωνύμιο «Δοχειάρισσα».

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΡΙΑ – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

Η Πλακηδία, κόρη του Μεγάλου Θεοδοσίου, κατά το ταξίδι της από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη, πέρασε από τη Μονή Βατοπαιδίου προκειμένου να προσκυνήσει. Οι Μοναχοί την υποδέχθηκαν με λαμπρότητα, η δε Πλακηδία από την ταπείνωσή της και αισθανόμενη την αναξιότητά της, εισήλθε στο καθολικό της Μονής όχι από τις Βασιλικές πύλες αλλά από την πλάγια πόρτα του Νάρθηκα. Τότε ακούει μια βροντερή φωνή να αντηχεί σαν βροντή να λέγει : «Τί θέλεις συ ενταύθα ; Ενταύθα εισί Μοναχοί, συ δε υπάρχεις γυνή, δια τί λοιπόν παρέχεις τω εχθρώ αιτίαν ίνα πολεμή αυτούς με εναντίους διαλογισμούς ; Στήθι ! Ουδέ βήμα μη προχωρήσης αν θέλης σεαυτή αγαθόν». Έντρομη τότε η Πλακηδία από το συμβάν, έπεσε στο έδαφος και άρχισε την προσευχή προκειμένου να ελεηθεί. Σε ανάμνηση αυτού του θαύματος οικοδόμησε Παρεκκλήσιο του Αγίου Δημητρίου και εκεί που άκουσε τη φοβερή και μυστηριώδη φωνή πρόσταξε να ζωγραφιστεί στον τοίχο η εικόνα της  Παναγίας και να καίει έμπροσθεν αυτής ακοίμητη κανδήλα.

ΠΗΓΗ : ΑΝΩΤΕΡΑ ΕΠΙΣΚΙΑΣΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΘΩ, ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ 1861.