ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η “ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ” ΑΚΟΥΜΠΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ – ΤΑ ΑΣΚΗΤΑΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

Σιωπηλά, σκαρφαλωμένα στα απόκρημνα βράχια της Μεγάλης Πρέσπας, τόποι πνευματικής ανάτασης και προσευχής, προσωπικής αναζήτησης του Θεού, κάθαρσης και πνευματικών αγώνων, τόποι όπου η σιωπή των αιώνων “ακουμπά” την ιστορία και το σήμερα. Το παλαιότερο ασκηταριό, αυτό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, ανάγεται στον 13ο αιώνα και μέσα σε βράχο φιλοξενεί μονόχωρο καμαροσκέπαστο ναό κατασκευασμένο από λίθο. Η μικρή Ανάληψη, χρονολογείται τον 15ο αιώνα και διαθέτει καμαροσκέπαστη μονόχωρη Εκκλησία μέσα σε βράχο. Στο ιερό της συναντούμε παραστάσεις του Μελισμού, της Πεντηκοστής και της Παναγιάς της Βλαχερνίτισσας. Το ασκηταριό της Παναγιάς της Ελεούσας ή του Αγίου Πέτρου όπως αποκαλείται από τους κατοίκους της περιοχής είναι αυτό που βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση. Είναι χτισμένο μέσα σε μια σπηλιά και διαθέτει καλοσυντηρημένο μονόχωρο βυζαντινό ναό (1409) και εικονογραφικές παραστάσεις της Παλαιολόγειας περιόδου. Στα απόκρημνα βράχια της λίμνης στέκουν σιωπηλές οι βραχογραφίες ή τοιχογραφίες των βράχων της Παναγιάς της Ελεούσας (1373) και της Βλαχερνίτισσας (1455), διαλαλούν επτά αιώνες τώρα ότι η περιοχή ήταν μοναστικό κέντρο. Η προσέγγιση στα ασκηταριά γίνεται εύκολα με βάρκα από το παρακείμενο Δημοτικό Διαμέρισμα των Ψαράδων. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από παλαιότερη επίσκεψή μας στη περιοχή το 2000.

Πηγή : ΤΣΕΚΟΥΝΑΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ, ΠΡΕΣΠΕΣ 2001.