ΜΑΝΟΥΗΛ ΑΠΟΚΑΥΚΟΥ (13ος ΑΙΩΝ) ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ – ΚΩΔΙΞ αρ. 10 ΤΩΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

φ. 56^ε – 57^α. «Ερωτ. Ο παράδεισος ποταπός εστι ;

Αποκρ. Τινές μεν αισθητόν τον παράδεισον εφαντάσθησαν, τινές δε νοητόν^. ότι δε κατά ανατολάς πάντες ομολογούμεν^. εμοί δε δοκεί, ότι ώσπερ ο άνθρωπος αισθητός άμα και νοητός, ούτω και το της τρυφής χωρίον, ο παράδεισος. Εν μεν γαρ τω παραδείσω οι δίκαιοι αυλίζονται κατά της αρετής το μέτρον και την κατάστασιν σχόντες, εν δε τη του Θεού βασιλεία οι τελείως άγιοι και ισαγγέλων μέτρων επιλαβόμενοι^. όπου γαρ Χριστός εκεί και οι άγιοι, τω δε ρόδω η άκανθα, ύστερον μετά την παρακοήν συνεζεύχθη αυτώ εις ανάμνησιν της παρακοής».

ΠΗΓΗ : +ΕΥΛΟΓΙΟΥ ΚΟΥΡΙΛΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΟΡΥΤΣΑΣ, «ΙΣΤΟΡΙΑΙ ΚΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΕΚ ΤΩΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΝΤΩΝ ΚΩΔΙΚΩΝ», ΘΕΟΛΟΓΙΑ, ετ. 1955, Τομ. 26, σ. 379 υπ. 3.