ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ

Ένας Ρώσος αδελφός της σκήτης “Σεράγιο” του Αγίου Ανδρέα αρρώστησε βαριά και τον θέριζαν δριμύτατοι πόνοι. Εκεί που παρακαλούσε τον Θεό να τον θεραπεύσει, βλέπει επάνω από το κρεβάτι του έναν Άγγελο που του είπε : “Πάτερ, τί προτιμάς ; Θέλεις να μείνεις άρρωστος στο κρεβάτι που είσαι με τους πόνους αυτούς τρία χρόνια ή προτιμάς να μείνεις στην κόλαση τρεις μέρες και να γίνεις καλά” ; Ο άρρωστος του απάντησε : “Αφού είναι για τρεις ημέρες μόνο, προτιμώ την κόλαση”. Αμέσως βρέθηκε σε τόπο “άφατης οδύνης και ανυπόφορων βασανιστηρίων”, σε τρομερά κολαστήρια, και μετά από λίγη ώρα βλέπει πάλι τον Άγγελο, ο οποίος τον ρώτησε : “Πώς είσαι γέροντα ; Είναι καλά εδώ” ; Κι ο μοναχός αποκρίθηκε : “Με ρωτάς πως περνώ, που αντί τρεις ημέρες που είπες ότι θα μείνω στη κόλαση, έχω ήδη τριακόσια ολόκληρα χρόνια εδώ πέρα με φρικτά και ανυπόφορα βάσανα”; Ο Άγγελος του είπε : “Αδελφέ, ακόμη δεν πέρασε μισή ώρα και λες πως έχεις τριακόσια χρόνια” ; Φαντασθείτε ! Τριακόσια χρόνια ούτε για μισή ώρα δεν λογαριάστηκαν. Οι τρεις ημέρες πόσους αιώνες θα κρατούσαν ; Κι ο μοναχός είπε στον Άγγελο : “Γρήγορα, σε παρακαλώ, να με πας στο κρεβάτι του πόνου. Καλύτερα εκεί να βασανίζομαι τρία χρόνια παρά εδώ, στη φοβερή αυτή κόλαση, τρεις ώρες”. Τότε ο Άγγελος πραγματοποίησε την επιθυμία του μοναχού και τον επανέφερε στο κρεβάτι του, όπου παρέμεινε επί τρία χρόνια άρρωστος.

ΠΗΓΗ : ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, “ΑΘΩΣ” 2010, σ. 342 κ.ε.