«ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΑΙ ΥΜΙΝ ΧΑΡΑΝ ΜΕΓΑΛΗΝ» (*) - ΑΡΧΙΜ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΚΑΘΗΓ. Ι.Μ.ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Εὐχαριστοῦμε τόν Ἅγιο Θεό πού μᾶς ἀξίωσε καί ἐφέτος νά ἑορτάσουμε τά ἅγια Χριστούγεννα ἔτσι, μέ πολλή χαρά καί μέ εἰρήνη, ὅσο ἦταν δυνατόν σέ μᾶς. Τόν εὐχαριστοῦμε καί γιά τά χιόνια, τά ὁποῖα μᾶς ἔφερε, διότι εἴχαμε πολύ καιρό νά δοῦμε βροχή καί ἡ γῆ διψοῦσε. Καί εἶναι μεγάλη εὐλογία καί τό νερό στήν ζωή μας, πού εἶναι ἀπαραίτητο συστατικό γιά νά ζήσουμε ὅλοι μας.

 

Αὐτή ἡ σύναξι σήμερα εἶναι ἑορταστική· γι’ αὐτό καί θά πῶ λίγα λόγια γιά τά Χριστούγεννα.

 

Ἀνέφερα καί νωρίτερα σέ μερικούς ἀδελφούς αὐτό πού ὁ ἄγγελος Κυρίου εἶπε στούς ποιμένες· «ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ», δηλ. φέρνω εἴδησι σέ ὅλο τόν λαό, «ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος»¹. Αὐτή ἡ μεγάλη χαρά πού ἀνήγγειλε ὁ ἄγγελος στούς ποιμένες ἦταν ὅτι ἐτέχθη ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής μας.

 

Αὐτήν τήν μεγάλη χαρά, τήν βλέπουμε καί στούς μάγους. Ὡς γνωστόν, ὅταν οἱ μάγοι ἔφθασαν στά Ἱεροσόλυμα–ἐκεῖ ὅπου τούς ὡδηγοῦσε τό ἄστρο– τό ἀστέρι δέν φαινόταν πλέον, γι’ αὐτό καί πῆγαν στόν Ἡρώδη. Φεύγοντας ἀπό τόν Ἡρώδη, ἐμφανίστηκε καί πάλι τό ἀστέρι. Τότε καί αὐτοί «ἐχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα»². Οἱ μάγοι εἶχαν αὐτήν τήν χαρά, διότι θά ἐπλησίαζαν νά προσκυνήσουν τόν ἀναμενόμενο Βασιλέα, τόν ὁποῖο εἶχε προφητεύσει δέκα ἕξι-δέκα ἑπτά αἰῶνες πρίν ὁ μάντις Βαλαάμ³. Γι’ αὐτό καί αὐτοί ἀνέμεναν τόν Λυτρωτή, καί ὅταν τόν βρῆκαν εἶχαν αὐτή τήν μεγάλη χαρά.

 

Ὅμως αὐτή πού περισσότερο ἀπό ὅλους ἐπλήσθη χαρᾶς κατά τήν γέννησι τοῦ Κυρίου μας ἦταν ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος.

 

Ἐνθυμοῦμαι ὅτι ὁ μακαριστός Γέροντας εἶχε εὐχηθῆ σέ κάποιον ἀδελφό κάποτε· «σοῦ εὔχομαι νά ἔχῃς τήν χαρά τῆς Παναγίας καί τήν χαρά τῶν τριῶν μάγων». Ὅμως αὐτή τήν χαρά πού ἔχουμε ὅλοι μας σήμερα, θά τήν ἀποκτήσουμε μόνιμα, ἄν ἀγωνιστοῦμε.

 

Ἡ αἰτία ὅλης αὐτῆς τῆς χαρᾶς, τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἦταν ἡ Παναγία μας. Αὐτό πού ἔκανε τόν ἄσαρκο Λόγο νά σαρκωθῇ ἦταν ἡ ταπείνωσις, ἡ καθαρότης καί ἡ ἁγιότης τῆς Παναγίας μας. Αὐτή ἦταν «τό πλήρωμα τοῦ χρόνου», ὅπως λέγει καί ὁ Ἀπόστολος, ὅτι «ὅτε δέ ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός τόν Υἱόν Αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπό νόμον, ἵνα τούς ὑπό νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τήν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν»⁴. Γιά νά γίνουμε καί ἡμεῖς υἱοί Θεοῦ, ἡ αἰτία ἦταν ἡ Παναγία μας. Ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ αἰτία ὅλων τῶν καλῶν, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καί ὅπως μᾶς λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες⁵.

 

Ἡ ζωή τῆς Παναγίας πρέπει νά γίνῃ καί γιά μᾶς παράδειγμα, διότι ἡ Παναγία μας ἐκεῖ στήν ἀφάνεια πού ἦταν μέσα στόν Ναό τοῦ Θεοῦ, μυστικά στήν καρδιά της ζοῦσε τό μυστήριο τοῦ Θεοῦ καί ἑτοίμαζε τήν καρδιά της γιά νά ἔλθῃ ὁ Χριστός μέσα της. Καί ὄντως ὁ Χριστός ἦλθε μέσα της, καί αὐτό ἦταν γιά τήν Παναγία μας μεγάλη εὐλογία, ἀλλά συγχρόνως ἦταν εὐλογία καί γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἡ ἁγιότης τῆς Παναγίας μας ὑπερενίκησε ὅλες τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου. Καί ἔτσι εἵλκυσε τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ καί τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου γιά ὅλο τόν κόσμο.

 

Ἔτσι πρέπει νά γίνῃ καί ἡ δική μας ζωή. Ἐπειδή τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ ἁγιασμός μας⁶, ὅταν ἐμεῖς ἁγιαζόμαστε, καί ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ὠφελούμαστε ἀλλά ὠφελοῦμε καί ὅλο τόν κόσμο. Ἡ καλύτερη προσφορά μας στόν κόσμο εἶναι ὁ ἁγιασμός ἑνός ἑκάστου ξεχωριστά. Ὅπως λέει καί ὁ ἅγιος Παΐσιος· ἡ μεγαλύτερη προσφορά μας στόν κόσμο εἶναι ἡ δική μας προσωπική πνευματική πρόοδος⁷. Καί γι’ αὐτό, πατέρες, καί ἐμεῖς ἄς ἀγωνιστοῦμε μυστικά ὁ καθένας.

 

Βλέπετε, ἡ Παναγία μας οὔτε κηρύγματα ἔκανε οὔτε βιβλία ἔγραφε, καί ὅμως ἦταν ἡ μεγαλύτερη ἁγία σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, πού δέν θά ὑπάρξῃ ἄλλη ἁγία τόσο μεγάλη, καί ἔγινε αἰτία τῆς σωτηρίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Τώρα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τήν δυνατότητα νά γίνουν υἱοί Θεοῦ καί ἔχουν τήν δυνατότητα νά γίνουν τέκνα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ἐξαρτᾶται τώρα ἀπό μᾶς αὐτό. Τόν δρόμο ὅμως τόν ἄνοιξε ἡ Παναγία μας.

 

Ἔτσι ὁ Θεός μέσῳ τῆς Παναγίας μας ἐκπλήρωσε τό κατ’ εὐδοκίαν θέλημά Του, δηλαδή τό νά γίνῃ ἄνθρωπος, νά λάβῃ σάρκα ὁ ἄσαρκος Λόγος, νά λάβῃ σάρκα τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, νά γίνῃ ἄνθρωπος γιά τήν δική μας σωτηρία, γιά μᾶς τούς ἰδίους.

 

Αὐτά τά λίγα ἤθελα νά πῶ ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Καί εὔχομαι ὅλοι μας νά ἔχουμε αὐτή τήν μεγάλη χαρά πού εἶχε ἡ Παναγία μας, πού εἶχαν οἱ τρεῖς μάγοι, τήν χαρά πού ἀνήγγειλε ὁ ἄγγελος στούς ποιμένες.

 

(*) Ὁμιλία τοῦ σεβαστοῦ Καθηγουμένου ἡμῶν, Ἀρχιμ. Χριστοφόρου, κατά τήν ἑόρτιον Σύναξιν τῆς Ἀδελφότητός μας ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων, 25-12-2016.

______________________

1. Λουκ. β´ 10-11.

2. Ματθ. β΄ 10.

3. Ἀριθμ. κδ΄ 3-9, 15-18.

4. Γαλ. δ´ 4-6.

5. Βλ. τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, «Λόγος εἰς τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου», εἰς μετάφρασιν ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ἐν: περιοδ. Ἅγιος Νεκτάριος, Θεσ/νίκη 1981, σελ. 148-150.

6. Α΄ Θεσ. δ΄ 3.

7. Βλ. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι, «Πνευματική ἀφύπνιση», τόμ. Β΄, ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχ. «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσ/νίκης 1999, σελ. 47-50.

ΠΗΓΗ : "Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ", ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β΄, 2017, ΑΡ. 42, σσ. 48-52.