ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

TO ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Είτε τρώτε είτε πίνετε είτε κάτι άλλο κάνετε, όλα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού».

Κάποιος από τους Πατέρες είπε ότι οι μοναχοί τρία πράγματα τιμούν ιδιαίτερα, πού κι εμείς πρέπει να τα πλησιάζουμε με φόβο και τρόμο και χαρά πνευματική. Αυτά είναι η κοινωνία των αγίων μυστηρίων, η τράπεζα των αδελφών και ο νιπτήρας τους.

Έφερε και ανάλογο παράδειγμα:

Ένας Γέροντας, μεγάλος διορατικός, μια μέρα ήταν μαζί με πολλούς αδελφούς. Την ώρα που αυτοί έτρωγαν, ο Γέροντας καθισμένος στο τραπέζι πρόσεχε με το πνεύμα του, κι έβλεπε άλλους να τρώνε μέλι, άλλους ψωμί, άλλους κόπρο. Απορούσε μέσα του, και παρακαλούσε τον Θεό:

«Κύριε, φανέρωσέ μου αυτό το μυστηριώδες πράγμα, ότι οι ίδιες τροφές είναι μπροστά σε όλους πάνω στο τραπέζι, όμως την ώρα που τρώνε φαίνονται τόσο αλλαγμένες, ώστε άλλοι τρώνε μέλι, άλλοι ψωμί και άλλοι κόπρο».

Ήρθε φωνή από ψηλά που έλεγε:

«Αυτοί που τρώνε το μέλι είναι όσοι με φόβο και τρόμο και πνευματική χαρά κάθονται στο τραπέζι, και η προσευχή τους είναι ακατάπαυστη, έτσι η ευχή τους σαν θυμίαμα ανεβαίνει στον Θεό, γι αυτό και τρώνε μέλι. Αυτοί που τρώνε το ψωμί είναι εκείνοι που ευχαριστούν για το ότι τρώνε αυτά που δωρίζει ο Θεός. Αυτοί που τρώνε την κόπρο είναι όσοι γογγύζουν και λένε: Αυτό είναι καλό και κείνο σάπιο.

Δεν πρέπει έτσι να σκέφτεται κανείς, αλλά μάλλον να δοξολογεί τον Θεό και να τον υμνολογεί, για να εκπληρωθεί το ρητό: «Είτε τρώτε είτε πίνετε είτε κάτι άλλο κάνετε, όλα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού».

ΠΗΓΗ : ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ.

ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

ΠΟΙΟΝ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΜΙΑΣ ΣΥΝΕΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

...Σοι γράφω, εξοχώτατε...., αποβλέπων ουχί εις το υψηλόν αξίωμα και την ματαίαν και πρόσκαιρον δόξαν και τιμήν, αλλά εις το καλόν και το συμφέρον της πατρίδος, εις το να βοηθήσης το δυστυχισμένον έθνος, το οποίον, ως εν πλοίον εν πελάγει τρικυμιώδει, κτυπούμενον από τα άγρια κύματα, κινδυνεύει να καταποντισθή.

Μία καλή, συνετή, ευσεβής και διακριτική Κυβέρνησις δύναται να σώση το έθνος. Αλλά και μόνη της δεν δύναται, εάν δεν συνδράμη, συμβοηθήση και ο λαός, καθώς και μόνος ο κυβερνήτης ενός πλοίου δεν δύναται να σώση το κινδυνεύον πλοίον, εάν δεν συμβοηθήσουν και οι ναύται. Αλλά εκείνο το οποίον θα σώση το έθνος, την Κυβέρνησιν και τον λαόν, είναι ο Θεός, ο πάντα ποιών και μετασκευάζων, ο περί πάντων προνοών και προς το εκάστου συμφέρον φιλανθρώπως πάντα οικονομών. Ο Θεός σώζει την Ελλάδα, αλλά πότε ; όταν πάντες επιστρέψωμεν προς Αυτόν. Διότι πρέπει να ομολογήσωμεν την αλήθειαν, ότι αι πολλαί μας αμαρτίαι μας απεμάκρυναν από τον Θεόν, "Οι δε μακρύνοντες εαυτούς από του Θεού, απολούνται", λέγει το Πνεύμα το Άγιον διά του προφητάνακτος Δαβίδ.

Η πρώτη φροντίς μιάς συνετής Κυβερνήσεως, εν συνεννοήσει μετά της Ιεράς Συνόδου, είναι να κηρύξουν μετάνοιαν εις τον Ελληνικόν λαόν και επιστροφήν προς τον Θεόν.

α)Να εκδώση η σεβαστή Κυβέρνησις αυστηρόν νόμον κατά της μιαράς βλασφημίας. Να τιμωρούνται οι βλάσφημοι προς παραδειγματισμόν και φόβον.

β)Κατά τας Κυριακάς και μεγάλας εορτάς να κλείνουν τα καταστήματα, καφενεία, εργοστάσια, κομμωτήρια κλπ, ιδίως κατά την ώρα της Θ. Λειτουργίας, διά να πηγαίνουν οι χριστιανοί εις την εκκλησίαν, και

γ) Να κλείσουν τα άσεμνα θέατρα και οι κινηματογράφοι^. να σταματήση η χαρτοπαιξία, τα καλλιστεία, η άσεμνος αμφίεσις και ξετσιπωσύνη των γυναικών, η έκδοσις και κυκλοφορία ψυχοφθόρων περοδικών με φωτογραφίας ασέμνων γυναικών και λοιπά είδη της κακίας, διά τα οποία έρχεται η οργή του Θεού, επί τους τα τοιαύτα πράττοντας. Και κατ' αυτόν τον τρόπον θα έλθη η χάρις του Θεού και η ευλογία εις το έθνος μας και θα ίδωμεν ημέρας αγαθάς.

.................

ΠΗΓΗ : Ο ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ, Τομ. 2, Εκδ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1988, σ. 512.

ΨΑΛΜΟΣ 95,5

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ

.........ο Οικουμενικός πατριάρχης Αθηναγόρας και ο Πάπας Παύλος εάν είχον ολίγον φόβον Θεού, είχον ολίγην ταπείνωσιν έπρεπε να ενδυθούν σάκκους τριχίνους, να κλαύσουν τας αμαρτίας των, να μετανοήσουν και να ομολογήσουν τας αμαρτίας των και ζητήσουν το έλεος παρά του Κυρίου....... και όχι να ζητούν εορτάς και τελετάς, επαίνους και εγκώμια διά την μεγάλην καταφρόνησιν που κάμνουν εις τον Θεόν, τας Αποστολικάς Παραδόσεις και τους ιερούς κανόνας.

Όταν κολακεύων τον Πάπαν ο Αθηναγόρας τω είπεν^. συ είσαι πρώτος, ενώ έπρεπε να του είπη συ είσαι πρώτος εις την υπερηφάνειαν, διότι λέγεσαι α λ ά θ η τ ο ς και δεύτερος εγώ που λέγομαι παναγιώτατος. Ούτε συ είσαι αλάθητος ούτε εγώ είμαι παναγιώτατος. Είμεθα αμαρτωλοί και ενάντιοι της διδασκαλίας και της εντολής του Κυρίου, ο Οποίος είπεν : "Ο Θέλων γενέσθω πρώτος έστω πάντων διάκονος", και όταν ποιήσατε πάντα να λέγετε ότι αχρείοι δούλοι εσμέν και ο οφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν........

Παρακαλείτε τον Θεόν να φυλάξη την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και τους πιστούς από τας αιρέσεις και τους λυσσώδεις λύκους. Πρέπει να πιστεύωμεν ότι ο Κύριος δεν θα αφίση, δεν θα εγκαταλείψη την Εκκλησίαν Του, αλλά θα την υπερασπισθή, θα την προστατεύση και θα συντρίψη τους εχθρούς της ως σκεύη κεραμέως. Έχετε θάρρος και πίστιν κα ελπίδα και περισσότερον αγάπην εις τον Θεόν και ο Θεός θα είναι πάντοτε μαζί σας.........

ΠΗΓΗ : Ο ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ, Τομ. 2, Εκδ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1988, σ. 359.

"Κύριος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν",,, - ΨΑΛΜΟΣ 32,10

ΠΡΟΣ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΕΠΙΒΟΥΛΕΙΣ...

"ΕΛΕΥΣΟΝΤΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΟΙ ΧΡIΣΤΙΑΝΟΙ ΤΑΣ ΒΙΒΛΟΥΣ..." - ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ

"Ελεύσονται ημέραι ότε θα καταστρέψουν οι χριστιανοί τας βίβλους των αγίων Ευαγγελίων και των αγίων Αποστόλων, και των θεσπεσίων προφητών, λειαίνοντες τας αγίας Γραφάς και γράφοντες τροπάρια και ελληνικούς λόγους, και θα αφοσιωθή ο νους εις αυτά, και από τας αγίας Γραφάς θέλει απομακρυνθή. μέλλει γαρ η ερχομένη γενεά, λειαίνειν τους βίους των Πατέρων και να γράψη κατά τα θελήματα αυτών, μεγάλη γαρ θα είναι η ερχομένη ανάγκη".

Πρόκειται για μια προφητεία του Παλλάδιου, η οποία φαίνεται ότι άρχισε να επαληθεύεται στις ημέρες μας. Δε πέρασε πολύς καιρός, όταν στις 22 Μαίου του τρέχοντος έτους, αναγνώσαμε την είδηση ότι μια νέα έκδοση της Βίβλου στη Δανία, αλλοιώνει το κείμενο της Θεόπνευστης Αγίας Γραφής, αφού η πολωνική καθολική διαδικτυακή έκδοση wiara.pl ανέφερε ότι η Δανική Εταιρεία Βίβλων εξέδωσε μια αναθεωρημένη έκδοση της Βίβλου από την οποία εκφράσεις όπως «αμαρτία», «χάρη», «ένωση», «έλεος», και σε πολλά μέρη η λέξη «Ισραήλ» αντικαθίστανται από την αντωνυμία" εμείς "¹.

Ο μακαριστός χαρισματικός Ρώσος Πρωθιερεύς π. Νικόλαος Ραγκόζιν (+16 Δεκεμβρίου 1981) προέλεγε για τη νόθευση της Ορθόδοξης Πίστης από τους Οικουμενιστές σημειώνοντας τα ακόλουθα : "Θα αλλάξουν το Σύμβολο της Πίστεως. Δεν θα λένε το (αυθεντικό) "Πιστεύω..." και το "Πάτερ ημών...". Θα προσθέσουν κάτι διαφορετικό και αυτό είναι μεγίστης σημασίας (παραποίηση)².  

Καλό είναι να θυμηθούμε τους αιώνιους λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού : "Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν"³.

Αν προσθέσει κανείς σε αυτά τις καινοφανείς απόψεις της "μεταπατερικής" Θεολογίας και τα τελευταία θλιβερά γεγονότα με το κλείσιμο των Ιερών Ναών και τη Θεία Κοινωνία, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς σε ποιές επικίνδυνες ατραπούς οδηγούμαστε.

Ανάγκη μεγίστη να αυξηθεί ο χρόνος προσευχής μας και η μετάνοια, προκειμένου να ελκύσουμε το έλεος του Πανάγιου Τριαδικού μας Θεού.

_________________

1. https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/6942014_oikoymenistiko-skandalo-eftiaxan-nea-biblo-stin-dania-katargontas-lexeis-opos

2. https://www.imdleo.gr/diaf/2017/pNik_Ragozin.html         

3. Κατά Ματθαίον 5,19.

4. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2018, σ. 30.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΩΜΕΘΑ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

Ε, φεύγουμε κ' εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας που απολαμβάναμε ωρισμένα προνόμια σε ωρισμένας εποχάς και είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, και μπαίνομε στο σχήμα των κατακομβών.

Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε. Και η Εκκλησία θα διωχθή^. και οι ναοί θα κλείσουν, ον τρόπον έχουν κλείσει στην Αλβανία και σε άλλα μέρη.

Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα. αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνομε. Λοιπόν, πρέπει κ' εμείς να προετοιμάσωμε τον εαυτό μας διά Εκκλησίαν κατακομβών.

Αλλά γεννάται το ερώτημα. Έχομε εμείς την διάθεσιν αυτήν ; Τί λέτε ; Μήπως συμβή εκείνο το οποίον είπε ο Χριστός στον Πέτρο. "Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον·ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου"· (“Σίμων, Σίμων, ιδού ο σατανάς εζήτησε την άδειαν από τον Θεόν να σας συγκλονίση και σας ξεσκονίση, ωσάν το σιτάρι μέσα στο κόσκινο. Και εγώ προσευχήθηκα για σένα, να μη χαθή η πίστις σου" (Λουκά 22,3 1-32). Ο Κύριος εγνλωριζε την αδυναμία του Πέτρου και ότι, ναι μεν είχε πόθο ειλικρινή να μείνη κοντά στο Χριστό, αλλά ήταν το πνεύμα του ασθενές.

Ο Πέτρος απάντησε. "Εγώ, Κύριε, μαζί σου θα είμαι". Κ' εσείς τώρα είστε εδώ πέρα, μαζί μου. Αλλά θα είστε πάντα ;

Θα περάσετε κόσκινο. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω. Ωραία είστε τώρα όλες εδώ. Δεν σας πειράζει κανείς, δεν σας καταδιώκει κανείς. Ελεύθερο κατηχητικό σχολείο έχετε, ελεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ελεύθερα είνε όλα. Ζήτε πάνω σ'  ένα όρος Θαβώρ. "καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι...." (Ματθ. 17,4). Έχετε τη συντροφιά σας, το φαγητό σας, τον ύπνο σας, το κέντρο σας, τας ευκολίας σας. Όλα αυτά είνε καλά και ευχάριστα. Αλλά μετά ο Θεός θα μας δώσει μια κλωτσιά, όπως λέει και ο Χότζνερ, και θα μας πετάξη από το όρος Θαβώρ^. θα μας ρίξη κάτω, στην σκληράν πεδιάδα, στο σχήμα αυτό.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα. εμείς είμεθα προετοιμασμένοι γα ένα τέτοιο διωγμό ; Έχομε εμείς το θάρρος και την αυταπάρνησιν του μάρτυρος εκείνου που άκουε να πλησιάζει το μούγκρισμα των λεόντων και έλεγε. "Νά, ακούεται η σάλπιγξ, ακούεται η σάλπιγγα που με καλεί"; Έχομε εμείς τέτοια αυταπάρνησι και θυσία ; Εμείς οι υλικοί, οι γήινοι άνθρωποι, μπορούμε να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο, που έφτασαν όλοι αυτοί οι ήρωες ; Έχουμε την αυταπάρνησιν αυτή της Μαριάμ, μιάς ταπεινής υπηρέτριας, η οποία κατώρθωσε να κερδίση την Φαβιόλα ;

ΠΗΓΗ : ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, εκδ. ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ Π. ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ, ΚΟΖΑΝΗ 2008, σ. 32 κ.ε.

Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΜΑΣ - ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Όλοι θέλουμε να δώσει ο Θεός ενότητα πίστεως στον κόσμο. Μα εσείς τα μπερδεύετε τα πράγματα. Άλλο η συμφιλίωση των ανθρώπων, και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών.

Η κάθε μιά έχει τους δικούς της όρους και δικά της όρια. Άλλο η ένωση των λαών, και άλλο η ένωση των θρησκειών ! Ο Χριστιανισμός επιβάλλει σε όλους να αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τους πάντες, όποια πίστη κι αν έχουν ! Συγχρόνως όμως μας διατάζει να κρατάμε αλώβητη την πίστη μας και τα δόγματά της.

Σαν χριστιανός πρέπει να ελεείται όλο τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους ! Ακόμη και την ζωή σας να δώσετε γι΄ αυτούς. Αλλά τις αλήθειες του Χριστού δεν έχετε το δικαίωμα να τις θίξετε. Γιατί δεν είναι δικές σας.

Ξεχάσατε ότι η πίστη του Χριστού δεν είναι ιδιοκτησία μας, να την κάνουμε ότι θέλουμε.................

ΠΗΓΗ : ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΠΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2017, σ.24.

"ΜΗΔΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΙ ΠΡΑΣΣΕΤΩ ΤΩΝ ΑΝΗΚΟΝΤΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ" - ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ π. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Σχολιάζοντας ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος την φράση του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου :  "Μηδείς χωρίς τοῦ ἐπισκόπου τί πρασσέτω τῶν ἀνηκόντων εἰς τήν ἐκκλησίαν..........", λέγει τα εξής :  Αυτά ισχύουν για τους γνήσιους και καλούς ποιμένας, διά δε τους αιρετικούς, τους ψευδεπισκόπους και τους προβατοσχήμους λύκους, ούτε τιμή ούτε αγάπη αρμόζει, αλλά να φεύγουν και να χωρίζονται από αυτούς, σαν από ψευδεπισκόπους και λύκους...

ΠΗΓΗ : ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2018, σ. 49 υποσημ.

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ - ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΛΗΝΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ

Το Άγιον Πνεύμα είναι η πηγή των θείων χαρισμά­των και όταν επεφοίτησεν εις τους Αγίους Αποστόλους, εχάρισεν εις αυτούς όλα τα χαρίσματα. Δι' αυτών δε λαμβάνει και κάθε δεκτική και καθαρή ψυχή τις πνευμα­τικές δωρεές του Αγίου Πνεύματος.

Δια των Αγίων Αποστόλων το Άγιον Πνεύμα εχάρισε εις τους πιστούς τους πιστεύσαντας εις το κήρυγμα αυτών την γνώσιν της Θεολογίας της Θεότητος και θεολογούμεν ορθοδόξως την αδιαίρετον και αχώριστον φύσιν της Θεότητος, γνωριζομένη εις τρεις υποστάσεις, εις τον Πατέρα δηλαδή και τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα.

Το Άγιον Πνεύμα έχει ως όχημα και καθέδραν τας ψυχάς των ανθρώπων. Πλησιάζει με πολλήν λεπτότητα κάθε ψυχή και χρησιμοποιεί και αγιάζει τα φυσικά ιδιώ­ματα και χαρίσματα κάθε μιας ψυχής. Εάν η ψυχή παραμείνη μόνον εις τα φυσικά της τάλαντα και δεν ανα­παύση δια της καθαρότητος αυτής, την χάριν του Αγίου Πνεύματος, τότε στερείται και τις πλούσιες δωρεές αυ­τού που αντιστοιχούν εις αυτήν. Χωρίς την υπερφυσικήν χάριν του Αγίου Πνεύματος δεν αξιοποιούνται τα φυσικά χαρίσματα και η ιδιαιτέρα ψυχοσύνθεσις της ψυ­χής. Η ψυχή παραμένει εις την εμπαθή αυτήν κατάστασιν και δεν αναγεννάται. Δεν φθάνει εις την δυνατότητα εις την οποίαν προορίζει αυτήν η θεία χάρις. Η θεία χά­ρις είναι πάντοτε προτρεπτική προς το αγαθόν και όχι α­ναγκαστική. Επομένως η ψυχή, εάν δεν δεχθή την νεύσιν της θείας χάριτος και δεν αγωνισθή να αξιοποίηση και να πολλαπλασιάση τα τάλαντα αυτής αδικεί τον εαυ­τόν της, διότι δεν φθάνει εις το μέτρον που της αξίζει. Κατά συνέπειαν και εν ημέρα της Κρίσεως θα μετανοήση και θα λογοδοτήση, διότι δεν χρησιμοποίησε καταλ­λήλως τα τάλαντα αυτής.

Πώς θα αξιωθούμε της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος;

Εάν διατηρούμε την ψυχήν μας καθαρά από τα πάθη και από τους πονηρούς και αισχρούς λογισμούς. «Αμήχανον (=αδύνατον) να γίνωμεν άξιοι να χωρέσωμεν ε­ντός μας την θείαν Χάριν, εάν πρωτύτερα δεν εκδιώξωμεν τα πάθη, όπου επρόλαβαν και εκυρίευσαν τας ψυχάς μας... Και ένα δοχείον το οποίον περιείχε πρωτύτερα δυσώδες υγρόν, αν δεν πλυθή καλά πρώτον, δεν δέχεται την επίχυσιν του μύρου. Πρέπει πρωτύτερα να χυθούν τα προϋπάρχοντα εντός αυτού, δια να γίνη δυνατόν να χωρέ­σουν όσα θα ριφθούν μέσα κατόπιν» (Μ. Βασιλείου, Ερ­μηνεία εις τον 61 Ψαλμόν και στίχος 6).

Αποκάθαρον Κύριε τα χρόνια έλκη της ψυχής μου, τη χειρουργία της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος και τον χιτώνα αυτής λάμπρυνον και την υγείαν αυτής αποκατάστησον δια να στρέφεται με όλας αυτής τας δυνά­μεις προς την ιδικήν σου αγάπην και δοξολογίαν.
Η καθαρά καρδία ελκύει εις τον εαυτόν της τας α­κτίνας του Αγίου Πνεύματος και τότε η ψυχή ανάλαφρα πετά και αναβαίνει προς τα ουράνια. Την χάριν του Αγίου Πνεύματος επιζητών ο Προφήτης Δαβίδ έλεγε. «Τίς δώσει μοι πτέρυγας ωσεί περιστεράς και πετασθήσομαι και καταπαύσω;» (Ψαλ. 59, 4).

Καθώς οι δροσοσταλίδες της αυγής που επικάθηνται εις τα πέταλα των ανθέων προσδίδουν εις αυτά ωραιότη­τα και ζωήν, έτσι και η θεία χάρις ως δρόσος και αύρα λεπτή εισέρχεται εις τα βάθη της ψυχής και δραστηριοποιεί και παρηγορεί την ψυχήν και το σώμα. Εις τους ο­φθαλμούς τα δάκρυα ρέει και εις την ψυχήν γλωσσοπυρσόμορφον χάριν χέει.

Όταν λέγωμεν την ευχήν του Ιησού, το Κύριε Ιη­σού Χριστέ ελέησόν με, το γλυκύτατον Όνομα του Κυ­ρίου μας γαληνόμορφον ποιεί την καρδίαν και ανθοφορεί και καρποφορεί τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος: «ο δε καρπός του Πνεύματος έστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγ­κράτεια» (Γαλ. ε' 23).

Εάν αυτήν την φροντίδα επιδείξωμεν, τότε θα δε­χθούμε την Χάριν του Αγίου Πνεύματος κατ' αναλογίαν της καθαρότητός μας και θα είμεθα οικείοι του Χριστού και όχι ξένοι και αλλότριοι αυτού. Εις την παρούσαν ζωήν θα λάβωμεν ως αρραβώνα την Χάριν του Αγίου Πνεύματος, την οποίαν θέλομεν απολαύσει πλουσιωτέραν και καθαρωτέραν εις την Βασιλείαν των Ουρανών, Χάριτι και Φιλανθρωπία του Παναγίου και Ζωοποιού Πνεύματος, ω πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις συν τω ανάρχω Πατρί και προβολεί αυτού και τω Ομοουσίω Λόγω αυτού εις τους αιώνας. Αμήν.

Χοϊκή χειρ αμαρτωλού μοναχού μ.
Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος

ΠΗΓΗ : «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», impantokratoros.gr

Ο ΛΗΣΤΗΣ Η ΚΑΜΗΛΑ ΚΑΙ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ

Κάποτε ένας ληστής πήγε στην καλύβα ενός ασκητή. Είχε μαζί του μια καμήλα. Ο ασκητής έλειπε από την καλύβα όταν πήγε ο ληστής. Τότε αυτός πήρε ό,τι βρήκε μέσα στην καλύβα, χωρίς να ντραπεί. Τα φόρτωσε στην καμήλα, αλλά την ώρα που ετοιμάστηκε να ξεκινήσει για να φύγει η καμήλα δεν σηκωνόταν. Την χτυπούσε, τη φώναζε, αυτή τίποτα. Ο ληστής απελπίστηκε. Πάνω στην ώρα, έρχεται ο ασκητής. Μόλις είδε τον ληστή και την καμήλα, κατάλαβε τι συνέβαινε. Φώναξε το ληστή και του είπε:

- Παιδί μου, δεν τα πήρες όλα. Έλα μέσα. Εκεί πίσω από το ντουλάπι, υπάρχει ένα ποτήρι. Πάρ' το κι αυτό και η καμήλα θα σηκωθεί.

Ο ληστής τα έχασε. Έκανε όμως ό,τι του είπε ο ασκητής και πραγματικά η καμήλα σηκώθηκε. Ο ληστής έφυγε. Καθώς προχωρούσε όμως κατάλαβε τι είχε συμβεί, γύρισε πίσω, έπεσε στα πόδια του ασκητή και τον παρακάλεσε να τον συγχωρέσει. Του επέστρεψε όλα του τα πράγματα, εγκατέλειψε την ζωή του ληστή κι έγινε μοναχός κοντά στον άγιο εκείνο ασκητή.

ΠΗΓΗ : ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

H ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ

Κάποιος ασκητής πού ήταν άγιος, είχε έναν μαθητή, ο οποίος του είχε απόλυτη εμπιστοσύνη και τον υπάκουε σε ό,τι κι αν του έλεγε. Ο γέροντας, για να δοκιμάσει την εμπιστοσύνη και την υπακοή του μαθητή του, του λέει μια μέρα: «Πήγαινε και άναψε το φούρνο, όπου ψήνουμε το ψωμί». Ο μαθητής υπάκουσε. Τότε ο γέροντας του λέει: «Πάρε το βιβλίο που διαβάζουμε στην Εκκλησία τις προσευχές μας και ρίξτο μέσα στο φούρνο». Ο μαθητής δεν σκέφτηκε ότι αυτό που του ζητούσε ο γέροντας ήταν παράξενο και λάθος (αν είναι δυνατόν να κάψουμε το βιβλίο με το οποίο προσευχόμαστε), αλλά πήρε το βιβλίο και το έριξε στο φούρνο. Και τότε ο φούρνος, για την εμπιστοσύνη που ο μαθητής είχε στο γέροντα, έσβησε !

ΠΗΓΗ : Το Γεροντικό.

Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Ο Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός διηγήθηκε κάποτε στους μαθητές του μια ιστορία: Ήταν σε μια πόλη κάποτε μια πολύ όμορφη, αλλά και πολύ αμαρτωλή γυναίκα, η οποία είχε πολλούς φίλους. Κάποτε όμως την αγάπησε ένας πολύ πλούσιος άρχοντας, ο οποίος της είπε ότι θα την παντρευτεί, αρκεί να ξεχνούσε όλες τις κακές παρέες της. Πραγματικά εκείνη συμμορφώθηκε και άρχισε να φροντίζει το καινούριο σπίτι της. Ο άρχοντας πήγε ένα ταξίδι. Οι παλιοί της φίλοι το έμαθαν και αποφάσισαν να την πλησιάσουν.. Αποφάσισαν λοιπόν να πάνε να την βρούνε για να την τραβήξουν ξανά στην αμαρτωλή ζωή. Πήγαν λοιπόν στο πίσω μέρος του σπιτιού και άρχισαν να της σφυρίζουν για να βγει έξω. Όμως αυτή έκλεισε τα’ αυτιά της και πήγε και κρύφτηκε στο πιο μέσα δωμάτιο του σπιτιού, για να μην τους ακούει. Και ο Αββάς έδωσε και την ερμηνεία της ιστορίας. Όμορφη γυναίκα είναι η ψυχή μας, οι φίλοι της οι αμαρτίες μας και οι δαίμονες, άρχοντας ο Χριστός, το σπίτι η Εκκλησία. Οι δαίμονες θέλουν να αρπάξουν την ψυχή που αγαπά ο Θεός, αλλά αυτή επειδή αγαπά το Θεό, τους ξεφεύγει μένοντας πιστή στον Κύριο. 

ΠΗΓΗ : Το Γεροντικό.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

Οι Ακολουθίες του νυχθημέρου

Ακολουθίες του νυχθημέρου λέγονται οι ακολουθίες που τελούνται σε ορισμένες ώρες της ημέρας και της νύχτας και είναι με τη σειρά οι εξής : ο Εσπερινός, το Απόδειπνο, το Μεσονυκτικό, ο Όρθρος, οι Ώρες Α΄,Γ΄,ΣΤ΄και Θ΄με τα Μεσώρια τους, η ακολουθία των Τυπικών και η ακολουθία της Τραπέζης.

Η συνήθεια της προσευχής τρεις φορές την ημέρα υπήρχε στους Ιουδαίους και από αυτούς την κληρονόμησε η Εκκλησία, που είδε σ' αυτή τον τύπο της Αγίας Τριάδος. Η Διδαχή των Δώδεκα Αποστόλων ορίζει να προσεύχονται οι Χριστιανοί τρεις φορές την ημέρα λέγοντας την Κυριακή προσευχή. Από τον γ΄ αιώνα οι ώρες της προσευχής άρχισαν να πολλαπλασιάζονται, ώσπου έφθασαν στον ιερό αριθμό των επτά. Σ΄ αυτόν υπολογίζονται ο Εσπερινός, το Απόδειπνο, το Μεσονυκτικό, ο Όρθρος μαζί με την Α΄ Ώρα, η Γ΄ Ώρα, η ΣΤ΄ Ώρα και η Θ΄ Ώρα. Όλες αυτές οι ακολουθίες τελούνται καθημερινά στις Μονές, ενώ στους ενοριακούς ναούς τελούνται συνήθως ο Εσπερινός και ο Όρθρος και μόνο τη Μ. Τεσσαρακοστή οι Ώρες και το Απόδειπνο. Πολλοί ιερείς όμως τελούν τακτικά και την Θ΄ Ώρα πριν από τον Εσπερινό, καθώς και το Μεσονυκτικό της Κυριακής.

Κατά τους Ιουδαίους αρχή του ημερονυκτίου θεωρείται η δύσις του ηλίου, προηγείται δηλ. η νύχτα και έπεται η ημέρα. Η αντίληψη αυτή επικράτησε και στην Εκκλησία, και γι' αυτό πρώτη ακολουθία του ημερονυκτίου είναι ο Εσπερινός, στον οποίον ψάλλονται πάντα ύμνοι της επομένης ημέρας. Στο Ωρολόγιον (λειτουργικό βιβλίο) όμως οι ακολουθίες αρχίζουν από το Μεσονυκτικό, γιατί αυτό είναι η πρώτη ακολουθία μετά την έγερση από τον ύπνο.

Οι ακολουθίες του νυχθημέρου μπορεί να τελεσθούν και χωρίς ιερέα από διάκονο ή μοναχό ή και λαϊκό. τότε η έναρξη γίνεται με το "Δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών..." και τα άλλα μέρη του ιερέως παραλείπονται.

ΠΗΓΗ : ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡ., ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ - ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1998, σσ 87-88.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΣΕΡΑΠΙΩΝΑ

Ο Αββάς Σεραπίωνας κάποτε στην Αλεξάνδρεια συνάντησε έναν φτωχό, ο οποίος έτρεμε από το κρύο. Στάθηκε εκείνη την ώρα και συλλογίσθηκε: πώς εγώ που είμαι ασκητής φορώ χιτώνα κι αυτός ο φτωχός, - καλύτερα ο Χριστός- πεθαίνει από το κρύο; Σίγουρα αν τον αφήσω να πεθάνει θα κριθώ την ημέρα της κρίσεως ως φονιάς. Και ξεντύθηκε το ρούχο που φορούσε και το έδωσε στο φτωχό που κρύωνε. Καθώς προχωρούσε, συναντά έναν μοναχό που τον ρωτά: Ποιος σε ξέντυσε Αββά; Βγάζει τότε ο Αββάς Σεραπίων ένα μικρό ευαγγέλιο από την τσέπη του και του λέει: Αυτός με ξέντυσε , δείχνοντας τον Κύριο πάνω στο Ευαγγέλιο. Καθώς προχωρούσε, βλέπει έναν ο οποίος θα γινόταν δούλος επειδή δεν είχε χρήματα να ξοφλήσει ένα χρέος. Τότε πουλά ο αββάς το μικρό Ευαγγέλιο και του δίνει τα χρήματα. Και επιστρέφει στο κελί του κρυωμένος. Τον βλέπει ο μαθητής του ξέντυτο και τον ρωτά: «Πού είναι, αββά, το κολόβιό σου;» Και απαντά ο γέροντας: «Το ‘στειλα εκεί όπου θα το χρειασθούνε». «Και το μικρό ευαγγέλιο;» «Ακολούθησα τα λόγια Αυτού που έλεγε «πούλησε ό, τι έχεις και μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς, και ακολούθησέ με». Πούλησα το Χριστό (το Ευαγγέλιο) και έδωσα τα χρήματα στους φτωχούς, ώστε την ημέρα της Κρίσεως να βρω μεγαλύτερη παρρησία ενώπιόν του».

ΠΗΓΗ : Γεροντικόν

ΟΙ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥΣ

Ιερές ακολουθίες ή απλά ακολουθίες λέγονται οι διάφοροι τύποι τη δημόσιας προσευχής. Κάθε ακολουθία είναι σύμπλεγμα ψαλμών, δεήσεων, αναγνωσμάτων, ευχών και ύμνων, που λέγονται με ορισμένη σειρά και τάξη.

Οι ακολουθίες διαιρούνται σε 3 ομάδες : α) Τις ακολουθίες του νηχθημέρου, εκείνες δηλαδή  που τελούνται κάθε μέρα σε ορισμένες ώρες^. β) τις ακολουθίες των ιερών μυστηρίων^. και γ) τις υπόλοιπες ακολουθίες (αγιασμός, παρακλήσεις κλπ).

Άλλη διαίρεση των ακολουθιών είναι σε τακτικές και έκτακτες. Τακτικές είναι οι ακολουθίες του νηχθημέρου και η Θεία Λειτουργία, γιατί αυτή μπορεί να τελείται κάθε μέρα εκτός ορισμένων ημερών^. έκτακτες είναι όλες οι άλλες, γιατί δεν τελούνται σε ορισμένους καιρούς, αλλά όταν είναι ανάγκη.

ΠΗΓΗ : ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΠΡΩΤΟΠΡ., ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ-ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1998, σ. 75.